Το βίντεο δεν διαρκεί περισσότερο από ένα λεπτό. Δείχνει δύο σκυλιά να κοιτάζουν το ένα το άλλο στον δρόμο. Δεν ξέρουμε πού βρίσκονται, όμως υπάρχει σήμανση: το ένα, το άγριο, το τσαμπουκαλεμένο, που δείχνει και είναι επιθετικό, λέγεται ΗΠΑ. Το άλλο, το ήρεμο, είναι η Κίνα. Οι ΗΠΑ-σκύλος δείχνουν ικανές να στριμώξουν την Κίνα-σκύλο, ωστόσο μέσα σε ένα δευτερόλεπτο εξαιρετικής σημασίας για τον σκυλοκαβγά το καλό σκυλί αντιδρά και, κατόπιν, το κακό σκυλί μπήζει τα κλάματα σαν σκυλί (κυριολεκτικώς) δαρμένο.

Εντάξει, για πλάκα προορίζεται το βίντεο αυτό. Είναι ένα από τα δεκάδες ανάλογα που κυκλοφορούν στο WeChat και στο Weibo, στο κινεζικό Twitter. Το δεύτερο τυγχάνει δημοφιλέστατο, όμως το WeChat διαθέτει και διεθνή έκδοση που χρησιμοποιείται και εκτός Κίνας. Ο κάθε χρήστης του, λοιπόν, μπορεί να παρατηρήσει πώς η προπαγάνδα του Πεκίνου προσπαθεί να επηρεάσει κοινό 1,2 δισεκατομμυρίου χρηστών (με το 90% εξ αυτών να ζει στην Κίνα). Εκεί προβάλλονται βίντεο που δείχνουν αμερικανούς και βρετανούς φαντάρους να κακοποιούν Ιρακινούς, αλλά και άλλα που δείχνουν αιματηρά επεισόδια στα γκέτο των αμερικανικών πόλων.

Τα σχόλια που τα συνοδεύουν είναι αποκαλυπτικά: «Αυτό είναι το αληθινό πρόσωπο της Αμερικής;», «Αυτοί θέλουν να εξαγάγουν τον πολιτισμό τους σε εμάς;», «Αυτό το χάος είναι η δημοκρατία τους;» κ.λπ. Το σκηνικό θυμίζει τη μαοϊκής εμπνεύσεως «χάρτινη τίγρη», το θρυλικό παρατσούκλι που είχε δώσει το ΚΚ Κίνας στις ΗΠΑ την εποχή της Πολιτιστικής Επανάστασης. Υστερα, όμως, επήλθε ειρήνη.

Οταν οι Νίξον και Κίσινγκερ πήγαν στο Πεκίνο και επέβαλαν την pax americana εκμεταλλευόμενες τη σινο-σοβιετική ρήξη, οι χάρτινες τίγρεις εξαφανίστηκαν από τον επίσημο λόγο της Κίνας και τα αντιιμπεριαλιστικά λάβαρα υπεστάλησαν – μερικώς τουλάχιστον. Η διοίκηση του Ντενγκ Σιαοπίνγκ, τη δεκαετία του ’80, εγκαινίασε την περίοδο μίμησης του πρώην τέρατος (των ΗΠΑ) και, κατόπιν, ακολούθησε η ένταξη στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και η παγκοσμιοποίηση με το υποτιθέμενο win-win.

Ωστόσο, μόλις το τιμόνι πέρασε στα χέρια του Σι Τζινπίνγκ η Κίνα ξέθαψε την πολεμική ρητορική των χρόνων του Μάο – παράδοξο από όσες πλευρές και αν εξεταστεί το ζήτημα, πόσο μάλλον αν αναλογιστεί κανείς ότι και ο Σι, όπως πολλοί άλλοι Κινέζοι όλα αυτά τα χρόνια, κάθισε σε θρανίο αμερικανικού εκπαιδευτηρίου (στην Αϊόβα).

Σημασία έχει ότι οι σινοαμερικανικές σχέσεις επέστρεψαν στο σημείο εκκίνησής τους. Τώρα, με τη βοήθεια των σόσιαλ μίντια, η Κίνα έχει τη δυνατότητα να χλευάζει τις ΗΠΑ πιο αποτελεσματικά απ’ ό,τι έκανε με τις αξέχαστες εφημερίδες τοίχου των δεκαετιών του ’60 και του ’70 που έμειναν στην Ιστορία με το τρομερό όνομα «τατζεμπάο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News