Την καλύτερη εμφάνιση έλληνα κολυμβητή στην Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων πραγματοποίησε το βράδυ της Δευτέρας ο Απόστολος Χρήστου στο Παρίσι, κατακτώντας την τέταρτη θέση στον τελικό των 100μ. ύπτιο.
Ο πρωταθλητής Ευρώπης τερμάτισε σε 52.41′ και έχασε το μετάλλιο για δύο εκατοστά του δευτερολέπτου, αφού ο Αμερικανός Ράιαν Μέρφι, που πήρε την τρίτη θέση, έκανε 52.39”.
Παράλληλα, αυτή είναι η καλύτερη θέση για την ελληνική αποστολή ως τώρα στο Παρίσι 2024.
Ο Χρήστου κολύμπησε πάρα πολύ καλά, αλλά έχασε έδαφος στην εκκίνηση (κυρίως) και στη στροφή, που πιθανότατα του κόστισε μία θέση στο βάθρο.
Μέχρι τώρα το καλύτερο πλασάρισμα για έλληνα κολυμβητή σε Ολυμπιακούς (στην πισίνα), ήταν η πέμπτη θέση που είχαν πάρει ο Σπύρος Γιαννιώτης το 2004 στα 1.500μ. ελεύθερο και ο Κριστιάν Γκολομέεβ το 2021 στα 50μ. ελεύθερο.
Χρυσός Ολυμπιονίκης αναδείχθηκε ο κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ, Τόμας Τσέκον, ο οποίος την Κυριακή δεν είχε δείξει σε καλή κατάσταση, αλλά στον τελικό έκανε αυτό που έπρεπε και με 52.00” έγινε ο πρώτος Ιταλός που κατακτά τον τίτλο (και οποιοδήποτε μετάλλιο) στο συγκεκριμένο αγώνισμα.
Δεύτερος, όπως το 2016 στο Ρίο, ήταν ο Κινέζος Τζιαγού Σου με 52.32, ενώ ο Μέρφι κράτησε το χάλκινο μετάλλιο που είχε πάρει στο Τόκιο (κι ενώ ήταν «χρυσός» στο Ρίο).
Τα αποτελέσματα του τελικού στα 100μ. ύπτιο ανδρών:
1. Τόμας Τσέκον (Ιταλία) 52.00
2. Τζιαγού Σου (Κίνα) 52.32
3. Ράιαν Μέρφι (ΗΠΑ) 52.39
4. Απόστολος Χρήστου (ΕΛΛΑΔΑ) 52.41
5. Πίτερ Κέτζε (Ν. Αφρική) 52.58 (ρεκόρ Αφρικής)
6. Ούγκο Γκονζάλεθ (Ισπανία) 52.73
7. Γιοάν Εντόι-Μπρουάρ (Γαλλία) 52.77
8. Ολιβερ Μόργκαν (Μ. Βρετανία) 52.84
«Το πίστευα πριν κολυμπήσω, αλλά το έχασα για πολύ λίγο, οπότε πραγματικά η τέταρτη θέση δεν μου λέει τίποτα», τόνισε ο Χρήστου στην κάμερα της ΕΡΤ, λίγο μετά την ολοκλήρωση της κούρσας, που τον είδε να χάνει το μετάλλιο για δύο εκατοστά του δευτερολέπτου.
«Στενοχωρήθηκα, ήταν πάρα πολύ κοντά. Ηξερα ότι σε εμάς τους τέσσερις (Τσέκον, Σου, Μέρφι και ο ίδιος) θα κρινόταν το μετάλλιο. Είναι κρίμα επειδή είναι πάρα πολύ κοντά, όχι για κάτι άλλο. Ηταν στο νήμα, αυτό με στενοχωρεί. Ισως κόλλησα λίγο παραπάνω στη στροφή, μετά άλλαξα ρυθμό πιο καλά από χθες, γι΄αυτό κολύμπησα πιο γρήγορα, δεν μπορούσα όμως να κάνω κάτι άλλο. Ηδη στα τελευταία μέτρα είχα αρχίσει να χάνω την επαφή με το γρήγορο κολύμπι, δεν είχαν δύναμη να τερματίσω πιο δυνατά», είπε ακόμη ο Χρήστου, για να καταλήξει τονίζοντας: «Εμένα δεν μου αρκεί η τέταρτη θέση, γιατί ήρθα εδώ με έναν στόχο, να κερδίσω ένα Ολυμπιακό μετάλλιο, και φάνηκε ότι όντως “το είχα”. Το πίστευα πριν κολυμπήσω, αλλά το έχασα για πολύ λίγο, οπότε πραγματικά η τέταρτη θέση δεν μου λέεει τίποτα».
Ο πρωταθλητής Ευρώπης άφησε όλα τα ενδεχόμενα για το μέλλον του ανοιχτά, λέγοντας ότι χρειάζεται να κάνει ένα διάλειμμα, αλλά υπογράμμισε χαρακτηριστικά ότι «μέχρι το 2028 στο Λος Αντζελες, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει…».
Επειδή πάντως η πίκρα της τέταρτης θέσης είναι ένα ιδιαίτερο συναίσθημα, που κανείς δεν μπορεί να καταλάβει αν δεν το έχει ζήσει, έχει ιδιαίτερη αξία η τοποθέτηση του Σπύρου Γιαννιώτη, που βίωσε το αντίστοιχο συναίσθημα το 2012 στο Λονδίνο, στα 10χλμ. της κολύμβησης σε ανοιχτή θάλασσα. «Ό,τι και να πούμε είναι λίγο, είσαι φοβερός. Ξέρω το συναίσθημα και ξέρω ότι δεν μπορεί κανείς να σε παρηγορήσει. Να ξέρεις όμως ένα, όλοι είμαστε μαζί σου! Μπορεί να έχασες για 2 εκατοστά το μετάλλιο, αλλά είσαι βγαλμένος από μέταλλο!!!», έγραψε ο παλαίμαχος πρωταθλητής στο facebook.