Οι παίκτες του ΠΑΟΚ πανηγυρίζουν ένα γκολ που ήρθε... από το πουθενά | ΜΑΤΘΑΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ / IntimeSports
Επικαιρότητα

Πώς ο ΠΑΟΚ έμαθε να νικά στην Αθήνα

Το ποδοσφαιρικό παράδοξο του «Γ. Καραϊσκάκης» δεν ήταν... Θεία Δίκη για τα περυσινά. Απλώς, ο ΠΑΟΚ έμαθε να μη φοβάται τον Νότο. Να νικά, ακόμη κι όταν δεν παίζει καλά. Να αναδεικνύει εκείνος τους «ήρωες της βραδιάς». Κι έχει το «άστρο» που πέρυσι χάρισε το πρωτάθλημα στην ΑΕΚ
Sportscaster

Σε ένα παλιό αθλητικό τηλεπαιχνίδι, που είχε κάνει θραύση στη Βρετανία, μια από τις δοκιμασίες ήταν το «What happens next?» («Τι γίνεται μετά;»). Οι διαγωνιζόμενοι έβλεπαν στο μόνιτορ στιγμιότυπα από ιστορικούς ποδοσφαιρικούς αγώνες και, ξαφνικά, η εικόνα «πάγωνε». Επρεπε, λοιπόν, να θυμηθούν την κατάληξη της φάσης. Εάν, για παράδειγμα, η μπάλα μπήκε γκολ, βγήκε άουτ, χτύπησε στο δοκάρι, ή δόθηκε πέναλτι. Να τη θυμηθούν, ή να την υποθέσουν. Σε μια παραφθορά του παιχνιδιού, σήμερα, που θα μπορούσε να λέγεται «Βρες το σκορ», με φάσεις από το ντέρμπι Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ και παίκτες που δεν παρακολούθησαν τον αγώνα, αποκλείεται, έστω κι ένας, να απαντούσε σωστά. Αυτό το 0-1 υπέρ του ΠΑΟΚ ήταν, σχεδόν, παραφυσικό.

Ακόμη και οι θριαμβευτές απέδωσαν τη νίκη τους στη Θεία Δίκη για τα περυσινά (το ματς της Τούμπας, στο οποίο ο Ολυμπιακός αρνήθηκε να αγωνιστεί). Δέχτηκαν 23 τελικές προσπάθειες, ενώ δημιούργησαν μόνον τέσσερις. Στο δεύτερο ημίχρονο, μάλιστα, μία και μοναδική: στις καθυστερήσεις του αγώνα. Στο τελευταίο ημίωρο οι «ερυθρόλευκοι»… τράκαραν μεταξύ τους, σούταρε ο ένας πάνω στον άλλον, αστοχούσαν από το ένα μέτρο – κι ο τερματοφύλακας του ΠΑΟΚ, Πασχαλάκης, έμοιαζε με τεράστιο πράσινο πουλί που πετούσε δεξιά και αριστερά, αποκρούοντας ό,τι πήγαινε προς τα δίχτυα του. Για τους φιλοξενούμενους, όμως, μια ατελής επίθεση του Βιεϊρίνια ήταν αρκετή, για το μόλις δέκατο «διπλό» τους στο φαληρικό γήπεδο (και πρώτη νίκη του Λουτσέσκου επί του Ολυμπιακού έπειτα από εννέα αγώνες).

Οι παίκτες του Ολυμπιακού ευχαριστούν τους φίλους της ομάδας για την παρουσία τους

Συμβαίνουν αυτά στο ποδόσφαιρο. Μόνο στο ποδόσφαιρο. Γι’ αυτό, άλλωστε, το λατρεύουν εκατομμύρια άνθρωποι. Ο Ολυμπιακός κέρδισε τον Αστέρα Τρίπολης και τον Πανιώνιο στις καθυστερήσεις, με «από μηχανής Θεούς» τον Νάτχο και τον Χασάν. Αυτή τη φορά, η μπάλα έκανε τα χατίρια του ΠΑΟΚ. Αλλά, κάνουν λάθος όσοι πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» ήταν, αποκλειστικώς, θέμα τύχης.

