Ο έμπειρος αναλυτής επί γεωπολιτικών θεμάτων και ερευνητής της Corriere della Sera Γκουίντο Ολίμπιο, με την ευκαιρία του ρωσικού «αστραπιαίου πολέμου» εναντίον της Ουκρανίας που εκδηλώθηκε τα ξημερώματα της Πέμπτης 24 Φεβρουαρίου, άνοιξε μία παρένθεση στην πολεμική ειδησεογραφία της ημέρας και ασχολήθηκε με το πρακτορικό παρελθόν του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν στην KGB.
Ο ιταλός δημοσιογράφος άντλησε στοιχεία από τις καταθέσεις του αναλυτή Μάικλ Γουόλερ (Michael Waller), του οποίου μακροσκελές άρθρο περί Πούτιν και KGB δημοσιεύτηκε πριν από δύο χρόνια στο ιστολόγιο Perspective. Σε εκείνο το κείμενο ο Γουόλερ είχε σκιαγραφήσει το πορτρέτο του Πούτιν βάσει μαρτυριών και είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι, εδώ που τα λέμε, δεν ήταν και από τους καλύτερους πράκτορες του Σώματος στην Ανατολική Γερμανία.
Ως νεαρός καγκεμπίτης, ο Πούτιν δεν είχε ποτέ του αναλάβει κάποια κατασκοπευτική αποστολή, τύπου Τζέιμς Μποντ ας πούμε. Αντιθέτως, τα καθήκοντά του υπήρξαν γραφειοκρατικά κυρίως, αφού είχε ασχοληθεί «με την παρακολούθηση εχθρικών και αναξιόπιστων στοιχείων». Ο Ολίμπιο έγραψε ότι «φαίνεται πως είχε και ένα παρατσούκλι τότε», αποκαλυπτικό της δράσης του ή της νοοτροπίας του. Τον φώναζαν «Στάζι», δηλαδή με το όνομα της μυστικής αστυνομίας του ανατολικογερμανικού καθεστώτος.
Ο Πούτιν είχε υπηρετήσει στο γερμανικό πόστο έξι χρόνια, από το 1984 μέχρι το 1990, δηλαδή αρκετά όχι μόνο για να παραγάγει κάποιο έργο, έστω και ταπεινό, αλλά και για τελειοποιήσει τα γερμανικά του. Επέστρεψε στη Σοβιετική Ενωση την εποχή που ο Γκορμπατσόφ ετοιμαζόταν να τη διαγράψει από την Ιστορία, και έτσι έχασε τη γη κάτω από τα πόδια του.
Σύμφωνα με τον Γουόλερ, έγραψε ο Ολίμπιο, «στο παρελθόν του νέου τσάρου πρέπει να υπάρχει κάτι κρυμμένο, ένα μυστικό μέσα στο μυστικό». Καθώς αυτή η φράση του Ιταλού παραπέμπει στον διάσημο αφορισμό του Ουίνστον Τσόρτσιλ για τη Σοβιετική Ενωση του Στάλιν («γρίφος τυλιγμένος σε μυστήριο που είναι κρυμμένο μέσα σε ένα αίνιγμα»), ο Ολίμπιο συνδέει τον Πούτιν με τον σταλινισμό.
Οσον αφορά την ερμηνεία του «γρίφου Πούτιν», λοιπόν, ο Γουόλερ πιθανολόγησε δύο εκδοχές: «Ή κατασταλτικές ενέργειες ή παράνομες οικονομικές υποθέσεις». Και ο ιταλός συντάκτης θύμισε ότι ο Γουόλερ είχε επισημάνει ότι «μία πρώιμη βιογραφία του Πούτιν» τον τοποθετούσε στις τάξεις της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών (GRU), «μία λεπτομέρεια που αργότερα εξαλείφθηκε».
Τελικά, δεν ομονοούν οι βιογράφοι του Πούτιν. Διαφωνούν για τον ρόλο του (πάντα στην Ανατολική Γερμανία) οι δυτικογερμανοί κατάσκοποι με τους αμερικανούς συναδέλφους τους. Οι δεύτεροι κλίνουν στην άποψη ότι ο Πούτιν υπήρξε στέλεχος ειδικής διεύθυνσης, η οποία ήταν επιφορτισμένη με την υποκλοπή πληροφοριών τεχνολογικής φύσεως από τους Δυτικούς.