Σε κλίμα βαθιάς οδύνης κηδεύτηκε την Κυριακή στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καλλίφυτο Δράμας, ο Γιώργος Καραϊβάζ, με τη μητέρα του να αδυνατεί να πιστέψει τον χαμό του παιδιού της.
«Οποιο δάχτυλο κι αν κόψεις, πονάει πάρα πολύ. Το μόνο που θέλω είναι να προσέχετε, παιδιά μου, να προσέχετε. Η τελευταία μάνα να ήμουν εγώ… Κανέναν άλλο να μη βλάψουνε… Το ίδιο θα έκανε και το παιδί μου. Τους εκτελεστές του θα τους συγχωρούσε το παιδάκι μου… Άλλο παιδί να μην πειράξουν… Παρακαλώ την Παναγίτσα», είπε με δάκρυα στα μάτια της.
«Εναν τον είχα και τον είχα στήριγμά μου. Έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου. Ό,τι πρόβλημα κι αν είχα, έπαιρνα τον Γιώργο και το συζητούσα. Ήταν πάρα πολύ δοτικός. Τα παιδικά μας χρόνια ήταν λίγο φτωχικά, οι γονείς μας παλεύανε για εμάς, να μεγαλώσουμε με τα καλύτερα εκείνης της εποχής», ανέφερε από την πλευρά της η αδελφή του Γιώργου Καραϊβάζ, Λίτσα.
«Ο Γιώργος ήταν ένα ήσυχο παιδί, χαμηλών τόνων. Ο πατέρας μου είχε μια μονάδα με ζώα, ο Γιώργος βοηθούσε τον πατέρα μου. Αντί να πάρει, όμως, ψωμί στο σακί του, έπαιρνε τα βιβλία του. Και παντού είχε βιβλία, διάβαζε πάρα πολύ…», περιέγραψε. «Τελευταία φορά που του μίλησα ήταν 5 Απριλίου με μηνύματα. “Καλημέρα αδερφέ μου, καλή εβδομάδα” του έστειλα, “Καλημέρα Λιτσάκι μου, καλή εβδομάδα” μου είχε απαντήσει».