Στην -ας την πούμε- κλήρωση της UEFA (διότι, έτσι που έγινε, περισσότερο με ορισμό αγώνων έμοιαζε), ο Ολυμπιακός δεν θα μπορούσε να βρει μεγαλύτερο «μπελά». Στη λίστα των υποψηφίων αντιπάλων του υπήρχαν, η Μάριμπορ, η Σόλιγκορσκ, η Τίρανα, η Ντουντελάνζ, η Σάμροκ Ρόβερς και η Χιμπέρνιανς. Πήγε κι έπεσε πάνω στη Μακάμπι Χάιφα. Που ως ποδοσφαιρικό μέγεθος δεν συγκρίνεται με τον πρωταθλητή Ελλάδας, όμως του ξυπνά μνήμες εφιαλτικές.
Τρεις φορές συνάντησε ομάδα από το Ισραήλ στα Κύπελλα Ευρώπης, ο Ολυμπιακός, και αποκλείστηκε και τις τρεις. Φαβορί ήταν και τότε, στη θεωρία, αλλά η πραγματικότητα, στο χορτάρι, αποδείχτηκε εντελώς διαφορετική. Και στοίχισε σε τρεις προπονητές του, τη δουλειά τους.
Στο πρώτο «σοκ», πριν από 20 χρόνια, τον κέρασε φαρμάκι η Μακάμπι Χάιφα: η ομάδα την οποία θα αντιμετωπίσει τον προσεχή Ιούλιο στον 2ο προκριματικό γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ. Τότε, είχε αναμετρηθεί μαζί της στη φάση των ομίλων της κορυφαίας διοργάνωσης. Η Χάιφα τον υποδέχτηκε στην Κύπρο -εκείνη τη σεζόν είχε δηλώσει ως έδρα της στους ευρωπαϊκούς της αγώνες το ΓΣΠ της Λευκωσίας- και τον νίκησε 3-0, με «χατ-τρικ» του νιγηριανού «στράικερ», Γιακούμπου Αγιεγκμπένι, ο οποίος από το 2003 έως το 2012 έκανε μεγάλη καριέρα στην Πρέμιερ Λιγκ. Ο Ολυμπιακός του Τζιοβάνι, του Καρεμπέ, του Τζόρτζεβιτς, του Ζε Ελίας, του Γιαννακόπουλου, του Αλεξανδρή, του Ζέτερμπεργκ και του Ελευθερόπουλου, ήταν αγνώριστος – καμία σχέση με την ομάδα που είχε βάλει έξι γκολ στη Λεβερκούζεν.
Είχε ταξιδέψει στην Κύπρο με τη βεβαιότητα ότι θα πανηγύριζε την πρώτη του εκτός έδρας νίκη στο Τσάμπιονς Λιγκ, όμως έζησε μια τραγωδία. Η οποία ολοκληρώθηκε στη ρεβάνς της Ριζούπολης. Ο Ολυμπιακός χρειαζόταν νίκη με 4-0, για να προσπεράσει τους Ισραηλινούς στην ισοβαθμία, όμως έφερε 3-3 και τερμάτισε τελευταίος. Στο (τότε) Κύπελλο UEFA προκρίθηκε η Μακάμπι. Αυτή η αποτυχία άρχισε την αντίστροφη μέτρηση για την απόλυση του Τάκη Λεμονή.
Το δεύτερο «κάζο» συνέβη το 2010. Ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε στον γ’ προκριματικό γύρο του Γιουρόπα Λιγκ, από τη Μακάμπι Τελ-Αβίβ αυτή τη φορά, με νίκη (2-1) στο «Καραϊσκάκη» στις 29 Ιουλίου και ήττα (0-1) στο Ισραήλ στις 5 Αυγούστου. Ηταν το καλοκαίρι που είχε αναλάβει την ΠΑΕ ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος απέλυσε τον Εβαλντ Λίνεν και προσέλαβε τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Και πάλι είχε σπουδαίους παίκτες: Μέλμπεργκ, Τοροσίδη, Νικοπολίδη, Μοντέστο, Μήτρογλου, Ζαϊρί, Ρόμενταλ, Ντουντού και, βεβαίως, τον Ντιόγο, τον οποίο ο ιδιοκτήτης του Ολυμπιακού είχε δώσει εντολή… να μη φέρουν πίσω στην Ελλάδα.
