Το κορίτσι, ως τινέιτζερ που ήταν, θα μπορούσε να είχε καλπάσει στο ρομαντικό όνειρο με την ορμή της άγουρης ηλικίας, με την ώθηση της ορμονικής έκρηξης, με τη μελαγχολία του πλατωνικού, σε πρώτη φάση, έρωτα. Θα μπορούσε να είχε βγει στην αυλή της και από εκεί στον δρόμο, για να γνωρίσει τον κόσμο, σαν αντανάκλαση από κάποιο κατάφωτο ποίημα, σαν χαρά Θεού. Ομως το κορίτσι της ιστορίας μας προτίμησε να κάνει κάτι άλλο, ενδεχομένως εκκινώντας από την ταιριαστή με τα χρόνια της ρομαντική αφετηρία: υπάκουσε στα κελεύσματα του τζιχαντισμού και μαχαίρωσε έναν «άπιστο», μέσα στην εξίσου «άπιστη» δυτική χώρα του, στο όνομα του Αλλάχ (που βασιλεύει σε άλλες χώρες, της Ανατολής).
Η κοπελίτσα λέγεται Σαφία και είναι τυχερή. Το θύμα της δεν πέθανε, σώθηκε ως εκ θαύματος, γιατί η λεπίδα της δεν του έκοψε την καρωτίδα εκείνη την αποφράδα ημέρα του Φεβρουαρίου του 2016 στο Ανόβερο, στον σιδηροδρομικό σταθμό. Ετσι η, 15χρονη τότε, φανατική μουσουλμάνα καταδικάστηκε σε φυλάκιση 6 ετών από το δικαστήριο ανηλίκων για απόπειρα δολοφονίας και για ένταξη σε τρομοκρατική οργάνωση. Πλέον η μικρή μεγάλωσε κάπως μέσα στο κελί της, είναι 19 χρόνων, και σε λίγο θα απελευθερωθεί. Η αποτυχημένη φονική επίθεση της Σαφία ήταν η πρώτη που έγινε στη Γερμανία από μέλος του διαβόητου ISIS (Ισλαμικό Κράτος).
Το εβδομαδιαίο γερμανικό περιοδικό Spiegel εγκύπτει σε αυτήν την ιστορία –μία ιστορία πρόωρης αποφυλάκισης, επί της ουσίας– με στόχο να προβάλει το πρόγραμμα συνετισμού των τζιχαντιστών που εφαρμόζεται στη Γερμανία. Μεταξύ αυτών των θεωρητικώς σωφρονιζόμενων φανατικών περιλαμβάνονται και κάποιες κοπέλες που διετέλεσαν «νύφες του ISIS» και επέστρεψαν στην Ευρώπη από τη Συρία μπαρουτοκαπνισμένες. Το περιοδικό κάνει αναφορά στο ιστορικό της μικρής, προσπαθώντας να φωτίσει το πώς και το γιατί η κατάσταση έφθασε εκεί που έφθασε.
«Η Σαφία διδάχτηκε μια εξαιρετικά ορθόδοξη εκδοχή του Ισλάμ ως παιδί» γράφει. «Η μητέρα της, γεννημένη στο Μαρόκο, την πήγε σε ένα τζαμί στο Ανόβερο, το οποίο παρακολουθούσαν οι γερμανικές αρχές. Εκεί γινόταν η περαντζάδα των ριζοσπαστών σαλαφιστών». (Σαλαφιστές είναι οι φονταμενταλιστές σουνίτες.) Παρά το γεγονός ότι οι κύριοι αυτοί ζούσαν και έτρωγαν ψωμί στη Γερμανία, διακήρυτταν ότι οι «άπιστοι» Γερμανοί, οι χριστιανοί δηλαδή, δεν άξιζαν παρά μόνο τον θάνατο. Οι αναγνώστες του Spiegel πληροφορούνται ότι «εκεί μέσα η Σαφία και τα αδέλφια της έμαθαν τα αραβικά, φοιτώντας σε ισλαμικό σχολείο».
