Κοινοτοπία – ξεκοινοτοπία, στο ποδόσφαιρο όλα γίνονται. Η μέχρι προ μηνός ασταμάτητη Μπαρτσελόνα έχασε πάλι -για τρίτη αγωνιστική στη σειρά- και συμπλήρωσε έξι ματς, εγχώρια και διεθνή, με μόλις μια νίκη. Η διψήφια διαφορά βαθμών που την χώριζε από την Ατλέτικο Μαδρίτης, εξανεμίστηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες. Η «καταδικασμένη» Ρεάλ Μαδρίτης την πλησίασε στον πόντο και ξαναμπήκε στο παιχνίδι του τίτλου. Η φετινή La Liga (ισπανικό πρωτάθλημα), που στις αρχές Μαρτίου -υποτίθεται ότι- είχε κριθεί, αρχίζει πάλι από την αρχή. Πέντε αγωνιστικές πριν από το φινάλε, με τρεις διεκδικητές του θρόνου, η Ισπανία ζει τον πιο συναρπαστικό ποδοσφαιρικό μαραθώνιο εδώ και πολλά χρόνια.
Τρεις ήττες σερί, η Μπαρτσελόνα είχε να κάνει από τον Ιανουάριο – Φεβρουάριο του 2003. Τον τίτλο εκείνης της σεζόν (2002-2003), τον κατέκτησε η Ρεάλ. Την ίδια χρονιά, τον Οκτώβριο, με τον Φρανκ Ράικαρντ τότε στον πάγκο, είχε χάσει -για τελευταία φορά μέχρι χθες- δύο διαδοχικά παιχνίδια στο «Καμπ Νου». Εκείνο το Πρωτάθλημα (2003-2004) το είχε πάρει η Βαλένθια. Οι «Νυχτερίδες» -αυτό είναι το παρατσούκλι της- ήταν ο κοινός παρονομαστής εκείνων των συμφορών που είχαν βρει τους Καταλανούς, αφού και στις δυο περιπτώσεις τους είχαν νικήσει στη Βαρκελώνη. Χθες (Κυριακή), το κακό τρίτωσε.
Η Μπαρτσελόνα μπήκε με ορμή στον αγώνα και δεν παρουσίασε τα χάλια των προηγούμενων ημερών. Οι παίκτες της, όμως, τα θαλάσσωναν στην τελική προσπάθεια
Η Μπαρτσελόνα… κατάφερε να χάσει (και) από τη Βαλένθια, Νο 12 της βαθμολογικής κατάταξης, που στις τελευταίες 10 επισκέψεις της στο «Καμπ Νου» είχε ηττηθεί εννέα φορές, δεχόμενη 34 γκολ και σκοράροντας μόλις πέντε. Είναι η ομάδα την οποία πριν από 74 ημέρες, στις 3 Φεβρουαρίου, είχε νικήσει με 7-0 για το Copa del Rey (Κύπελλο Ισπανίας). Μάλιστα, στη ρεβάνς εκείνου του ημιτελικού, η Μπαρτσελόνα είχε ήδη ισοφαρίσει το ρεκόρ της εποχής Γκουαρδιόλα (28 ματς στη σειρά χωρίς ήττα) και πήγε στο «Μεστάγια» με τα… δευτερότριτα, βέβαιη για την πρόκριση. Αν και οι Μέσι, Νεϊμάρ, Μπουσκέτς, Ινιέστα, Λουίς Σουάρες, Πικέ, Ντάνι Αλβες, Μαστσεράνο και Αρντά Τουράν δεν βρίσκονταν ούτε στον πάγκο των αναπληρωματικών, οι Καταλανοί πήραν ισοπαλία – και προκρίθηκαν στον Τελικό για 38η φορά, με συνολικό σκορ 8-1. Απ’ αυτή τη Βαλένθια έχασε -χθες- η Μπαρτσελόνα. Αλλά, αν είναι να πάει κάτι στραβά, θα πάει. Ο,τι κι αν γίνει.