Εξι χρόνια αργότερα, το 2016, ήταν η σειρά της Χάποελ Μπέερ Σεβά να αποκλείσει τον Ολυμπιακό, στον γ’ προκριματικό του Τσάμπιονς Λιγκ: με ισοπαλία (0-0) στο «Γ. Καραϊσκάκης» στις 27 Ιουλίου, και ήττα (0-1) στο Ισραήλ στις 3 Αυγούστου. Κανείς από τους σπουδαίους παίκτες που διέθετε και τότε ο Ολυμπιακός (Τσόρι, Καμπιάσο, Μιλιβόγεβιτς, Φορτούνης, κ.ά.), δεν κατάφερε να αποτρέψει το μοιραίο. Αυτός που «τα άκουσε» περισσότερο, ήταν ο Κώστας Φορτούνης. Και εκείνος που «την πλήρωσε» με τη δουλειά του, ο προπονητής. Ο Βίκτορ Σάντσεθ απομακρύνθηκε άμεσα, και τον διαδέχτηκε ο Πάολο Μπέντο.
Πέρα από την κακή παράδοση (τρεις ήττες, δυο ισοπαλίες και μόνο μια νίκη σε αυτές τις έξι συναντήσεις του με τις τρεις πιο σημαντικές ομάδες του Ισραήλ), ο Ολυμπιακός έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των εκτεταμένων αλλαγών που αναμένεται να γίνουν στο ρόστερ του. Οι μεταγραφές θέλουν «ψάξιμο», όμως δεν απομένει παρά, μόλις, ένας μήνας μέχρι το πρώτο «ραντεβού» με τη Μακάμπι, στη Χάιφα. Αυτό σημαίνει ότι η προσπάθεια για πρόκριση στον επόμενο γύρο θα στηριχτεί, κυρίως (αν όχι αποκλειστικώς), στους παίκτες που θα έχουν απομείνει από την περσινή σεζόν. Μπορεί, μάλιστα, να χρειαστεί να αγωνιστούν και ποδοσφαιριστές οι οποίοι, στο μεταξύ, θα ετοιμάζουν βαλίτσες για να μετακινηθούν, στη συνέχεια, σε άλλο σύλλογο. Οπως, για παράδειγμα, ο Λαλά, εφόσον δεν αποκτηθεί εγκαίρως ο νέος δεξιός μπακ.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο του Ολυμπιακού, και η UEFA θα έπρεπε να έχει ασχοληθεί σοβαρά με αυτό. Γιατί, σήμερα, μοιάζει να «τιμωρεί» τις φιλόδοξες ομάδες, που είναι πρόθυμες να δαπανήσουν απλόχερα για να ενισχυθούν, υποχρεώνοντάς τις να παίζουν «κορώνα – γράμματα» την ευρωπαϊκή τους προοπτική τόσο νωρίς: στα μέσα Ιουλίου. Σε μια χρονική στιγμή που θα έπρεπε να αρχίζουν την προετοιμασία τους, δίνοντας στους παίκτες τους και τις απαραίτητες «ανάσες» ξεκούρασης, είναι αναγκασμένες να δώσουν μια «μάχη» χωρίς περιθώριο αποτυχίας, η οποία θα καθορίσει την τύχη τους στη σεζόν. Καλές οι συζητήσεις για την αναθεώρηση κάποιων κανονισμών -αν το πλάγιο άουτ θα εκτελείται με το χέρι, ή το πόδι-, αλλά το ποδόσφαιρο το ταλαιπωρούν πολύ πιο σημαντικά ζητήματα.
Σε κάθε περίπτωση, η Μακάμπι Χάιφα θέλει μεγάλη προσοχή. Είναι η ανερχόμενη δύναμη του ισραηλινού ποδοσφαίρου. Κατέκτησε δύο διαδοχικά πρωταθλήματα, και θεωρείται γκραν φαβορί για τον τίτλο του 2023. Προπονητής της είναι ο Μπαράκ Μπακχάρ, τεχνικός της Μπέερ Σεβά τη χρονιά (2016-2017) που απέκλεισε τον Ολυμπιακό. Εχει στη συλλογή του πέντε από τα τρόπαια των επτά τελευταίων πρωταθλημάτων Ισραήλ.
Για τον ΠΑΟΚ και τον Αρη, στο Κόνφερενς Λιγκ, τα πράγματα φαίνονται πολύ πιο απλά. Αρκεί, να αντιμετωπίσουν τους αντιπάλους τους με σοβαρότητα. Ο ΠΑΟΚ θα παίξει με τη Λέφσκι Σόφιας. Ιστορική ομάδα με ένδοξο παρελθόν, όμως τα τελευταία χρόνια δεν είναι, καν, η δεύτερη καλύτερη της Βουλγαρίας. Τερματίζει 20-30 βαθμούς πίσω από τη Λουντογκόρετς. Ο Αρης θα παίξει με την Γκόμελ: την τέταρτη ομάδα της Λευκορωσίας. Αν και οι δυο προηγούμενες εμπειρίες του από την Ευρώπη ήταν τραυματικές, δύσκολα θα… τριτώσει το κακό.