Είναι μια από τις πιο διάσημες φωτογραφίες στο άλμπουμ του αθλητισμού: η βασίλισσα Ελισάβετ η Β’, φορώντας ένα μουσταρδί παλτό και ένα καπέλο ίδιου χρώματος, απονέμει στον αρχηγό της εθνικής ομάδας της Αγγλίας, Μπόμπι Μουρ, το «Ζιλ Ριμέ», αμέσως μετά τη λήξη του τελικού του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1966 (Αγγλία – Δυτική Γερμανία 4-2) στο κατάμεστο «Γουέμπλεϊ». Το ημερολόγιο γράφει 30 Ιουλίου, η Ελισάβετ είναι 40 ετών, και έχει, ήδη, συμπληρώσει 14 χρόνια στο θρόνο του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ο Τζεφ Χαρστ, σκόρερ τριών τερμάτων στον αγώνα, που στεκόταν ακριβώς πίσω από τον αρχηγό του, είχε αποκαλύψει, χρόνια αργότερα, μια λεπτομέρεια που ελάχιστοι είχαν παρατηρήσει μέσα στη φρενίτιδα εκείνου του ανεπανάληπτου -μέχρι σήμερα- θριάμβου του αγγλικού ποδοσφαίρου. Οταν η βασίλισσα έτεινε το δεξί της χέρι προς τον Μουρ για να τον συγχαρεί, πριν του παραδώσει το χρυσό αγαλματίδιο, ο παίκτης καθυστέρησε τη χειραψία για λίγα δευτερόλεπτα. Φρόντισε, προηγουμένως, να σκουπίσει το δικό του, ιδρωμένο και λασπωμένο χέρι πάνω στη βελούδινη επιφάνεια του παραπέτου που οριοθετούσε το Royal Box, για να μη λερώσει τα λευκά, μακριά της γάντια.
Το επόμενο ιστορικό συναπάντημα της Ελισάβετ με τα σπορ ήρθε το 2012. Γερασμένη και εμφανώς καταβεβλημένη, πλέον, κήρυξε την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Λονδίνου, με τον πιο πρωτότυπο τρόπο στα χρονικά της διοργάνωσης: ένα σκετς, στο οποίο πρωταγωνίστησε μαζί με τον κινηματογραφικό «007», Ντάνιελ Κρεγκ. Οι θεατές της τελετής και το παγκόσμιο τηλεοπτικό κοινό την άκουσαν να του λέει: «Good evening, Mr Bond» (Καλησπέρα, κύριε Μποντ). Εξήντα τέσσερα χρόνια πριν, νιόπαντρη -τότε- με τον Πρίγκιπα Φίλιππο, είχε παρακολουθήσει τον πατέρα της, βασιλέα Γεώργιο ΣΤ’, να εγκαινιάζει τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948, που, επίσης, είχαν φιλοξενηθεί στη βρετανική πρωτεύουσα.
Ο Μπόμπι Μουρ δεν ήταν ο πρώτος αρχηγός ποδοσφαιρικής ομάδας που παρέλαβε κάποιο τρόπαιο από τα χέρια της. Στις 2 Μαΐου του 1953, στο «Γουέμπλεϊ» και πάλι, η Ελισάβετ παρέδωσε το Κύπελλο Αγγλίας στον Χάρι Τζόνστον της Μπλάκπουλ, η οποία είχε νικήσει την Μπόλτον Γουόντερερς με 4-3. Ο τελικός αυτός, στον οποίο έλαμψε ο Στάνλεϊ Μάθιους, ήταν ο πρώτος που απόλαυσαν από την TV εκατομμύρια Βρετανοί. Εκείνες τις μέρες αγόραζαν τηλεοπτικές συσκευές μαζικά, προκειμένου να παρακολουθήσουν τη στέψη της νέας τους βασίλισσας, που θα γινόταν ακριβώς ένα μήνα μετά (2 Ιουνίου 1953). Εκτοτε, η απονομή του Κυπέλλου Αγγλίας από την Ελισάβετ έγινε ρουτίνα. Μέχρι τον Μάιο του 1976.
Το άθλημα που αγαπούσε περισσότερο από κάθε άλλο η βρετανή μονάρχης, ήταν η ιππασία. Σε όλες τις εκδοχές της: ιππικό πόλο, ιπποδρομίες, υπερπήδηση εμποδίων, κ.λπ. Η Mirror θυμήθηκε ότι το 1976 είχε προγραμματίσει μια περιοδεία στη βόρεια Αμερική, φροντίζοντας να συμπέσει χρονικά με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ. Ηταν εκεί όταν διαγωνιζόταν η Πριγκίπισσα Αννα, και την είδε να πέφτει από το άλογό της, που ονομαζόταν «Γκουντγουίλ», προτού τερματίσει στην 7η θέση με την ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου. Το έτερο «σπορ των ευγενών», το τένις, δεν τη συγκινούσε ιδιαίτερα. Μόλις τέσσερις φορές, στα 70 χρόνια της βασιλείας της, παρακολούθησε από κοντά κάποιον αγώνα στο «Γουίμπλεντον»: το 1957, το 1962, το 1977 και το 2010 (του Βρετανού Αντι Μάρεϊ με τον Φινλανδό Γιάρκο Νέιμινεν).
