Μεγάλη κουβέντα έχει ανοίξει τις τελευταίες μέρες για τα μέτρα που πρέπει να παρθούν για να σωθεί το ελληνικό ποδόσφαιρο. «Λουκέτο» στο πρωτάθλημα, προσωρινή διακοπή του, αυτοεξορία της χώρας μας από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Η δική μου αλήθεια κρύβεται πίσω από το τελευταίο. Τα συγκοινωνούντα δοχεία «ταμείο Τσάμπιονς Λιγκ-ταμεία ομάδων». Τα εκατομμύρια ευρώ της συμμετοχής στον θεσμό, έχουν εξαγοράσει αξίες, ήθη και όνειρα. Έζησα την πτώση ενός τέτοιου ονείρου στην ΑΕΚ. Η δημιουργία της ομάδας στην αγωνιστική περίοδο 2007-2008 έγινε με «στόχο» την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Όχι όμως για την δόξα του πρωταθλητή, αλλά για να γίνει απόσβεση της επένδυσης μέσω του Τσάμπιονς Λιγκ. Βάζουμε τώρα χρήματα για να τα πάρουμε πίσω σε λίγους μήνες. Επένδυση σε χρηματιστήριο. Σε ελληνικό χρηματιστήριο, όμως. Εκεί που η κάθε επένδυση είναι επισφαλής. Εκεί που μπορεί το επιχειρηματικό σου πλάνο να δικαιωθεί, αλλά το αποτέλεσμα να χαθεί για άλλους λόγους.
Κάπως έτσι η ΑΕΚ δεν πήρε το πρωτάθλημα, κάπως έτσι οι διοικούντες την έχασαν τη μπάλα και άρχισαν να σκορπίζουν ακόμα περισσότερα χρήματα, σαν τον τζογαδόρο που χάνει τα χρήματά του και δανείζεται για να παίξει κι άλλο, παρά το γεγονός ότι ξέρει πως δεν παίζει και στο πιο τίμιο καζίνο του κόσμου. Τα υπόλοιπα τα έγραψε η ιστορία. Η UEFA και η ΤΕΑΜ που μοιράζουν τα χρήματα του Τσάμπιονς Λιγκ είναι οι κότες με τα χρυσά αυγά για τις ελληνικές ομάδες. Μόνο που έπαψαν να είναι ελευθέρας βοσκής. Ο καθένας τις θέλει στη δική του σύγχρονη μονάδα παραγωγής. Κάνει τα πάντα για να τις… μαντρώσει και να κάνουν αυγά μόνο γι’ αυτόν.
Κι αν η οικειοθελής αποχώρηση της χώρας μας από τα ευρωπαϊκά κύπελλα δεν είναι η καλύτερη λύση, ίσως θα έπρεπε οι αρμόδιοι φορείς να σκεφτούν την πιθανότητα οι αμοιβές από την συμμετοχή των ομάδων μας στα ευρωπαϊκά κύπελλα να πηγαίνουν σε ένα κοινό ταμείο. Ένα ταμείο από το οποίο θα γίνεται αναδιανομή σε όλες τις ελληνικές ομάδες, αλλά χρήματα θα χρησιμοποιούνται και για την καλυτέρευση των συνθηκών στα ελληνικά γήπεδα, όπως και για κοινωφελείς σκοπούς. Ιατρεία στα νησιά που θα γίνουν με τα έσοδα από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, σχολεία και πλείστα όσα άλλα έργα που θα δώσουν μία άλλη διάσταση γενικά στο ποδόσφαιρο μας. Θα το φέρουν δίπλα στον κόσμο και όχι απέναντί του. Δεν ξέρω αν αυτό είναι εφικτό ή όχι, απλώς είναι μία σκέψη κι αφού την έκανα την μοιράζομαι μαζί σας. Και περιμένω και τις δικές σας.