Πάνω στον πανικό, την ασυνεννοησία, αλλά και την αυθάδεια και την θρασύτητα των «υπευθύνων» έπεφταν οι αντιδράσεις των πολιτών τη βραδιά της τραγωδίας στο Μάτι.
Οι διάλογοι-σοκ μεταξύ πολιτών που απειλούνταν από τις φλόγες και των χειριστών τηλεφωνητών του 199-ΣΕΚΥΠΣ (πρόγραμμα για τη διαχείριση των συμβάντων διάσωσης και πυρκαγιών σε σπίτια), περιλαμβάνονται στην εισαγγελική διάταξη για τη φονική πυρκαγιά στην Ανατολική Αττική, που στοίχισε τη ζωή σε 100 ανθρώπους.
Σύμφωνα με την εισαγγελική διάταξη ο αριθμός των χειριστών – τηλεφωνητών ήταν πολύ μικρός, καθώς ήταν μόλις τρεις, ενώ η λειτουργία του συγκεκριμένου προγράμματος έφτασε στο μέγιστο της απόδοσης λειτουργίας της στις 19:17 της 23ης Ιουλίου.
Με απλά λόγια, δηλαδή, την ημέρα της φονικής πυρκαγιάς υπήρχαν στα τηλέφωνα του 199 μόλις τρεις υπάλληλοι – τηλεφωνητές και ενώ οι αρμόδιοι γνώριζαν πως στις 23 Ιουλίου ο κίνδυνος πυρκαγιάς για την Αττική ήταν ιδιαίτερα υψηλός, καθώς είχε υπάρξει ενημέρωση γι’ αυτό την προηγούμενη ημέρα της καταστροφής.
Μάλιστα, η εν λόγω υπηρεσία, μετά τις 19:17 της 23ης Ιουλίου «κατέστη ανενεργή, καθώς δεν ήταν έτοιμη και ικανή να διαχειριστεί τα περιστατικά αποτελεσματικά αλλά ούτε καν στοιχειωδώς», όπως αναφέρεται στη διάταξη. Οπως αναφέρουν οι εισαγγελείς, «ακριβώς λόγω της έλλειψης ικανού αριθμού χειριστών – τηλεφωνητών σε συνδυασμό με τον μεγάλο αριθμό των συμβάντων διαπιστώθηκαν και περιπτώσεις απρεπούς συμπεριφοράς σε καλούντες πολίτες».
Συγκεκριμένα, ενώ οι πολίτες καλούσαν και ζητούσαν πληροφορίες ή οδηγίες γιατί βρίσκονταν σε κίνδυνο, οι χειριστές απαντούσαν εκνευρισμένα και με αγένεια. Χαρακτηριστικά, στην εισαγγελική διάταξη, παρατίθενται οι ακόλουθοι διάλογο:
– «Έρχονται κυρία μου, έρχονται, το κέρατο μου, έρχονται», «αυτό σας λέω κυρία μου, ό,τι μπορούμε κάνουμε, 15 αυτοκίνητα, 20 έρχονται, μακάρι να γεννήσουμε και άλλα»,
– «Δεν κατάλαβα το ύφος σας κύριε… όχι, όχι τι είστε εσείς, τι δεν καταλάβατε, πολίτης είμαι, έχετε υποχρέωση, τι είσαστε, μαγαζί σας είναι η Πυροσβεστική, δεν το κατάλαβα; … και εγώ δεν το κατάλαβα».
– «Εντάξει δεν είναι ταξί να το παραγγείλουμε κινδυνεύει κάποιος, μπορεί να κινδυνεύει κάποιος άνθρωπος, θα το δούμε έτσι; Θα’ρθει», «Καπνό … την Αττική ο καπνός μην παραπονιέστε και φωνάζετε όλοι».
