Ο Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, κάτοχος της «Χρυσής Μπάλας» και βραβευμένος με το «The Best» της FIFA (δυο φορές), είναι από χθες (Τρίτη) παίκτης της Μπαρτσελόνα, έπειτα από μια μυθική καριέρα στην Μπουντεσλίγκα, στην οποία σκόραρε συνολικά (με τα χρώματα της Μπάγερν Μονάχου και της Ντόρτμουντ) 447 γκολ σε 562 εμφανίσεις. Με τις αποσκευές του γεμάτες τρόπαια -μεταξύ άλλων, 10 πρωταθλήματα Γερμανίας και το Τσάμπιονς Λιγκ του 2020- ταξίδεψε στο Μαϊάμι για να ακολουθήσει τη νέα του ομάδα στην περιοδεία της στις ΗΠΑ. Οι μπουτίκ της «Μπάρτσα» δεν προλαβαίνουν να ικανοποιήσουν τη ζήτηση για τη φανέλα του 34χρονου πολωνού «στράικερ», που γράφει το όνομά του.
Οι «Μπλαουγκράνα» έχουν, ήδη, οριστικοποιήσει άλλες τρεις εντυπωσιακές μεταγραφές: του 25χρονου διεθνή βραζιλιάνου εξτρέμ, Ραφίνια, τον οποίο… ποθούσαν οι μισοί σύλλογοι της Πρέμιερ Λιγκ, του (επίσης) 25χρονου μέσου, Φρανκ Κεσιέ, που στέφθηκε πρωταθλητής Ιταλίας με τη Μίλαν, και του 26χρονου κεντρικού αμυντικού, Αντρέας Κρίστενσεν, που κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ με την Τσέλσι. Ενας, ακόμη, παίκτης του λονδρέζικου συλλόγου, ο ακραίος μπακ, Θέσαρ Αθπιλικουέτα, είναι έτοιμος να μετακομίσει στη Βαρκελώνη. Η Μπαρτσελόνα δίνει μάχη με την Τσέλσι για τον 23χρονο Γάλλο, Ζιλ Κουντέ – έναν από τους πιο περιζήτητους κεντρικούς αμυντικούς τούτη την εποχή. Και ο 28χρονος πορτογάλος μεσοεπιθετικός, Μπερνάρντο Σίλβα, φέρεται αποφασισμένος να αφήσει τη Μάντσεστερ Σίτι, φιλοδοξώντας να φορέσει το «10» της ομάδας που κατασκευάζει ο Τσάβι, όπως αποκάλυψε ο πρώην προπονητής του στην Μπενφίκα.
Ακόμη κι αν οι Γερμανοί είχαν σκοπό να ταπεινώσουν τους Καταλανούς, όταν αρνήθηκαν να εισπράξουν τα 45 εκατ. ευρώ για την παραχώρηση του Λεβαντόφσκι σε δόσεις (τονίζοντας ότι «δεν ξέρουμε αν θα υπάρχει Μπαρτσελόνα σε δυο τρία χρόνια»), το ερώτημα είναι εύλογο: πώς γίνεται, ένας σύλλογος που πριν από λίγους μήνες είχε συνολικές υποχρεώσεις άνω του 1,2 δισεκατομμυρίου ευρώ και ζημίες 144 εκατομμυρίων ευρώ στον τελευταίο του ισολογισμό, να πραγματοποιεί τέτοιες μεταγραφές;
Η οικονομική διάσωση της Μπαρτσελόνα μοιάζει με θαύμα, το οποίο, εφόσον ολοκληρωθεί με επιτυχία, θα πρέπει να πιστωθεί στον πρόεδρο Τζουάν Λαπόρτα, έναν μπίζνεσμαν που φημίζεται για… τους λαγούς που βγάζει από το καπέλο. Το πρώτο, μεγάλο βήμα ήταν η αναχρηματοδότηση των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεων του συλλόγου, ύψους 700 εκατ. ευρώ, με δανεισμό. Ακούγεται απλό, αλλά δεν ήταν καθόλου εύκολο να πειστεί η Goldman Sachs, ή οποιοσδήποτε άλλος, να χορηγήσει σε μια εταιρεία που βρισκόταν στα πρόθυρα της πτώχευσης, 595 εκατ. ευρώ με χαμηλότερο επιτόκιο, πενταετή περίοδο χάριτος, και ορίζοντα αποπληρωμής 35 ετών. Προφανώς, έκρινε ότι το σχέδιο εξυγίανσης θα βγάλει το club στη στεριά. Το πλάνο αυτό περιλαμβάνει:
- Εκποίηση περιουσιακών στοιχείων και εκχώρηση μελλοντικών εσόδων. Η Μπαρτσελόνα πούλησε στη Sixth Street, ένα αμερικανικό fund, το 10% των τηλεοπτικών της δικαιωμάτων για τα 25 επόμενα χρόνια, και έχει συμφωνήσει να παραχωρήσει το 49% των «Μπάρτσα Στούντιος». Επίσης, το 49% της BLM, της εταιρείας που εκμεταλλεύεται το πολύτιμο brand-name του συλλόγου, παγκοσμίως. Αυτές οι τρεις κινήσεις εκτιμάται ότι θα αποφέρουν 600-700 εκατ. ευρώ.
