Aπό τα Σεπόλια, στον μαγικό κόσμο του NBA. Μία διαδρομή σαν παραμύθι. Ενα παραμύθι που ακόμα είναι στην αρχή του... | CreativeProtagon
Επικαιρότητα

Τα 24 κεριά του Γιάννη Αντετοκούνμπο

Ο «Γιαννάκης», όπως τον φώναζαν οι συμπαίκτες του στον Φιλαθλητικό, μεγάλωσε. Για την ακρίβεια, έγινε τεράστιος. Ενα παγκόσμιο μέγεθος του μπάσκετ, αλλά και της Ελλάδας, που επιμένει να λατρεύει. Χρόνια Πολλά, Giannis. Να σε χαιρόμαστε, όσοι μπορούμε να κατανοήσουμε το μεγαλείο σου
Sportscaster

«Γιάννη γερά και χρόνια σου πολλά!!!». Με αυτή την ανάρτηση, στα Ελληνικά και με ομοιοκαταληξία, παρακαλώ, ξημέρωσε σήμερα (6 Δεκεμβρίου) ο επίσημος λογαριασμός των Μιλγουόκι Μπακς στο Twitter. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο κλείνει τα 24 και η ομάδα του προτρέπει τους «φαν» της να ευχηθούν στον «Greek Freak» με ένα σχόλιο.

Εικοσιτέσσερα χρόνια, σαν παραμύθι. Που στην αρχή ξετυλίγεται αργά και προκαλεί θλίψη σε όσους το διαβάζουν. Μα, στη συνέχεια, εξελίσσεται γρήγορα, γίνεται αισιόδοξο, συναρπαστικό, κι όλοι ανυπομονούν να ξεφυλλίσουν το επόμενο κεφάλαιο. Για να πουν «δεν γίνονται αυτά…». Μέχρι να συνειδητοποιήσουν ότι η ιστορία είναι αληθινή. Απ’ αυτές που γράφει η ζωή.

Ο «Γιαννάκης», όπως τον φώναζαν οι συμπαίκτες του στον Φιλαθλητικό, μεγάλωσε. Για την ακρίβεια, έγινε τεράστιος. Ενα παγκόσμιο μέγεθος του μπάσκετ, αλλά και της Ελλάδας, που επιμένει να λατρεύει. Να τον χαιρόμαστε, όσοι μπορούμε να κατανοήσουμε το μεγαλείο του. Οι Αμερικανοί, πάντως, τον έχουν πολύ ψηλά. Οχι μόνον επειδή είναι ένα θαύμα της φύσης, αλλά και -κυρίως- γιατί στο γελαστό του πρόσωπο βλέπουν τον γιο που θα ήθελαν να έχουν. Το παιδί που γκρέμισε όλα τα εμπόδια για να ακολουθήσει το όνειρό του. Που στηρίχτηκε στις δικές του δυνάμεις: το ταλέντο και την εργατικότητά του. Που η επιτυχία δεν τον αλλοίωσε. Που στο γήπεδο μοιάζει με άγριο θηρίο, αλλά έξω από αυτό βγάζει μια απίστευτη τρυφερότητα: για τη μητέρα, τα αδέλφια, τους φίλους και την κοπέλα του.

Ο Γιάννης ο μικροπωλητής των δρόμων της Αθήνας και ο Giannis που ρίχνει τάπα στον Ουέστμπρουκ, είναι ο ίδιος άνθρωπος – αυτή η σκέψη τους εξιτάρει. Και δεν τον αναφέρουν με το μικρό του όνομα μόνον επειδή το επώνυμο τους δυσκολεύει, αλλά και γιατί ταυτίζονται μαζί του. Τον θεωρούν δικό τους άνθρωπο.

