Μόνο κατ’ όνομα είναι ρεφορμιστές (με την καλή έννοια) οι παρουσιαζόμενοι ως τέτοιοι στο Ιράν, είπε η εξόριστη ιρανή νομπελίστρια Σιρίν Εμπάντι (Νομπέλ Ειρήνης 2003), ακτιβίστρια υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρώην δικαστής
Και ο Μασούντ Πεζεσκιάν, λοιπόν, ο εκλεγείς νέος πρόεδρος του Ιράν είναι για την Εμπάντι «μία από τα ίδια» – και όχι αδίκως, αφού αμέσως μετά τη νίκη του στον δεύτερο γύρο των εκλογών ο Πεζεσκιάν έσπευσε να επαινέσει τον αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, ίσως για να διαφυλάξει τα νώτα του.
H Εμπάντι είπε στην ιταλική Corriere della Sera ότι και ο νέος πρόεδρος είναι πιστός στον Χαμενεΐ, ταγμένος στην υπηρεσία του, και ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε αφού τον ενδιαφέρει μόνο πώς θα είναι αρεστός στον «ανώτατο ηγέτη» του Ιράν.
H Εμπάντι απέρριψε κάθε πιθανότητα εξέλιξης του Ιράν υπό τις παρούσες συνθήκες, δηλώνοντας ότι το πρόβλημα έγκειται στη φύση του καθεστώτος, στη σιιτική ιδεολογία και στην συνταγματική δομή του κράτους. Είπε ότι πρόκειται περί θεοκρατίας, ότι όλη η εξουσία εκπορεύεται από τον «ανώτατο ηγέτη» και ότι όλοι οι θεσμοί ελέγχονται ασφυκτικά από τον ίδιο.
Η Ισλαμική Δημοκρατία δεν δίνει κανένα δικαίωμα στον ιρανικό λαό, είπε, και συμπλήρωσε ότι η ίδια προσωπικά ζητεί από τους Δυτικούς να μη συνεργαστούν σε καμία περίπτωση με το Ιράν, διότι ο ιρανικός λαός θα συνεχίσει να αγωνίζεται.
Αναφορικά με τον κατά πολλούς επικείμενο πόλεμο Ισραήλ-Χεζμπολάχ, η Εμπάντι είπε ότι, αν ξεσπάσει, το Ιράν θα αναγκαστεί να στηρίξει τον Λίβανο, ωστόσο η ίδια δεν ξέρει κατά πόσον το καθεστώς των μουλάδων θέλει όντως συμμετοχή σε έναν καινούργιο πόλεμο. Διότι ο λαός είναι απρόθυμος να πολεμήσει, πόσο μάλλον τώρα, που οι φυλακές έχουν γεμίσει με πολιτικούς κρατουμένους.
Σε ό,τι αφορά την προσέγγιση Ρωσίας-Κίνας-Ιράν, η Εμπάντι είπε ότι αυτά τα κράτη τα ενώνει η αδιαφορία για τα ανθρώπινα δικαιώμτα και το μίσος για τους κοινούς εχθρούς.