Το ποδόσφαιρο τη διασκέδαζε, σύμφωνα με μαρτυρίες της αυλής της, όμως προτιμούσε να το βλέπει από την τηλεόραση. Το 2009, μέλος του προσωπικού που εργαζόταν επί δεκαετίες στο Μπάκιγχαμ είχε αποκαλύψει στη Mirror ότι η Ελισάβετ συμπαθούσε εξαιρετικά τη Γουέστ Χαμ, από τα χρόνια που αρχηγός της ήταν ο Μπόμπι Μουρ. Του το εκμυστηρεύτηκε -είχε πει- η ίδια, όταν εκείνος έτυχε να της αναφέρει ότι ήταν οπαδός της Μίλγουολ. Της άρεσε και η Τότεναμ. Η φήμη ότι υποστήριζε την Αρσεναλ επικράτησε από το 2007, όταν οι «Κανονιέρηδες» έγιναν η πρώτη (μετά την εθνική Αγγλίας του 1966) και μοναδική, μέχρι σήμερα, ομάδα που προσκλήθηκε για απογευματινό τσάι στο Παλάτι.
Με διερμηνέα τον γάλλο προπονητή, Αρσέν Βενγκέρ (η Ελισάβετ μιλούσε Γαλλικά), είχε σύντομες συνομιλίες με όλους τους παίκτες της Αρσεναλ εκείνης της χρονιάς: τον Τιερί Ανρί, τον Ζιλμπέρτο Σίλβα, τον Θίο Ουόκλοτ, τον Σεσκ Φάμπρεγας. Ο τελευταίος έσπευσε να μοιραστεί τις εντυπώσεις του από αυτήν την επίσκεψη με έναν ραδιοφωνικό σταθμό της Ισπανίας, αναφέροντας, μεταξύ άλλων: «Η βασίλισσα, σίγουρα, ξέρει από ποδόσφαιρο. Ηρθε από την άλλη άκρη της αίθουσας για να μου μιλήσει – ήξερε ποιος είμαι. Συζητήσαμε για τον Χουάν Κάρλος (τότε βασιλιά της Ισπανίας). Στο τέλος μου είπε ξεκάθαρα ότι θαυμάζει την Αρσεναλ».
Η αλήθεια είναι πως ήταν οπαδός της Αρσεναλ, αλλά… στο κρίκετ. Είχε μεγάλη αδυναμία σε έναν συγκεκριμένο παίκτη της, τον Ντένις Κόμπτον (έπαιξε και ποδόσφαιρο), ο οποίος
αγωνίστηκε στον σύλλογο από το 1936 έως το 1950. Την ποδοσφαιρική ομάδα την κάλεσε στο Παλάτι επειδή την προηγούμενη χρονιά (2006) επρόκειτο να εγκαινιάσει το νέο γήπεδο του συλλόγου, αλλά αθέτησε την υπόσχεσή της λόγω αδιαθεσίας – έστειλε τον Πρίγκιπα Φίλιππο.
Η επίσκεψη της Αρσεναλ στο Μπάκιγχαμ ολοκληρώθηκε με τον Βενγκέρ να δωρίζει στην Ελισάβετ ένα αγαλματίδιο με το έμβλημα του συλλόγου, το κανόνι, τονίζοντας με χιούμορ: «Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνετε πόλεμο». Η βασίλισσα χαμογέλασε. Προηγουμένως είχε γελάσει «με την καρδιά της», όταν ο γκαφατζής της ομάδας, Εμάνουελ Εμπου, βλέποντας τα σκυλάκια της δίπλα στο τζάκι, την πλησίασε και της είπε: «Με συγχωρείτε, κυρία, δεν θέλω άλλο να είμαι ποδοσφαιριστής, θα ήθελα να προσέχω τα σκυλιά σας, να τα φροντίζω, να τα πηγαίνω βόλτες, να τα ταΐζω…».
Η οπαδική ταυτότητα των υπόλοιπων μελών της βασιλικής οικογένειας της Αγγλίας είναι, λίγο ως πολύ, γνωστή. Ο νέος βασιλιάς, Κάρολος, είναι ένθερμος υποστηρικτής της Μπέρνλι – εμφανίζεται συχνά στο «Τερφ Μουρ». Ο Πρίγκηπας Ουίλιαμ, ο οποίος το 2006 έγινε μέλος της αγγλικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, είναι «φαν» της Αστον Βίλα. Οπως ήταν και ο παππούς του, Πρίγκιπας Φίλιππος. Ο αδελφός του Ουίλιαμ, Πρίγκιπας Χάρι, είναι φίλος της Αρσεναλ.
Από τα χέρια της βασίλισσας χρίστηκαν «σερ» αρκετές προσωπικότητες του βρετανικού αθλητισμού: ο Στάνλεϊ Μάθιους, ο Μπόμπι Τσάρλτον, ο Ματ Μπάσμπι, ο Μπόμπι Ρόμπσον, ο Αλεξ Φέργκιουσον… Το 1996 η Ελισάβετ τίμησε με την παρουσία της και τον τελικό του Euro της Αγγλίας, αν και γνώριζε ότι δεν θα παρέδιδε το τρόπαιο στην εθνική ομάδα της χώρας της (είχε αποκλειστεί στα ημιτελικά). Το θερμό μήνυμα με το οποίο συνεχάρη την εθνική ομάδα Γυναικών της Αγγλίας για την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, πριν από μερικές εβδομάδες, ήταν το τελευταίο της σημάδι ζωής στον κόσμο των σπορ.
Παρακολούθησε από το θρόνο της, 18 Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, 17 Παγκόσμια Κύπελλα ποδοσφαίρου, 67 Κύπελλα Πρωταθλητριών/Τσάμπιονς Λιγκ και 70 Κύπελλα Αγγλίας. Αλλά έφτασε το πλήρωμα του χρόνου. Στον επόμενο αγώνα της εθνικής Αγγλίας θα ακουστεί, ξανά, το «God save the King». Για πρώτη φορά μετά το 1951.