Εφέτος χιόνι στα καμπαναριά δεν σημαίνει μόνο Χριστούγεννα για τους Γερμανούς, αλλά και αγωνία για την ενεργειακή επάρκεια της χώρας τους. Τουλάχιστον αυτό σήμαινε μέχρι να εγγυηθεί αυτή την επάρκεια αυτοπροσώπως ο καγκελάριος Ολαφ Σολτς στο γερμανικό κοινοβούλιο. Αραγε τους καθησύχασε; Αν πιστέψουμε το BBC και το ρεπορτάζ της Τζένι Χιλ, ναι. Διότι ναι μεν ο φόβος του χάους που προκαλεί το κλείσιμο των στροφίγγων του ρωσικού φυσικού αερίου έχει αφήσει τα σημάδια του στη γερμανική κοινωνία, ωστόσο υπάρχει και το LNG – εισαγόμενο καύσιμο και αυτό ακριβό, όμως δεν μπορεί να τα έχει κανείς όλα στη ζωή.
Το BBC εγκωμίασε την προσπάθεια της ομοσπονδιακής κυβέρνησης της Γερμανίας να εξασφαλιστούν εναλλακτικές προμήθειες καυσίμων και να απαλλαγεί η χώρα από τη ρωσική εξάρτησή της: «Τα φώτα αστράφτουν και πάλι στις χριστουγεννιάτικες αγορές, η στρατηγική για διαχείριση χωρίς ρωσικό φυσικό αέριο φαίνεται να λειτουργεί προς το παρόν» έγραψε και έδωσε την πληροφορία ότι στη Βόρεια Θάλασσα, εντός των γερμανικών χωρικών υδάτων, «οι μηχανικοί μόλις ολοκλήρωσαν την κατασκευή –και σε χρόνο-ρεκόρ– του πρώτου τερματικού σταθμού εισαγωγής υγροποιημένου φυσικού αερίου», δηλαδή του LNG.
Τα εύγε του BBC απονεμήθηκαν «στις γερμανικές υπηρεσίες, που μείωσαν τη γραφειοκρατία και έγινε ο σταθμός σε λιγότερο από 200 ημέρες». Το εισαγόμενο (με πλοία) LNG θα μετατραπεί στη Γερμανία και πάλι σε φυσικό αέριο στην «πλωτή μονάδα FSRU». Τι ακριβώς είναι αυτή; «Ουσιαστικά πρόκειται για ένα εξειδικευμένο πλοίο το οποίο θα μισθώνεται με 200.000 ευρώ ημερησίως. Στο λιμάνι Βιλχελμσάφεν θα ξεφορτώνουν τάνκερ προερχόμενα από τις ΗΠΑ, τη Νορβηγία και τα Εμιράτα. Ο φορέας εκμετάλλευσης του τερματικού σταθμού, ονόματι Uniper, ελέγχεται σχεδόν εξ ολοκλήρου από τη γερμανική κυβέρνης, ενώ σχεδιάζονται και άλλοι πέντε τερματικοί σταθμοί LNG – αυτοί θα είναι έτοιμοι το 2023».
Η ρεπόρτερ Χιλ μίλησε με οικονομικούς παράγοντες της Γερμανίας, εργοστασιάρχες βιοτέχνες, οι οποίοι της είπαν ότι η εισαγωγή του LNG είναι κεφαλαιώδες ζήτημα για τις επιχειρήσεις τους. Αν δεν το πάρουν, οι μηχανές τους δεν θα δουλέψουν. Της είπαν, επίσης, ότι ελπίζουν πως κάποτε θα περάσει η ενέργεια στο πράσινο υδρογόνο και ότι η εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο δεν ήταν απόρροια της πολιτικής μόνο, αλλά και αίτημα της γερμανικής βιομηχανίας.
Με το LNG, πάντως, η οικιακή κατανάλωση αερίου πρέπει να μειωθεί κατά 20%. Από πλευράς κόστους, οι προαναφερθέντες έξι τερματικοί σταθμοί LNG επιβαρύνουν τη Γερμανία με 6 δισ. ευρώ, ποσό υπερδιπλάσιο των αρχικών κυβερνητικών εκτιμήσεων το οποίο μπορεί να αυξηθεί κιόλας το επόμενο έτος.
Το «πράσινο μέλλον» παραμένει ωστόσο το ζητούμενο, σχολίασε το BBC. Διότι το LNG είναι και αυτό ένα ορυκτό καύσιμο. «Ολοι όσοι εμπλέκονται στο έργο του τερματικού σταθμού LNG σπεύδουν να δηλώσουν ότι το LNG δεν είναι παρά μεταβατικό καύσιμο στη γερμανική οικονομία. Η Uniper έχει υποσχεθεί να κατασκευάσει υποδομή και για τη διαχείριση πράσινου υδρογόνου, παράλληλα με τον τερματικό σταθμό».