Είναι η εφημερίδα που αμφισβήτησε το πανίσχυρο καθεστώς του Ρίτσαρντ Νίξον και έπειτα τον γκρέμισε από την εξουσία —μια εφημερίδα που εκδίδεται στην πρωτεύουσα, στην καρδιά του αμερικανικού έθνους, και δεν φοβήθηκε ποτέ να πει τη γνώμη της και να ορθώσει το ανάστημά της —για αυτό της το υψηλό δημοκρατικό φρόνημα μνημονεύτηκε και στον κινηματογράφο («Ολοι οι άνθρωποι του προέδρου», «The Post» κ.α). Ηταν κάτι τέτοιο, μέχρι τώρα. Η Washington Post, για πρώτη φορά ύστερα από 36 χρόνια, δεν τόλμησε να δηλώσει τη στήριξή της σε έναν προεδρικό υποψήφιο, κάτι που συνηθίζουν να κάνουν στις ΗΠΑ τα μέσα ενημέρωσης που σέβονται τον εαυτό τους. Το μότο της είναι «Democracy dies in darkness», «η Δημοκρατία πεθαίνει στο σκοτάδι», αλλά φαίνεται ότι το σκοτάδι άρχισε να πέφτει στις ΗΠΑ…
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNBC, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: το νέο αφεντικό της Washington Post, ο δισεκατομμυριούχος Τζεφ Μπέζος της Amazon, αρνήθηκε να στηρίξει η εφημερίδα του την Κάμαλα Χάρις, αντιπρόεδρο των ΗΠΑ και υποψήφια των Δημοκρατικών, όπως έκριναν οι συντάκτες του εντύπου. Σε άρθρο, εξάλλου, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα περιγράφηκαν οι αντιδράσεις των αρθρογράφων αυτού του ιστορικού φύλλου για την άνωθεν παρέμβαση του αφεντικού που ακύρωσε την αναμενόμενη στήριξη της Χάρις —το σχετικό κείμενο υπέρ της είχε ήδη καθαρογραφεί.
Ο Ρέμπερτ Κέιγκαν, βετεράνος αρθρογράφος και αρχισυντάκτης του τμήματος των άρθρων άποψης, υπέβαλε την παραίτησή του, ενώ άλλοι 11 αρθρογράφοι υπέγραψαν κείμενο που καταδικάζει την απόφαση της ιδιοκτησίας, η οποία ενημέρωσε τη συντακτική ομάδα μόλις την Παρασκευή.
«Είναι τρομακτικό όταν ένας δισεκατομμυριούχος δεν έχει το θάρρος να αντιταχθεί στον Τραμπ» δήλωσε αρθρογράφος, ανώνυμα. Ο πρώην αρχισυντάκτης της Washington Post, Μάρτι Μπάρον, καταδίκασε την απόφαση, χαρακτηρίζοντάς την ως «δειλία με θύμα τη δημοκρατία».
Ο εκδότης και CEO της Washington Post, Γουίλ Λιούις, υπεραμύνθηκε της απόφασης σε άρθρο του, λέγοντας ότι η Washington Post δεν δήλωνε πάντα υποστήριξη σε κάποιον προεδρικό υποψήφιο και άρχισε να το κάνει το 1976, με τον Τζίμι Κάρτερ και «για προφανείς λόγους». Υποσχέθηκε δε ότι η εφημερίδα θα παρέχει «αντικειμενική ενημέρωση» και «απόψεις από την ομάδα των αρθρογράφων». Ωστόσο, το σωματείο των εργαζομένων στην WP εξέδωσε ανακοίνωση εκφράζοντας ανησυχίες για την επιρροή της διοίκησης στην ανεξαρτησία του τμήματος απόψεων, σημειώνοντας ότι ορισμένοι αναγνώστες έχουν ακυρώσει τις συνδρομές τους.
Οπως αναφέρθηκε από την ίδια την εφημερίδα, το τμήμα απόψεων της Washington Post είχε ετοιμάσει ένα κείμενο στήριξης της Καμάλα Χάρις, το οποίο όμως δεν δημοσιεύτηκε με εντολή του Μπέζος.
Ο Μπομπ Γούντγουορντ και ο Καρλ Μπέρνσταϊν, θρύλοι της Washington Post, ως οι δημοσιογράφοι που αποκάλυψαν το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ και οδήγησαν τον Νίξον στην παραίτηση από την προεδρία των ΗΠΑ το καλοκαίρι του 1974, εξέδωσαν ανακοίνωση για το θέμα.
«Σεβόμαστε την παραδοσιακή ανεξαρτησία της σελίδας των απόψεων, αλλά αυτή η απόφαση, 12 ημέρες πριν τις προεδρικές εκλογές, αγνοεί το κύμα των ρεπορτάζ με στοιχεία για τον κίνδυνο που συνιστά ο Ντόναλντ Τραμπ για τη δημοκρατία», έγραψαν, ενώ παρατήρησαν πως η εφημερίδα, και υπό την ιδιοκτησία του Τζεφ Μπέζος, «χρησιμοποίησε πόρους για να αναδείξει τους κινδύνους και τη ζημιά από μια δεύτερη προεδρία του Τραμπ στην αμερικανική δημοκρατία».
«Αυτό καθιστά τη συγκεκριμένη απόφαση ακόμα πιο ανεξήγητη και απογοητευτική, ειδικά τόσο αργά στην εκλογική διαδικασία», προσέθεσαν οι Γούντγουορντ και Μπέρνσταϊν.
Η απόφαση της Washington Post να τηρήσει ουδέτερη στάση –πριμοδοτώντας κατ’ ουσίαν τον Τραμπ– ακολουθεί μια άλλη τέτοια κίνηση μη στήριξης της Κάμαλα Χάρις, στην δυτική ακτή των ΗΠΑ. Μέσα στην εβδομάδα, ο Πάτρικ Σουν-Σιονγκ, ο δισεκατομμυριούχος ιδιοκτήτης των Los Angeles Times, απαγόρευσε στη συντακτική ομάδα της εφημερίδας να ανακοινώσει τη στήριξή της στην υποψήφια των Δημοκρατικών. Η απόφαση αυτή οδήγησε στην παραίτηση του αρχισυντάκτη, αρμόδιου για το τμήμα των απόψεων των LA Times.
Μέχρι στιγμής ο Ελον Μασκ, ο οποίος εξαγόρασε το Twitter, το οποίο μετονόμασε σε X, στηρίζει ανοιχτά –και μέσω της πλατφόρμας του– τον Τραμπ, ενώ δύο άλλοι δισεκατομμυριούχοι, ο Μπέζος και ο Σουν-Σιονγκ απαγορεύουν στα Μέσα που ελέγχουν να εκφράσουν τη στήριξή τους στην Κάμαλα Χάρις.
Κάποιος σχολίασε πως αν οι δισεκατομμυριούχοι δεν θέλουν σε τέτοιο βαθμό τη Χάρις στην προεδρία, ίσως να είναι καλή πρόεδρος για εκείνους τους Αμερικανούς που δεν είναι δισεκατομμυριούχοι…