Διαδίκτυο και Μπατακλάν
Το κορίτσι, από τα 14 χρόνια του κιόλας, ήταν σε διαρκή επικοινωνία με τους τζιχαντιστές του ISIS μέσα από το διαδικτυακό κανάλι Telegram, στο οποίο αντάλλαζαν μηνύματα οι ισλαμιστές. Ενδεικτικός της ηθικής πώρωσης της Σαφία, παρά τη σχεδόν παιδική ηλικία της, ήταν ο πανηγυρισμός της για τη σφαγή που προξένησαν οι τζιχαντιστές στο παρισινό θέατρο Μπατακλάν στις 13 Νοεμβρίου 2015. Τότε είχε γράψει στο Διαδίκτυο: «Ο Αλλάχ ευλογεί τα λιοντάρια μας που ήταν χθες στο Παρίσι»… Ο αναγνώστης δεν χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να αντιληφθεί τι επακολούθησε.
Στον ISIS μέσω Τουρκίας
Στα 15 χρόνια της, η Σαφία μετέβη στην Τουρκία αποφασισμένη να εισέλθει στη Συρία και να φθάσει στον τελικό προορισμό της, στο προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους, στη μαρτυρική πόλη Ράκα. Τι ήθελε η μικρή να κάνει εκεί; Να παντρευτεί έναν τζιχαντιστή… Βέβαια, δεν κατάφερε να αποκτήσει την εμπειρία που αποζητούσε, αφού η μάνα της ταξίδεψε μέχρι την Κωνσταντινούπολη και τη μάζεψε. Για τους τζιχαντιστές της Ράκα, όμως, ήταν μία πρώτης τάξεως ευκαιρία να εξαπλώσουν το τζιχάντ και στο Ανόβερο, ξαπλώνοντας στο πεζοδρόμιο κάποιον «άπιστο» με το μαχαίρι της μικρής επίδοξης «νύφης».
Ετσι εύκολα μετέτρεψαν τη Σαφία σε δολοφονικό εργαλείο τους. Αυτή θα πολεμούσε στην καρδιά της Ευρώπης και στο όνομα του Αλλάχ. «Το κορίτσι ήταν προφανώς έτοιμο να πεθάνει για τον ISIS, έκανε τηλεδιάσκεψη μέσω του κινητού της» γράφει το Spiegel. Ακολούθησε η επίθεση στον σιδηροδρομικό σταθμό.
Κατά τη δίκη της, η κοπέλα δήλωσε ότι «λυπάται για την πράξη της» και ζήτησε «ολόθερμα συγγνώμη» από τον άνθρωπο που απέτυχε να δολοφονήσει μαχαιρώνοντάς τον στον λαιμό. Μετά την καταδίκη της, την ανέλαβαν οι ειδικοί τού εξαιρετικά ήπιου σωφρονιστικού καταστήματος ανηλίκων στο οποίο κλείστηκε. Προσπάθησαν να την πληροφορήσουν ότι «υπάρχει και ένα Ισλάμ που απορρίπτει τη βία και είναι ανεκτικό απέναντι σε εκείνους που σκέφτονται διαφορετικά». Και εκείνη τους ζήτησε να της δώσει η Γερμανία ένα καινούργιο ονοματεπώνυμο ώστε να μην κυκλοφορεί στον (δυτικό) κόσμο ρεζιλεμένη. Δήλωσε ότι στόχος της τώρα είναι να πάρει το απολυτήριο του λυκείου… Ο.Κ. της είπαν, αλλά δεν θα πας ποτέ πια στο Ανόβερο.
- Της παραπάνω διδακτικής ιστορίας το διδακτικότερο σημείο αναφέρεται από το Spiegel παρενθέτως. Οι ειδικοί του γερμανικού προγράμματος «αποριζοσπαστικοποίησης των τζιχαντιστών», για να καταφέρουν να μιλήσουν στη Σαφία μέσα στη φυλακή, έπρεπε πρώτα να λάβουν την έγκριση όχι του υπουργού Δικαιοσύνης, ας πούμε, αλλά της μητέρας της, επειδή τα κορίτσια των σαλαφιστών… στόμα έχουν και μιλιά δεν έχουν: δεν μπορούν να μιλούν με άνδρες άνευ αδείας…