- Αύξηση των εσόδων, με πολλούς και διάφορους τρόπους. Για πρώτη φορά στα χρονικά, το όνομα του γηπέδου της καταλανικής ομάδας ενοικιάζεται σε χορηγό, αρχικώς για μια σεζόν. Μια από τις ιδέες που είχε το επιτελείο του Λαπόρτα για να γεμίσει το ταμείο -ίσως, η πιο απρόσμενη- ήταν να διαθέτει το «Καμπ Νου», με την ώρα(!), σε φιλάθλους που είναι πρόθυμοι να πληρώσουν 400 ευρώ για να έχουν να διηγούνται στους απογόνους τους ότι έπαιξαν μπάλα στο ίδιο χορτάρι που πατούσε ο Λιονέλ Μέσι.
- Μείωση των εξόδων, κυρίως των δαπανών μισθοδοσίας των ποδοσφαιριστών. Είναι χαρακτηριστικό, πως ο Ουσμάν Ντεμπελέ ανανέωσε το συμβόλαιό του με 40% χαμηλότερες αποδοχές. Ακόμη και ο Λεβαντόφσκι, που θα είναι το «πρώτο όνομα» στη μαρκίζα της νέας Μπαρτσελόνα, έκανε πίσω στις απαιτήσεις του. Γιατί, όπως εξομολογήθηκε στην Bild, ήθελε πολύ να συνεργαστεί με τον Τσάβι. Από την πρώτη τους (τυχαία) συνάντηση, ένιωσε πως υπάρχει «χημεία» μεταξύ τους.
Αυτό που δεν έχει κατορθώσει, ακόμη, η Μπαρτσελόνα, είναι να εγγράψει στον ισολογισμό της αξιόλογα έσοδα από πωλήσεις, ή δανεισμούς, παικτών. Το υψηλότερο ποσό το εισέπραξε από την παραχώρηση του Φιλίπε Κουτίνιο, τον περασμένο Μάιο: 20 εκατ. ευρώ. Αλλά τα χρήματα που είχε ξοδέψει για να τον αποκτήσει (το 2018 από τη Λίβερπουλ), ήταν επτά φορές περισσότερα. Το «στοίχημα» είναι, τώρα, ο Φρένκι ντε Γιόνγκ, ο οποίος κοστολογείται γύρω στα 80 εκατ. ευρώ. Ενδιαφέρεται η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, αλλά και η Τσέλσι. Στην έξοδο βρίσκονται κι άλλοι: ο Ουμτιτί, ο Μινγκέθα, ο Μπρέθγουεϊτ, ο Πουτζ, ο Νέτο…
Η αφετηρία της περασμένης σεζόν είχε βρει την Μπαρτσελόνα με βασικό φορ τον Μπρέθγουεϊτ, εξτρέμ έναν νεαρό Τούρκο, τον Ντεμίρ, που προερχόταν από τη Ραπίντ Βιέννης, και «ενδεκαδάτους» αρκετούς απ’ αυτούς που ο Τσάβι «έκοψε». Επίσης, με πολλούς αμούστακους νεαρούς, τους οποίους ο Ρόναλντ Κούμαν δοκίμαζε ασταμάτητα, ελπίζοντας πως κάποιος από αυτούς θα «του έβγαινε». Το ξαφνικό πρόβλημα του Σέρχιο Αγουέρο με την καρδιά του ήρθε να ρίξει ακόμη περισσότερο σκοτάδι. Σήμερα, οι προοπτικές φαίνονται εντελώς διαφορετικές. Με τον Τσάβι στον πάγκο και την ενίσχυση του Ιανουαρίου (Τόρες, Ομπαμεγιάνγκ, Τραορέ), η Μπαρτσελόνα είχε δείξει ένα καλύτερο πρόσωπο, ήδη, από το δεύτερο μισό της περασμένης σεζόν. Ο Ντεμπελέ είχε αρχίσει να συνέρχεται. Ο Πέδρι, ο Γκάβι, ο Νίκο, ο Φατί -τεράστια ταλέντα- βρίσκονται, πια, σε καλά χέρια. Εγιναν τέσσερις εξαιρετικές καλοκαιρινές μεταγραφές. Θα ακολουθήσουν κι άλλες.
Στην πρώτη της παράσταση η «νέα Μπαρτσελόνα» ενθουσίασε τους οπαδούς της. Οχι με το 6-0 επί της Ιντερ Μαϊάμι του Ντέιβιντ Μπέκαμ, αλλά με το αλέγρο παιχνίδι της. Το επόμενο τεστ, την Πέμπτη στο Λας Βέγκας απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, θα είναι πιο αξιόπιστο. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει πόσο σύντομα η Μπαρτσελόνα θα επιστρέψει στην κορυφή, όμως είναι βέβαιο ότι η ομάδα που ομόρφυνε το ποδόσφαιρο όσο λίγες, έχει, ξανά, σφυγμό.