Η Μπαρτσελόνα μπήκε με ορμή στον αγώνα και η αλήθεια είναι πως δεν παρουσίασε τα χάλια των προηγούμενων ημερών. Οι παίκτες της, όμως, με έλλειμμα αυτοπεποίθησης και περίσσευμα άγχους, τα θαλάσσωναν στην τελική προσπάθεια. Της Βαλένθια, αντιθέτως, της έπιαναν τα πάντα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, τα δυο γκολ που πέτυχε. Το 0-1 (στο 27′) από μία θεωρητικά ακίνδυνη κόντρα του Σικέιρα στο πόδι του Ράκιτιτς, που έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του. Και το 0-2 (στο 44′) με ένα πλασέ του Σάντι Μίνα, απ’ αυτά που ο Χιλιανός πρέπει να επιχειρήσει… 100 φορές για να βάλει γκολ.
Στο 0-2, δηλαδή στο ημίχρονο, το ματς είχε ήδη κριθεί. Αυτό λένε οι αριθμοί. Μόνο δυο φορές, από τις 21 που βρέθηκε να χάνει με δυο γκολ στο 45′, η Μπαρτσελόνα έχει κατορθώσει να ανατρέψει το σκορ και να κερδίσει τον αγώνα. Η πρώτη ήταν το… 1940, πάλι σε παιχνίδι με τη Βαλένθια, και η τελευταία το 1947 με αντίπαλο την Ατλέτικο.
Στην επανάληψη, οι Καταλανοί έπρεπε να νικήσουν και τη βιασύνη τους. Τόσες ατομικές ενέργειες, πολύ σπάνια βλέπει κανείς από την υπερ-ομαδική Μπαρτσελόνα. Και τόσα νεύρα, επίσης. Ο Λουίς Σουάρες δεν μπορούσε να τελειώσει φάσεις που γι’ αυτόν είναι παιχνιδάκι. Ο Νεϊμάρ, αφού κατέστρεψε τις περισσότερες επιθετικές ενέργειες στις οποίες συμμετείχε, στο φινάλε του αγώνα χαστούκισε τον Αντόνιο Μπαραγκάν. Πολύ δύσκολα θα γλιτώσει την αυστηρή τιμωρία. Και ο Πικέ -αμυντικός, βεβαίως, αλλά αξίας 40 εκατομμυρίων ευρώ- στο 88′ αστόχησε αμαρκάριστος, από το ύψος της μικρής περιοχής, αφού προηγουμένως είχε στρώσει μπροστά του την μπάλα με το στήθος. Η πίεση για τους βαθμούς έκανε τους Καταλανούς να βλέπουν την αντίπαλη εστία σαν σπιρτόκουτο.
Μόνο ο Μέσι ευτύχησε να βάλει τέλος στο πρωτοφανές αρνητικό του σερί. Σκόραρε -επιτέλους- το πεντακοσιοστό του γκολ (450 με την Μπαρτσελόνα και 50 με την εθνική ομάδα της Αργεντινής), το οποίο έψαχνε εδώ κι ένα μήνα. Το πέτυχε έπειτα από 12 σεζόν και 631 αγώνες. Από τα 450 γκολ που έχει βάλει με τη φανέλα των Καταλανών, 309 ήταν στο ισπανικό πρωτάθλημα, 83 στο Champions League, 39 στο Κύπελλο Ισπανίας, 11 στο Σούπερ Καπ Ισπανίας, τρία στο ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και πέντε στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων.
Είχε 515 λεπτά να βρει δίχτυα ή να δώσει ασίστ, από τις 16 Μαρτίου (κόντρα στην Αρσεναλ). Ο Μέσι δεν είχε καταφέρει να σκοράρει στο clasico κόντρα στη Ρεάλ, με αντιπάλο τη Σοσιεδάδ και τη Βιγιαρεάλ, αλλά και στους δύο προημιτελικούς του Champions League με την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Επέστρεψε στα γκολ στην πιο κρίσιμη στιγμή, που η Μπαρτσελόνα βλέπει το Πρωτάθλημα να γλιστράει μέσα από τα χέρια της. Ηταν αποτέλεσμα μίας τέλειας ομαδικής προσπάθειας, στο 64′, όμως δεν ήταν γραφτό για την ομάδα του να αποφύγει την ήττα. Και προκάλεσε εντύπωση, το γεγονός ότι ο Λουίς Ενρίκε δεν έκανε ούτε μια αλλαγή σε ολόκληρο τον αγώνα, αν και ο ίδιος -προ ημερών- είχε υπογραμμίσει το πόσο κουρασμένοι είναι, αυτή την εποχή, αρκετοί από τους παίκτες του.
