Τη Δευτέρα, μία εβδομάδα πριν, σε ξενοδοχείο στις παρυφές της Πλάκας, δύο παλιοί γνώριμοι, αμφότεροι Κρητικοί, συναντήθηκαν, καθώς ο ένας μετέφερε μια πρόταση. Οι δύο άνδρες ήταν ο Στέλιος Νικηφοράκης, διαχρονικός συνεργάτης της οικογένειας Μητσοτάκη και ο απόστρατος ναύαρχος, πρώην Α/ΓΕΕΘΑ και πρώην υπουργός Aμυνας Ευάγγελος Αποστολάκης.
Ο Νικηφοράκης ήταν επιφορτισμένος με το να βολιδοσκοπήσει τον Αποστολάκη για τη συμμετοχή του στο κυβερνητικό σχήμα. Επρόκειτο, αν μη τι άλλο, για μια ενδιαφέρουσα περίπτωση: άνθρωπος που δεν ήταν ποτέ κοντά στη ΝΔ, αν και είχε καλές σχέσεις με ανθρώπους της, είχε διατελέσει Α/ΓΕΕΘΑ επί ΣΥΡΙΖΑ, αφού πρώτα ο Αντώνης Σαμαράς, ως πρωθυπουργός, είχε αρνηθεί να τον προάγει και αργότερα διετέλεσε υπουργός Αμυνας, μετά την αποχώρηση Καμμένου, ως προϊόν του θορυβώδους διαζυγίου του τελευταίου με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η πρόταση που μετέφερε ο Νικηφοράκης ήταν σαφής: αναπληρωτής υπουργός Πολιτικής Προστασίας. Ο ναύαρχος ζήτησε λίγο χρόνο να το σκεφθεί και την επομένη τηλεφώνησε στον Αλέξη Τσίπρα.
Εδώ αρχίζει και το πρόβλημα: σε συνομιλητές του ο κ. Αποστολάκης λέει πως αποκόμισε την εντύπωση ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα είχε πρόβλημα με την είσοδό του στην κυβέρνηση, αρκεί να υπήρχε συνεννόηση και επί της πολιτικής. Ο κ. Τσίπρας λέει σε δικούς του συνομιλητές ότι ποτέ δεν άφησε τον ναύαρχο να πιστεύει ότι συμφωνεί, καθώς δεν θεωρούσε την υπουργοποίησή του κίνηση συναίνεσης, από τη στιγμή που δεν θα υπήρχε συνεννόηση για την ασκούμενη πολιτική. Και, εδώ πού τα λέμε, γιατί να υπήρχε κιόλας;
Η συνέχεια είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα. Εχοντας αφήσει τα πράγματα έτσι, ο κ. Αποστολάκης σιωπά κάποιες ημέρες και επικοινωνεί το περασμένο Σάββατο με τον κ. Μητσοτάκη, ο οποίος βρίσκεται στις ΗΠΑ. Σε αυτό το τηλεφώνημα τού εξηγεί ότι θα ήθελε να είναι επικεφαλής μιας αυτόνομης δομής, με εθνικά χαρακτηριστικά, προκειμένου να αντεπεξέλθει στον ρόλο που του ανατίθεται. Κάτι με το οποίο ο κ. Μητσοτάκης συμφώνησε, με δεδομένο ότι ο ναύαρχος υπήρξε υπουργός Αμυνας επί ΣΥΡΙΖΑ. Και, βεβαίως, η συμφωνία επισφραγίστηκε με ένα τηλεφώνημα το βράδυ της Δευτέρας, όπου έγινε αναλυτική συζήτηση για τις προσδοκίες του κ. Μητσοτάκη από το χαρτοφυλάκιο, για τις προτεραιότητες, την αναδιάταξη της Πολιτικής Προστασίας, αλλά και τις κρίσεις στο Πυροσβεστικό Σώμα που έπονται.
Πού κόλλησε λοιπόν το πράγμα; Είναι προφανές ότι ο κ. Αποστολάκης υποτίμησε την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, με καλά γνωρίζοντες το παρασκήνιο να διατείνονται ότι ο κ. Τσίπρας αιφνιδιάστηκε από την αποδοχή από μέρους του ναυάρχου της πρότασης Μητσοτάκη. Εξ ου και ο ΣΥΡΙΖΑ εξαπέλυσε τα βέλη του εις βάρος του κ. Αποστολάκη, με τις αιχμές περί αποστασίας και εξαγοράς. Κάτι που αιφνιδίασε με τη σειρά του τον ναύαρχο ε.α, ο οποίος από τα… συχαρίκια που δεχόταν και το αίτημα στην Προεδρία να τον συνοδεύσει στην ορκωμοσία του ο ΣΥΡΙΖΑ, πέρασε στην υπαναχώρηση, όταν κατάλαβε ότι ο κ. Τσίπρας είχε οργιστεί μαζί του. Εξ ου και προσπάθησε να παρουσιάσει στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ μια εικόνα παγίδευσης του.
Βεβαίως, καμία εικόνα παγίδευσης δεν υπήρχε, ούτε καμία δέσμευση από μέρους του κ. Μητσοτάκη προς τη μεριά του κ. Αποστολάκη ότι θα βρεθεί μια φόρμουλα για να είναι… ασφαλής ο ναύαρχος. Η κωλοτούμπα Αποστολάκη, όμως, αμαύρωσε τον πολυαναμενόμενο ανασχηματισμό, αλλά τσαλάκωσε ολοσχερώς και τη δική του εικόνα, με αποτέλεσμα πλέον να μην «παίζει» για καμία θέση.