«Ιστορική ευκαιρία» χαρακτηρίζουν οι Τζορτζ και Αλεξάντερ Σόρος τη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ για τη διευθέτηση της χρονίζουσας διαφοράς Ελλάδος – ΠΓΔΜ για το ονοματολογικό.
Σε άρθρο τους στους New York Times υπό τον τίτλο «Στα Βαλκάνια, μια ευκαιρία να σταθεροποιηθεί η Ευρώπη», ο Τζορτζ Σόρος και ο γιος του (πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος τoυ Open Society Foundations αντίστοιχα) καλούν σε εγρήγορση τόσο τις ΗΠΑ όσο και την ΕΕ ώστε οι χώρες της βαλκανικής να μην πέσουν στην επιρροή της Ρωσίας, της Τουρκίας και της Κίνας, «βαλκανοποιώντας για μια ακόμη φορά τα Βαλκάνια», όπως γράφουν.
Στο πλαίσιο αυτό ζητούν, τόσο από την Ευρώπη όσο και τις ΗΠΑ, να γίνουν ενθουσιώδεις υποστηρικτές μιας «οικονομικής ένωσης» στα Βαλκάνια, η οποία όπως σημειώνουν, θα εξελιχθεί σε μια χαλαρή ένωση κρατών στη βάση του ελεύθερου εμπορίου και της ελεύθερης κυκλοφορίας ανθρώπων και αγαθών, «όπως ήταν η Ευρωπαϊκή Ενωση τις πρώτες ημέρες της».
O ιστορικός συμβιβασμός για την αλλαγή του ονόματος ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ηγέτες σε Ευρώπη και ΗΠΑ να αρχίσουν τη διαμόρφωση ενός σταθερού και ασφαλούς μέλλοντος για τα Βαλκάνια, ένα επίτευγμα που θα συμβάλει στην εξασφάλιση της σταθερότητας για ολόκληρη την Ευρώπη, επισημαίνουν μεταξύ άλλων πατέρας και υιός Σόρος. Γι’ αυτό και η συμφωνία για τη Μακεδονία δεν πρέπει να υποτιμάται καθώς, όπως υπενθυμίζουν, στην περιοχή των Βαλκανίων ήταν που άρχισε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ξέσπασε η αιματηρότερη σύγκρουση στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο (εννοώντας τις συγκρούσεις που έφερε η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας).
Κατά την άποψή τους, η αυξανόμενη ευημερία και συνοχή μεταξύ των κρατών της Βαλκανικής θα τα καταστήσει λιγότερο «ευάλωτα στις οικονομικές, διπλωματικές ή στρατιωτικές επιρροές του Πεκίνου, της Αγκυρας ή της Μόσχας».
Εξ ου και το συμπέρασμά τους ότι «ο ιστορικός συμβιβασμός για την αλλαγή της ονομασίας (της ΠΓΔΜ) σε Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας, αμβλύνοντας μια αντιπαλότητα σχετικά με τις εθνικές ιστορίες, ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας για τους ηγέτες στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες να αψηφήσουν τις τρέχουσες τάσεις και να αρχίσουν να διαμορφώνουν ένα ασφαλές μέλλον για τα Βαλκάνια, ένα επίτευγμα που θα βοηθήσει στην εξασφάλιση της σταθερότητας για όλη την Ευρώπη».
Σε αντίθετη περίπτωση, προειδοποιούν, οι συνέπειες της αδράνειας θα ήταν σκληρές. «Αν οι δυτικές δυνάμεις δεν διατηρήσουν τις χώρες των Βαλκανίων στην οδό της τοπικής συνεργασίας και της ενδεχόμενης ένταξης στην ΕΕ», καταλήγουν, «τα κράτη αυτά θα σπρωχτούν και ενδεχομένως θα διαιρεθούν στις σφαίρες επιρροής της Ρωσίας, της Τουρκίας και της Κίνας, ουσιαστικά βαλκανοποιώντας για μια ακόμη φορά τα Βαλκάνια».