Ο Ροναλντίνιο με χειροπέδες, με μάτια κατακόκκινα από την αϋπνία και ένα (εντελώς αταίριαστο με την περίσταση) χαμόγελο, λες και ξεχάστηκε στο πρόσωπό του από τις παλιές, καλές εποχές. Κλεισμένος σε ένα κελί που «έβραζε» στους 40 βαθμούς Κελσίου, ή στο προαύλιο των φυλακών της Ασουνθιόν να παίζει μπάλα με ποινικούς και δεσμοφύλακες για να εξασφαλίσει μεγαλύτερη μερίδα φαγητού.
Πέντε μήνες μετά, ο Ροναλντίνιο – παντοτινός «σταρ». Να κατεβαίνει από το προσωπικό αεροσκάφος του προέδρου Μπολσονάρου, που τον έφερε από τα κάτεργα της Παραγουάης πίσω στη Βραζιλία, να μοιράζει αυτόγραφα και να φωτογραφίζεται με το πλήθος που τον περίμενε στο αεροδρόμιο για να τον αποθεώσει. Οπως τότε (2002), που κρατούσε στα χέρια το Παγκόσμιο Κύπελλο, το οποίο είχε κατακτήσει με την τελευταία… αυθεντική «Σελεσάο».
Είναι δύο πρόσωπα ο Ροναλντίνιο, κι έχει ζήσει δύο -παράλληλες- ζωές. Είναι ο «μάγος της ντρίμπλας» (ο Μέσι πριν από τον Μέσι), που δοξάστηκε, πλούτισε και γλέντησε τη ζωή του όσο λίγοι. Αλλά, ταυτοχρόνως, είναι ο επιπόλαιος, αυτοκαταστροφικός άνθρωπος -προσωποποίηση της αβάσταχτης ελαφρότητας-, που κατάντησε να τον λυπούνται ακόμη και όσοι δεν τον συμπάθησαν ποτέ. Τη μέρα που επιχείρησε να εισέλθει στην Παραγουάη με πλαστό διαβατήριο, που ήταν και η τελευταία του (μέχρι στιγμής) «εξυπνάδα», ο τραπεζικός του λογαριασμός περιείχε… έξι ευρώ.
Αν καταλαβαίνουμε καλά από τον τίτλο της -«Ροναλντίνιο, ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του Κόσμου»- στην ταινία που θα προβληθεί προσεχώς (όποτε το επιτρέψει ο κορονοϊός) στις κινηματογραφικές αίθουσες, θα πρωταγωνιστήσει ο «Ρόνι» της μπάλας. Ο «άσος» της Γκρέμιο, της Παρί Σεν Ζερμέν, της Μπαρτσελόνα, της Μίλαν και της εθνικής Βραζιλίας, που κατέκτησε -εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο- ένα τρόπαιο Τσάμπιονς Λιγκ και δυο πρωταθλήματα Ισπανίας με την Μπαρτσελόνα, ένα πρωτάθλημα Ιταλίας με τη Μίλαν και τη «Χρυσή Μπάλα» του 2005. Ο νεαρός που έκανε το ποδόσφαιρο ακόμη πιο όμορφο -τα «μαγικά» του κόλπα υπάρχουν στο YouTube, για όσους δεν τον πρόλαβαν- και κέρδισε στα γήπεδα 120 εκατομμύρια ευρώ, σύμφωνα με το Forbes. Αλλά και το φτωχόπαιδο που ούτε τα πολύ μεγαλύτερα αγόρια δεν μπορούσαν να «κάνουν καλά» στα αυτοσχέδια γήπεδα δίπλα στις φαβέλες του Πόρτο Αλέγκρε.
Στο teaser της ταινίας τον βλέπουμε πιτσιρικά, να μας λέει on camera πως «αυτό που για σάς είναι δύσκολο, για μένα είναι εύκολο», και ύστερα να γητεύει μια μπάλα… μεγαλύτερη από το μπόι του. Γιατί η ευτυχία του Ροναλντίνιο ήταν, πάντα, το παιχνίδι, κι όχι όσα κέρδισε από αυτό. «Η μπάλα είναι η αγάπη της ζωής μου» και «κάθε μέρα ονειρεύομαι ένα γήπεδο γεμάτο κόσμο», εξομολογείται σε κάποια άλλα σημεία. Τις σκηνές αυτές τις «ανέβασε» στο Διαδίκτυο ο ίδιος, αμέσως μετά το τέλος της περιπέτειάς του στην Παραγουάη (28/8), μαζί με ένα συγκινητικό μήνυμα στον λογαριασμό του στα social media: «Μια δύσκολη περίοδος φτάνει στο τέλος της, δόξα τω Θεώ. Δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον και τη συμπαράσταση που εισέπραξα τους τελευταίους μήνες. Είστε πάντα στην καρδιά μου. Με αφορμή αυτή τη στιγμή ευτυχίας, θέλω να μοιραστώ μαζί σας το teaser της ταινίας».
Συμπαραγωγός είναι ο αδελφός και ατζέντης του, Ρομπέρτο Ασίς, αποτυχημένος ποδοσφαιριστής, που τον έχει βοηθήσει ποικιλοτρόπως να… καταστραφεί. Ο Ροναλντίνιο, όμως, του έχει τυφλή εμπιστοσύνη. Χρηματοδότης, κάποιος Σόρος (όχι ο γνωστός). Τα αδέλφια δεν έβαλαν ούτε σεντ. Μετρητά δεν έχουν, πλέον, ενώ η τεράστια ακίνητη περιουσία τους (57 σπίτια και οικόπεδα στη Βραζιλία, τις ΗΠΑ, την Ισπανία, την Ιταλία και την Ελλάδα) έχει δεσμευθεί από τις βραζιλιάνικες Αρχές.
Δεν γνωρίζουμε, ακόμη, εάν η ταινία θα διατίθεται και από κάποια πλατφόρμα (π.χ. Netflix). Ούτε αν πραγματεύεται και το άλλο, το «σκοτεινό» πρόσωπο του άσωτου Ροναλντίνιο, ο οποίος ξόδεψε δεκάδες εκατομμύρια (και τα καλύτερά του χρόνια στο ποδόσφαιρο) σε πάρτι που διαρκούσαν μέρες ολόκληρες, και σε γλέντια που άφησαν εποχή και στα μέρη μας: στην Αθήνα και τη Μύκονο.
Σήμερα, στα 40 του, ο κορυφαίος παίκτης της δεκαετίας 2000-2010 (σύμφωνα με το World Soccer) ζει από τις εμφανίσεις του σε διάφορα event, και από τα διαφημιστικά σποτ που «γυρίζει». Για το ανέμελο χαμόγελό του, που «πουλάει» ακόμη, έχουν πληρώσει σεβαστά ποσά εταιρείες όπως η Nike, η Pepsi, η Coca-Cola, η EA Sports, η Konami, η Gatorade και η Danone. Λέγεται, μάλιστα, ότι την εγγύηση για να αφεθεί ελεύθερος από τις Αρχές της Παραγουάης, την πλήρωσε ο Λιονέλ Μέσι.