Επικοινωνιακά τεχνάσματα για να καλυφθεί η ουσία και τα αναπάντητα ερωτήματα για τη Συμφωνία των Πρεσπών | INTIMEnews
Επικαιρότητα

Πώς το Μαξίμου πετάει την μπάλα στην εξέδρα για τη Συμφωνία των Πρεσπών

Μέσω αντιφάσεων και ετερόκλητων αιτιάσεων το επικοινωνιακό επιτελείο του Πρωθυπουργού επιχειρεί να μεταφέρει την πίεση στο στρατόπεδο της ΝΔ. Αποφεύγει όμως να απαντήσει σε μία σειρά από ουσιαστικά ερωτήματα
Protagon Team

Την ώρα που στο Μαξίμου κάνουν σημαία τους το δημοσίευμα της γερμανικής FAZ περί «μυστικών» συναντήσεων της ευρωβουλευτού και εκπροσώπου τύπου της ΝΔ, Μαρίας Σπυράκη με τον Ζόραν Ζάεφ, αποφεύγουν να απαντήσουν σε ουσιώδη ερωτήματα σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών και τους χειρισμούς που έγιναν κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης Αθηνών – Σκοπίων.

Οσον αφορά το ζήτημα που έχει αναγάγει σε μείζον η επικοινωνιακή ομάδα του Αλέξη Τσίπρα (την περιβόητη συνάντηση της κυρίας Σπυράκη με τον πρωθυπουργό της γείτονος), το βασικό ερώτημα που μένει δίχως απάντηση, είναι  πώς είναι δυνατόν να «βαφτίζεται» ως ειδική απεσταλμένη» του Κυριάκου Μητσοτάκη η εκπρόσωπος της ΝΔ, την ώρα που η πολιτική ηγεσία των Σκοπίων εμφανίζεται να γνωρίζει ότι με τη ΝΔ στην εξουσία συμφωνία των Πρεσπών δεν περνάει.

Και αυτό μάλιστα ενώ η ΝΔ κατηγορείτο στο εσωτερικό ότι είχε στυλώσει τα πόδια στο ζήτημα της συμφωνίας παρά τις πιέσεις που δεχόταν ο κ. Μητσοτάκης από τους συναδέλφους του στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.

Οι δε αιτιάσεις περί μυστικής διπλωματίας πέφτουν στο κενό, αφού όπως προκύπτει από τα πρακτικά των συνεδριάσεων των συμβουλίων αρχηγών στα Σκόπια, ο ίδιος ο Ζάεφ λέει ευθαρσώς ότι βιάζεται να τελειώσει τη συμφωνία, καθώς σε περίπτωση αλλαγής κυβέρνησης στην Ελλάδα η ευκαιρία θα έχει χαθεί.

Από τα ίδια απόρρητα έγγραφα που έφερε στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Καθημερινή», προκύπτει επίσης ότι η κυβέρνηση Τσίπρα είχε προαποφασίσει να παραχωρήσει την «μακεδονική» ταυτότητα από τον πρώτο γύρο των διαπραγματεύσεων. Αληθεύει κάτι τέτοιο ή όχι; Αν ναι, πώς είναι δυνατόν να έχει προβεί η ελληνική πλευρά τόσο νωρίς σε μία τέτοια παραχώρηση;

Παράλληλα, από τη σύσκεψη του Μαΐου υπό τον πρόεδρο της ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβανόφ, φαίνεται ότι η ελληνική πλευρά είχε συμφωνήσει σε όνομα «Μακεδονία του Ιλιντεν» -την επιτομή δηλ. του «μακεδονικού αλυτρωτισμού»- με τον Νίκο Κοτζιά να εκτιμά πως πρόκειται για «μία επαρκής διαφοροποίηση ανάμεσα στη δική τους και στη δική μας Μακεδονία».  Χρειάστηκε άραγε η υπενθύμιση του τι σημαίνει Ιλιντεν για τους γείτονες για να αντιληφθεί τον κίνδυνο που έκρυβε η αποδοχή του συγκεκριμένου ονόματος;

Τέλος, και παρά την επιχειρήση αποπροσανατολισμού της συζήτησης, το Μαξίμου καλείται να εξηγήσει γιατί ο Ζάεφ, σε απάντησή του προς το VMRO, εκφράζει τη βεβαιότητα ότι η Αθήνα  θα στείλει αμέσως επιστολή στο ΝΑΤΟ για την ένταξη της χώρας του στη Συμμαχία καθώς και τι είδους διαβεβαιώσεις είχε λάβει για το βήμα αυτό της ελληνικής πλευράς.