Παρά την ξεκάθαρη επισήμανση του Rolling Stone —«πριν αρχίσετε να διαβάζετε (και να σχολιάζετε) έχετε κατά νου ότι αυτή είναι η λίστα με τους καλύτερους τραγουδιστές και τις καλύτερες τραγουδίστριες, όχι η λίστα με τις καλύτερες φωνές»—, πολλοί αναγνώστες του περίφημου αμερικανικού περιοδικού έσπευσαν να δυσανασχετήσουν και να διαμαρτυρηθούν.
Με την έλευση της νέας χρονιάς, το πιο διάσημο μουσικό έντυπο στον κόσμο δημοσίευσε τη δική του λίστα με τα ονόματα, 200 συνολικά, των καλύτερων τραγουδιστών και τραγουδιστριών όλων των εποχών, με την Αρίθα Φράνκλιν να ανακηρύσσεται κορυφαία και να κατατάσσεται στην πρώτη θέση, μπροστά από τη Γουίτνεϊ Χιούστον, τον Σαμ Κουκ, την Μπίλι Χόλιντεϊ και τη Μαράια Κάρεϊ.
Η λίστα, που καταρτίστηκε από τους συντάκτες και τους πολλούς συνεργάτες του Rolling Stone, βασίζεται σε περισσότερο από έναν αιώνα ποπ μουσικής και αποτελεί μια επικαιροποιημένη και σαφώς εμπλουτισμένη έκδοση της πρώτης ανάλογης λίστας που συνέταξε και δημοσίευσε το περιοδικό το 2008, με 100, τότε, ονόματα.
Στη νέα λίστα περιλαμβάνονται ερμηνευτές και ερμηνεύτριες διαφόρων ειδών μουσικής, από διάφορες χώρες του κόσμου και όλων των ηλικιών, θρύλοι της μουσικής όπως ο Στίβι Γουόντερ (7ος) και ο Λιτλ Ρίτσαρντ (11ος), αλλά και ταλέντα σχετικά νέα, όπως η Ροζάλια (στη θέση 200), η Μπίλι Αϊλις (198) και ο Γιουνγκ Κουκ των BTS (191).
«Σε όλες τις περιπτώσεις, αυτό που είχε μεγαλύτερη σημασία για εμάς ήταν η πρωτοτυπία, η επιρροή, το βάθος της εργογραφίας ενός καλλιτέχνη και το εύρος της μουσικής κληρονομιάς του. Μια φωνή μπορεί να είναι υπέροχη σαν της Μαράια Κάρεϊ, τραχιά σαν του Τουτς Χίμπερτ, απέριττη σαν του Γουίλι Νέλσον, απαλή σαν του Ντ’ Αντζελο ή συναρπαστική σαν του Μπομπ Ντίλαν», ανέφερε ενδεικτικά η συντακτική ομάδα του περιοδικού, εξηγώντας πως όσοι και όσες περιλαμβάνονται έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: «Μπορούν να ξαναφτιάξουν τον κόσμο, απλώς ανοίγοντας το στόμα τους». Αναπόφευκτα, ωστόσο, η λίστα δεν ικανοποίησε τους πάντες, όπως επίσης δεν περιλαμβάνει και τους πάντες εκ των καλυτέρων.
Η πιο κραυγαλέα παράλειψη, η οποία επισημάνθηκε αμέσως από πολλές πλευρές, είναι της Σελίν Ντιόν. Παρά την απίστευτη καριέρα της, με τα πάμπολλα βραβεία, τις αμέτρητες διακρίσεις και τα εκατομμύρια θαυμαστών σε ολόκληρο τον κόσμο, η καναδή τραγουδίστρια (η οποία συγκλόνισε την παγκόσμια μουσική σκηνή στις αρχές του προηγούμενου μήνα, ανακοινώνοντας ότι διαγνώστηκε με μια σπάνια και ανίατη νευρολογική νόσο) δεν περιλαμβάνεται στη λίστα. Το ότι πάρα πολλοί, ανώνυμοι θαυμαστές της και λάτρεις της μουσικής γενικότερα, αλλά και διάσημοι συνάδελφοί της, εξανέστησαν, σίγουρα δεν προκαλεί καμία εντύπωση.
Αρνητικά σχολιάστηκαν και άλλες ηχηρές απουσίες, για παράδειγμα της Ντιόν Γουόργουικ, αλλά και του Στινγκ, ενώ συζητήσιμη είναι, σύμφωνα με πολλούς, και η κατάταξη των κορυφαίων τραγουδιστών και τραγουδιστριών όλων των εποχών.
Δικαίως θεωρείται, λόγου χάρη, ο Μπομπ Ντίλαν (15ος) καλύτερος τραγουδιστής και από τον Prince (16ος), και από τον Ελβις Πρίσλεϊ (17ος), και από τον Φρανκ Σινάτρα (19ος); Η Τέιλορ Σουίφτ είναι αναμφίβολα μία από τις πιο επιδραστικές καλλιτέχνιδες των τελευταίων ετών, αλλά όχι μία από τις καλύτερες τραγουδίστριες, άρα πώς κατέληξε στην 102η θέση, ενώ ο Εντι Βέντερ (των Pearl Jam), με την εκπληκτική φωνή, στην 105η θέση; Ο Μάικλ Τζάκσον μόλις στην 86η θέση; Τα ερωτήματα και τα παράπονα είναι πολλά. Αλλά η απουσία της Σελίν Ντιόν χαρακτηρίζεται σχεδόν καθολικά ως ασυγχώρητο λάθος.