Με το που μπήκε το 2016, ο προπονητής είχε να το λέει. Σε αυτά τα 100 παιχνίδια του στον πάγκο της Μπαρτσελόνα, εμφάνιζε τις καλύτερες επιδόσεις απ’ όλους τους προκατόχους του. Μετρούσε 80 νίκες, 11 ισοπαλίες και μόλις 9 ήττες. Στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα, ο Γκουαρντιόλα είχε να επιδείξει εννέα νίκες λιγότερες, ο θρυλικός Ελένιο Ερέρα οκτώ λιγότερες – ακόμη και ο Γιόχαν Κρόιφ, με την «Dream Team» του, 20 λιγότερες. Πέρυσι είχε οδηγήσει την ομάδα στην κατάκτηση των πέντε από τους έξι τίτλους που μπορούσε να πάρει. Μόνο το ισπανικό Σούπερ Καπ είχε χάσει, από την Μπιλμπάο του Ερνέστο Βαλβέρδε. Ολους τους υπόλοιπους, τους είχε σαρώσει. Αλλά τώρα, που για πρώτη φορά, αφότου ανέλαβε, καλείται να λύσει μια σοβαρή αγωνιστική κρίση (κι όχι απλώς να διαχειριστεί σωστά μια ομάδα που ξέρει να νικά), μοιάζει να παρακολουθεί την πτώση της Μπαρτσελόνα ανήμπορος να αντιδράσει.
Ο ισπανικός Τύπος -αλλά και ποδοσφαιρικοί αναλυτές στην Ευρώπη- αναρωτιούνται: Αραγε, μήπως ο Ενρίκε δεν είναι τόσο καλός τεχνικός, όσο έδειχνε; Η, μήπως, δεν αντιδρά, δεν δοκιμάζει να αλλάξει πρόσωπα και πράγματα, γιατί γνωρίζει -εκ των έσω- ότι η κατάσταση δεν είναι αναστρέψιμη; Επειδή -για παράδειγμα- αυτή η «κοιλιά» στην απόδοση της Μπαρτσελόνα είναι το μοιραίο αποτέλεσμα κάποιας αστοχίας στον προγραμματισμό, στη διάρκεια της προετοιμασίας της ομάδας το περασμένο καλοκαίρι; Αυτή την υποψία τη φούντωσε ο ίδιος, όταν -μετά τον αποκλεισμό από το Champions League- είχε δηλώσει: «Για την αποτυχία ευθύνομαι κατά 99,9% εγώ. Κάντε το 100% καλύτερα».
Ο Μέσι, πλέον, έχει πρόβλημα στο «ένας εναντίον ενός». Ξέχασε την μπάλα; Οχι βέβαια. Κουράστηκε. Ισως οι φήμες για μυϊκές ενοχλήσεις να είναι αληθινές
Αλλά υπάρχουν και χειρότερες (υποψίες). Οτι το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο. Οτι, απλώς, τώρα βγήκε στην επιφάνεια. Στο αήττητο σερί της των 39 αγώνων, η Μπαρτσελόνα έκανε πολλά μέτρια παιχνίδια. Τουλάχιστον σε δέκα περιπτώσεις, κάποιο μέλος της «αγίας τριάδας» (Μέσι, Σουάρες, Νεϊμάρ) βρέθηκε για να… καθαρίσει και να την γλιτώσει από την ισοπαλία ή την ήττα, σκεπάζοντας με τα γκολ του τα προβλήματά της. Και το μεγαλύτερο απ’ αυτά, ήταν -και είναι- ο Σέρχιο Μπουσκέτς. Αυτός, που αποστολή του είναι να «χτίζει» -με την πρώτη πάσα- την επίθεση της Μπαρτσελόνα. Εδώ και πολύ καιρό δεν… περπατάει. Τα παιδαριώδη -για την κλάση του- λάθη γεμίζουν ανασφάλεια ολόκληρη την ομάδα. Ο Ενρίκε, όμως, τόσο καιρό δεν έχει βρει κάποιον άλλο τρόπο.