Πέρασαν 11 χρόνια από την πρώτη φορά που έπιασε στα χέρια του μπάλα του μπάσκετ. Που δεν έβαζε σουτ για σουτ και σωριαζόταν στην προσπάθειά του να ντριμπλάρει. Τον δυσκόλευαν, βεβαίως, και οι τριπλές κάλτσες που φορούσε, επειδή τα δανεικά παπούτσια του ήταν δυο τρία νούμερα μεγαλύτερα. Στα εικοστά του γενέθλια τον ρώτησαν, ποιο είναι το καλύτερο δώρο που του έχουν κάνει. «Ενα ζευγάρι ολοκαίνουργα Nikes, στα 16 μου», είχε αποκριθεί χωρίς δισταγμό. Δεν αποκλείεται, την ίδια απάντηση να έδινε και σήμερα, που η Nike ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει -το 2019- παπούτσι με τ’ όνομά του.

Για τον Γιάννη, η ζωή άρχισε στα 19. Οσο κι αν ο ίδιος επιμένει να λέει ότι πέρασε ωραία παιδικά χρόνια. Μέχρι τότε, το μόνο που δεν στερήθηκε ήταν η αγάπη. Της οικογένειάς του και όσων (λίγων) φίλων καταδέχονταν να κάνουν παρέα με έναν μαύρο μικροπωλητή, που έβλεπε αστυνομικό και άλλαζε τετράγωνο. Ολα τ’ άλλα ήρθαν μετά. Η επιλογή του από τους Μπακς στο Νο 15 του ΝΒΑ Draft (27 Ιουνίου 2013) και το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο (1,5 εκατ. δολάρια για ένα χρόνο). Το ντεμπούτο του στον «μαγικό κόσμο», στις 8 Οκτωβρίου 2013. Το πρώτο του double-double (27 Δεκεμβρίου 2013). Το τετραετές συμβόλαιο των 100 εκατ. δολαρίων (19 Σεπτεμβρίου 2017). Το παρθενικό του All Star Game (2017). Ο τίτλος του πιο βελτιωμένου παίκτη του ΝΒΑ. Η υποψηφιότητα για MVP της χρονιάς (2017-2018). Και ενδιαμέσως, δεκάδες ρεκόρ και ατομικές διακρίσεις (ο ψηλότερος point-guard στην ιστορία του μπάσκετ, το καλύτερο κορμί του ΝΒΑ, franchise-player και πρώτος σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες στην ομάδα του).

Εφέτος, μέχρι στιγμής, οδηγεί τους αναγεννημένους Μπακς στη δεύτερη θέση της Ανατολής, με 27 πόντους, 13 ριμπάουντ, 6 ασίστ, 1,5 κλεψίματα και 1,3 κοψίματα σε 33,8 λεπτά συμμετοχής, κατά μέσον όρο. Και δεν είναι, απλώς, υποψήφιος MVP. Είναι από τα φαβορί για το βραβείο. Επίσης, ο νέος Σούπερμαν του ΝΒΑ. Αυτόν τον τίτλο του τον απένειμε, προ ημερών, ο παλιός του κάτοχος, Σακίλ Ο’ Νιλ. Εάν εξαιρέσουμε την απουσία του αγαπημένου του πατέρα, που έφυγε από τη ζωή, ο Giannis έχει πολλά περισσότερα απ’ όσα ένας νέος θα μπορούσε να ονειρευτεί. Τι θα ζητήσει, άραγε, απόψε, την ώρα που θα σβήνει την τούρτα του;

Η ζωή του «Greek Freak» είναι μια υπέροχη, παρακινητική ιστορία για όλους μας. Σε εμπνέει, σε κάνει να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις, να αισιοδοξείς. «Δεν μπορώ να πω, τα κατάφερα», παραδέχτηκε -με όλη τη σεμνότητα που τον διακρίνει- σε μια από τις πρόσφατες συνεντεύξεις του. Ναι, Γιάννη, τα κατάφερες. Μα, είσαι προορισμένος να πετύχεις ακόμη περισσότερα. Ηδη τεράστιος, και είσαι ακόμη 24…