Συνεχίζονται οι σοκαριστικές αποκαλύψεις για τον τρόπο με τον οποίο δρούσε επί χρόνια η κλίκα του Τζέφρι Επσταϊν, στη δίκη της συνεργάτιδάς του, Γκισλέιν Μάξγουελ, που κατηγορείται για σωματεμπορία ανηλίκων.
Η στενή φίλη του παιδόφιλου μεγιστάνα, ο οποίος αυτοκτόνησε στη φυλακή, είχε γράψει ένα «εγχειρίδιο του νοικοκυριού» 58 σελίδων με αναλυτικές οδηγίες απευθυνόμενες στο προσωπικό της έπαυλης του Επσταϊν στη Φλόριντα, τη «βίλα των οργίων», δίνοντάς τους εντολή να μην αποκαλύψουν τίποτα από όσα έβλεπαν και άκουγαν στις 10 κρεβατοκάμαρες και τους υπόλοιπους χώρους της βίλας.
Τις αποκαλύψεις έκανε πρώην εργαζόμενος στην έπαυλη, ο Χουάν Αλέσι, που διάβασε στο δικαστήριο του Μανχάταν τις οδηγίες της Μάξγουελ.
Ο 71χρονος σήμερα Αλέσι, που ήταν υπεύθυνος προσωπικού και εργάστηκε εκεί επί 10 χρόνια, κατέθεσε ότι ένα σημείο του κειμένου ήταν «προειδοποίηση» προς τους εργαζομένους.
«Επρεπε να είμαι τυφλός και ηλίθιος. Να μην πω τίποτα για τη ζωή τους. Υπήρχαν πάρα πολλοί κανόνες», είπε ο Αλέσι.
Ο ίδιος είπε ότι γνώρισε την κόρη του βρετανού μεγαλοεκδότη Ρόμπερτ Μάξγουελ το 1991 και τη θεωρούσε ως τη σύντροφο του Επσταϊν. Οι δυο τους ήταν ζευγάρι για ένα διάστημα στα μέσα της δεκαετίας του ’90.
«Από την ημέρα που ήρθε στο σπίτι, ανέλαβε την πρωτοκαθεδρία και μου είπε ότι θα ήταν η κυρία του σπιτιού και ότι επίσης ήταν επικεφαλής των υπόλοιπων σπιτιών (του Επσταϊν)», είπε στο δικαστήριο.
Ο Αλέσι επικοινωνούσε καθημερινά με τη Μάξγουελ, η οποία του μετέφερε όλες τις εντολές του Επσταϊν.
Η Μάξγουελ είχε δώσει εντολή στο προσωπικό να μην κοιτούν ποτέ τον Επσταϊν στα μάτια. «Στον Τζέφρι δεν αρέσει να τον κοιτάτε στα μάτια. Δεν πρέπει ποτέ να κοιτάτε τα μάτια του, κοιτάτε ένα άλλο σημείο του δωματίου όταν του απαντάτε», έγραφε η ίδια στο εγχειρίδιο.
Ετσι κι αλλιώς, ποτέ, μα ποτέ δεν επιτρεπόταν να μιλήσουν στον Επσταϊν οι εργαζόμενοι, παρά μόνο για να απαντήσουν σε ερώτησή του.
Αλλη εντολή ήταν να μη χρησιμοποιούν ποτέ φράσεις της αργκό όταν απευθύνονται στους καλεσμένους.
Επίσης, το προσωπικό όφειλε να προσπαθεί να αναγνωρίσει τις ανάγκες του Επσταϊν, της Μάξγουελ και των προσκεκλημένων τους πριν τους τις εκδηλώσουν, ενώ δεν επιτρεπόταν να πιάνουν την κουβέντα με τους προσκεκλημένους.
Ο Αλέσι είπε ότι η Μάξγουελ ήταν μαζί με τον Επσταϊν το 95% του χρόνου που έμενε στη Φλόριντα. Ο Επσταϊν έμενε στην έπαυλή του στο Παλμ Μπιτς, τα περισσότερα Σαββατοκύριακα και όλες τις αργίες. Συνήθως έφευγε τη Δευτέρα ή Τρίτη και επέστρεφε Πέμπτη ή Παρασκευή.
Οι εργαζόμενοι ήταν υποχρεωμένοι να μην αποκαλύψουν σε κανέναν πού βρίσκονταν ο Επσταϊν και η Μάξγουελ.
Στο εγχειρίδιο αναφέρεται αναλυτικά σε τι κατάσταση έπρεπε να είναι το σπίτι και κάθε δωμάτιο, τι πρωινό έτρωγαν, ακόμα και τη θερμοκρασία του νερού στην μπανιέρα.
Η οδοντόκρεμα της Μάξγουελ έπρεπε να αντικατασταθεί όταν έφτανε στη μέση, τα χαρτομάντιλα όταν είχε χρησιμοποιηθεί το ένα τρίτο, ενώ είχαν δοθεί και οδηγίες για τις μάρκες των καλλυντικών της.
«Δουλεύαμε στο σπίτι σαν σε πεντάστερο ξενοδοχείο», είπε χαρακτηριστικά ο Αλέσι, τονίζοντας ότι η δουλειά ήταν πολύ σκληρή και απαιτητική για το προσωπικό, ενώ ο ίδιος τις περισσότερες ημέρες αναγκαζόταν να εργάζεται από τις 5 το πρωί έως τις 9 ή 10 το βράδυ. Το 2002 παραιτήθηκε, λόγω κακής υγείας και τρομερού στρες.
Μέσα στα καθήκοντά του ήταν και του οδηγού, καθώς έπρεπε να συναντά προσκεκλημένους στο αεροδρόμιο και να τους μεταφέρει στο σπίτι. Ανάμεσά τους ήταν τουλάχιστον μία ανήλικη, η οποία κατέθεσε νωρίτερα στη δίκη με το ψευδώνυμο «Τζέιν» λέγοντας ότι ο Επσταϊν την κακοποίησε σεξουαλικά, μερικές φορές μαζί με τη Μάξγουελ, από την ηλικία των 14 ετών.
Ο Αλέσι ήταν επίσης υποχρεωμένος να κάνει μπάνιο στον σκύλο της Μάξγουελ κάθε φορά που ταξίδευε με το ιδιωτικό τζετ του Επσταϊν.