Η τριάδα των 109 γκολ έχει κι αυτή τα… προβληματάκια της. Αναμενόμενο. Διότι, από την ημέρα που ο Ενρίκε συνειδητοποίησε ότι αυτοί οι τρεις του επιτρέπουν να κοιμάται ήσυχος, έπαψε να τους συμπεριλαμβάνει στο rotation. Τους βάζει να παίζουν παντού και πάντα. Πώς να αντέξουν; Ιδίως μετά τους αγώνες τους με τις εθνικές ομάδες τους, οι μπαταρίες τους άδειασαν.
Ο Μέσι, πλέον, έχει πρόβλημα στο «ένας εναντίον ενός». Ξέχασε την μπάλα; Οχι βέβαια. Κουράστηκε. Ισως οι φήμες για μυϊκές ενοχλήσεις να είναι αληθινές. Ο Σουάρες έχασε την αποτελεσματικότητά του. Και, επειδή οι προσπάθειες δεν του βγαίνουν στο γήπεδο, τα βάζει διαρκώς με τους αντιπάλους του. Ο Νεϊμάρ -ο πιο προβληματικός- χαλάει όλες τις επιθέσεις της ομάδας του. Είναι μονίμως εκνευρισμένος. Πολλά ακούγονται για την άστατη ζωή του έξω από τα γήπεδα, όμως παίζει βασικός κι αναντικατάστατος. Πώς γίνεται, να μην υπάρχει μια εναλλακτική της προκοπής; Γίνεται, αν ο προπονητής δεν έχει προνοήσει. Οσο κι αν φαίνεται απίστευτο, αυτή η πανάκριβη Μπαρτσελόνα δεν έχει το «βάθος» που της αξίζει. Μια ματιά στον πάγκο της, θα σας πείσει.
Πλέον, οι Καταλανοί συγκατοικούν στο ρετιρέ της βαθμολογίας μαζί με την Ατλέτικο, όμως έχουν το αβαντάζ ότι υπερτερούν σε περίπτωση ισοβαθμίας. Το ίδιο και έναντι της Ρεάλ. Αυτό σημαίνει πως ακόμη κρατούν την τύχη τους στα χέρια τους. Αν καταφέρουν να κερδίσουν τα πέντε ματς που απομένουν, δεν έχουν να προβληματίζονται για το τι θα κάνουν οι αντίπαλοί τους.
Ντέρμπι δεν υπάρχουν, μέχρι το φινάλε, όμως δεν λείπουν τα… πονηρά ματς. Τόσο η Μπαρτσελόνα όσο και η Ρεάλ θα παίξουν στο «Ριαθόρ» με τη Λα Κορούνια, η Ρεάλ έχει ένα επικίνδυνο ταξίδι στο «Ανοέτα» (με τη Σοσιεδάδ), ενώ η Ατλέτικο θα συναντήσει μεσοβδόμαδα, στην εμβόλιμη αγωνιστική, την πολύ δυνατή Μπιλμπάο του Βαλβέρδε στο «Σαν Μαμές».
«Παίζουμε καλά και θα κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Κάναμε ένα βήμα πίσω, όμως πιστεύω πως αυτό θα μας βοηθήσει να παίξουμε καλύτερα», διαβεβαίωσε χθες βράδυ ο Πικέ. Το πρόβλημα είναι ότι για την αγνώριστη Μπαρτσελόνα των τελευταίων εβδομάδων, δεν υπάρχουν -πια- εύκολα ματς. Σε όλα θα έχει να αντιμετωπίσει τον κακό εαυτό της.