Ομως, ανάλογη συμπεριφορά των παραπάνω τηλεφωνητών διαπιστώνουν οι εισαγγελείς και απέναντι σε εμπλεκόμενους φορείς όπως λ.χ σε συνομιλία με την Αμεση Δράση. Ενδεικτικά, παραθέτουν τα εξής αποσπάσματα διαλόγων:
– «Θέλω τροχαία στα φανάρια στη διασταύρωση στη Ραφήνα…. στη Ραφήνα έχω φωτιές από εκεί πέρα,…. τι είναι αυτό στο Ν. Βουτζά, χεστήκαμε. Ο παππούς θα πεθάνει εκεί μέσα, μ@λ@κα είναι να πεθάνει ο παππούς…. θέλω τροχαία στη διασταύρωση για Ραφήνα».
Επίσης, στην εισαγγελική διάταξη παρατίθενται και άλλα παρόμοια περιστατικά και συγκεκριμένα:
– Στις 18:13 μ.μ μία οικογένεια που βρίσκεται στο σπίτι της στο Νέο Βουτζά επικοινωνεί με το 199 την ώρα που η αυλή τους φλέγεται και το αυτοκίνητό τους έχει καεί: Μέλη οικογένειας τηλεφωνούν στο 199 και λένε στον τηλεφωνητή – χειριστή: «Γύρω γύρω τώρα καίγονται όλα, έχουν καεί όλα εμείς είμαστε μέσα, έχει πολύ καπνό… χάλασε το αυτοκίνητό μας, κάηκε, τί λετε τώρα;…». Η απάντηση που δίνει ο χειριστής – τηλεφωνητής στους συγκεκριμένους πολίτες είναι: «Σιγά σιγά προς την παραλία δεν μπορείτε να πάτε; Έχετε αυτοκίνητο;». Τότε μία γυναίκα ακούγεται να του απαντά: «Όχι ρε παιδιά αφού έχω μωρό 13 μηνών και πόσο θα αναπνεύσει λίγο, δεν ξέρω, κάντε κάτι».
– Δυο λεπτά αργότερα χειριστής – τηλεφωνητής «αντί να προβεί στην αποστολή δυνάμεων για τη διάσωση των κινδυνευόντων στην ως άνω οικεία διαβιβάζει το συμβάν στο ΚΕΠΠ αναφέροντάς του: “ο Δήμος δεν μπορεί να βάλει ένα αυτοκίνητο για να βοηθήσει, τα δικά μας σβήνουν». Το ΚΕΠΠ του απαντά: «Ναι παιδιά όμως δεν γίνεται όλοι εσείς να παίρνετε μόνο το δικό μου τηλέφωνο, έχει και δίπλα τρία τέσσερα εδώ πέρα» και συνεχίζοντας, αναφέρει: «αυτή η κυρία δεν γίνεται να πάρει τηλέφωνο το 100 να πάει ένα περιπολικό; Αυτά που είπε σε εσένα δεν μπορούσε να τα πει στο 100;”».
– Στις 18:57 μ.μ πολίτης από το Μάτι επικοινωνεί με το 199 ενημερώνοντάς τους για τον κίνδυνο που αντιμετώπιζαν τρεις γυναίκες καθώς έξω από το σπίτι τους καίγονταν δέντρα. Ο πολίτης ζήτησε βοήθεια για τη διάσωση και μεταφορά των γυναικών σε ασφαλή περιοχή και ο τηλεφωνητής – χειριστής του απάντησε: «Ντάξει…. πάρα πολλά περιστατικά όμως που είναι έτσι αντίστοιχα με τα δικά σας και κατασκηνώσεις…. προσπαθούμε να εκκενώσουμε και γίνεται χαμός» και «να σας πω, πάρτε και το 100 την αστυνομία αν μπορούν να κάνουν και αυτοί μεταφορά».
Τέλος, όταν κάποια γυναίκα υπάλληλος του ξενοδοχείου «Ραμάντα» ζήτησε από το 199 την εκκένωσή του, γιατί καίγονταν τα αυτοκίνητα στο εξωτερικό πάρκινγκ, ο τηλεφωνητής κάλεσε το ΚΕΠΠ, για να διαβιβάσει στην αστυνομία το περιστατικό.