Ο Ολυμπιακός δέχεται ένα «φθηνό» γκολ από την απειρία του τερματοφύλακά του (η μπάλα έφυγε από τα χέρια του Γιαννιώτη και πέρασε κάτω από τα πόδια του), αλλά και γιατί ο Βούκοβιτς -υποτίθεται ο καλύτερος στόπερ του!- τοποθετεί το σώμα του σαν επιθετικός που θέλει να σκοράρει, κι όχι σαν αμυντικός που θέλει να αποκρούσει. Δυο χοντρές «γκάφες» στην ίδια φάση δεν τις λες ατυχία. Στη συνέχεια, την ώρα που παίζει τον ΠΑΟΚ μονότερμα, δεν υπάρχει ένας σέντερ-φορ κλάσης (σαν τον Ανσαριφάρντ, που προσφάτως έδιωξε ως ανεπιθύμητο) για να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Επιπλέον, ο Χριστοδουλόπουλος και ο Φορτούνης δεν είναι στα καλύτερά τους. Ιδίως ο πρώτος. Μόνον ο Καμαρά και ο Ποντένσε (που… βασάνισε τον Βιεϊρίνια) έκαναν εξαιρετικό παιχνίδι.

Ο Πασχαλάκης κατάφερε να κρατήσει το «0» στην άμυνα

Ο ΠΑΟΚ, από την άλλη, με ομαδική απόδοση κάτω από το 50% σε σχέση με εκείνη του αντίστοιχου περυσινού αγώνα (τον οποίο έχασε), έχει σε καταπληκτική βραδιά, εκτός από τον Αλέξανδρο Πασχαλάκη, τον Μπίσεσβαρ, τον Κάνιας και τον Κρέσπο με τον Βαρέλα, παρά τη μεγάλη πίεση που δέχτηκαν από στατικές φάσεις. Σε σύγκριση με τον παλιό ΠΑΟΚ, που έχανε προτού, καν, φτάσει στο Φάληρο, ο χθεσινός δείχνει και μια αυτοπεποίθηση -ότι θα πάρει αποτέλεσμα- ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές του ματς. Ο «Δικέφαλος του Βορρά» έμαθε να μη χάνει, έστω κι αν δεν παίζει καλά.

Του συνέβη για τρίτη φορά μέσα σε μια εβδομάδα, εάν βάλουμε στην εξίσωση και το ντέρμπι Κυπέλλου με τον Αρη. Την περασμένη αγωνιστική νίκησε την ΑΕΚ, που του έκανε 13 τελικές στην Τούμπα, με πρωταγωνιστή τον Πρίγιοβιτς. Χθες, τον Ολυμπιακό, με «ήρωα» τον Πασχαλάκη. Εκείνος, πλέον, διαθέτει τους παίκτες που καθορίζουν την έκβαση των μεγάλων αγώνων. Και είναι πρώτος στην… παράσταση τίτλου. Οι πέντε νίκες του στα πέντε πρώτα ματς του πρωταθλήματος είναι, γι’ αυτόν, ένα σπουδαίο επίτευγμα. Εβγαλε το πιο δύσκολο πρόγραμμα του Α’ γύρου χωρίς να χάσει βαθμό. Το «άστρο» του -αυτό που φώτισε πέρυσι την ΑΕΚ- είναι ένα καλό σημάδι. Μόνο που, δεν θα κρατήσει για πάντα. Κάποια στιγμή θα πρέπει και να παίξει καλή μπάλα.

Ο Τσιμίκας δίνει την φανέλα του σε φίλους της ομάδας

Ο Ολυμπιακός δεν έπαθε κάποια ανεπανόρθωτη ζημιά. Δικαιούται να λέει ότι η ήττα δεν του άξιζε. Το ζεστό χειροκρότημα των οπαδών του, στο τέλος του αγώνα, είναι η πιστοποίηση της καλής του εικόνας (πέρυσι, σε αντίστοιχες περιπτώσεις, το «κράξιμο» πήγε σύννεφο). Αρκεί να μη χάσει, την επόμενη αγωνιστική, και από την ΑΕΚ. Εχει και σημαντικές προσθήκες να περιμένει, όπως αυτή του Γιάγια Τουρέ.

Υ.Γ. Ευτυχώς που οι διαιτητές ήταν ξένοι. Εάν τις υποδείξεις του β’ βοηθού -ιδίως το οφ σάιντ του Πρίγιοβιτς- τις είχε κάνει Ελληνας, σήμερα μάλλον δεν θα μιλούσαμε για μπάλα…