Κι όμως, οι Κούρδοι πολέμησαν στο πλάι των Συμμάχων στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και ακόμα και στη Νορμανδία ήταν έμμεσα παρόντες.
Αυτό έσπευσε να θυμίσει στον Ντόναλντ Τραμπ -ο οποίος το «τερμάτισε» με τις παράλογες δηλώσεις του περί Κούρδων και… Νορμανδίας- ο ειδικός στη Μέση Ανατολή Ακίλ Αγουάν, από το Κολέγιο Royal Holloway στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου.
Ναι, όπως γράφουν οι Times, οι Κούρδοι όντως δεν ήταν στις ακτές της Νορμανδίας, όμως, πολλά από τα αεροσκάφη που πήραν μέρος στην Απόβαση κινούνταν με πετρέλαιο από δικές τους πετρελαιοπηγές στο Ιράκ, ενώ βοήθησαν σημαντικά και τους Βρετανούς στη Μέση Ανατολή, στη διάρκεια της βρετανικής κατοχής του Ιράκ στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, πολεμώντας στο πλάι τους και αποτρέποντας πραξικόπημα από φιλοναζιστικές δυνάμεις του Ιράκ.
Η Βρετανία είχε την ευθύνη του Ιράκ μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως προέβλεπε το Σύμφωνο Σάικς-Πικό μεταξύ Βρετανών, Γάλλων και Ρώσων, που είχαν χωρίσει τη Μέση Ανατολή στα τρία. Οταν το Ιράκ κέρδισε την ανεξαρτησία του, το 1932, το Λονδίνο συνέχισε να διατηρεί τον στρατηγικό έλεγχο της χώρας και στρατιωτική παρουσία, ιδίως στη βάση της RAF (η βασιλική πολεμική αεροπορία) Χαμπανίγε, δυτικά της Βαγδάτης. Εκεί οι Βρετανοί συνυπήρχαν με δύναμη των Ιρακινών.
Αυτό το σώμα, πρωτοδημιουργήθηκε στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, για να στηρίξει τους Βρετανούς και αποτελείτο από Ιρακινούς κάθε σέκτας και εθνικότητας, αλλά είχε κυρίως μειονότητες, όπως χριστιανούς, Κούρδους και Γιαζίντι.
Το 1941, ένας φιλοναζιστής πολιτικός κατέλαβε την εξουσία και τότε οι Βρετανοί εισέβαλαν στο Ιράκ από την Μπάσρα στα νότια της χώρας. Η βάση της RAF κατελήφθη από φιλοναζιστικές ιρακινές δυνάμεις, αλλά οι Βρετανοί, μαζί με το φιλοβρετανικό ιρακινό σώμα, πέρασαν στην αντεπίθεση και κατάφεραν να αποτρέψουν το πραξικόπημα και να νικήσουν τους φιλοναζιστές.
Οπως υπολογίζει ο Ακίλ Αγουάν, το 1942, οι Κούρδοι αποτελούσαν το 25% των φιλοβρετανικών ιρακινών δυνάμεων. Δέκα από τους 44 λόχους ήταν Κούρδοι.
Μπορεί το ιρακινό Μέτωπο να ήταν πολύ μακριά από τη Νορμανδία, το ίδιο και τα Πάντσερ του Χίτλερ, όμως, υπήρχε ένας λόγος που το Ιράκ ήταν στρατηγικά τόσο σημαντικό: το πετρέλαιο φυσικά.
Για αυτό και η Βρετανία απαίτησε και πήρε τον έλεγχο της Μοσούλης, της πόλης-κλειδί στα βόρεια του Ιράκ, από τους Γάλλους, οι οποίοι την είχαν υπό την κατοχή τους με το Σύμφωνο Σάικς-Πικό. Τη δεκαετία του ’20, ανακαλύφθηκαν πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου κοντά στο Κιρκούκ, την πολιτιστική πρωτεύουσα των Κούρδων, οι οποίοι έτσι, για πρώτη φορά, μπορούσαν να παίξουν κεντρικό ρόλο στην παγκόσμια ιστορία, ακόμα και αν αποκόμισαν ελάχιστα οφέλη από αυτό. Οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί πάντως, χρησιμοποίησαν το κουρδικό πετρέλαιο στην απόβαση στη Νορμανδία, στις 5 Ιουνίου του 1944. Κάτι που δεν ξέρει ο Τραμπ.