Αποφάσισαν χωρίς εμάς, προχωράμε χωρίς αυτούς… Το προεκλογικό σύνθημα που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ μια ανάσα από την πρωτιά στις πρώτες κάλπες του 2012 επιστρέφει ως φάντασμα. Θα μπορούσε να είναι το «τρολάρισμα» των Σκοπίων έναντι της Αθήνας και της πρώτης φοράς Αριστερά, καθώς η γειτονική χώρα συμμαχεί με τις χώρες Βίσεγκραντ (Ουγγαρία, Τσεχία, Πολωνία, Σλοβακία) και την Αυστρία στα σχέδια για κλείσιμο των βόρειων συνόρων και, άρα πλήρους αποκλεισμού του Βαλκανικού Διαδρόμου (Balkan Route) για πρόσφυγες και μετανάστες, κάτι που θα μετέτρεπε την Ελλάδα σε «μαύρο κουτί».
Πώς γίνεται να μας «τρολάρουν» και οι Σκοπιανοί; Γιατί όχι; Η ΠΓΔΜ δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Eνωσης, ούτε του ΝΑΤΟ. Δεν ανήκει στη Ζώνη Σένγκεν. Δεν οφείλει να πληρώνει τα σπασμένα ούτε της Ελλάδας (που την αφήνει εκτός ευρωατλαντικών θεσμών) ούτε των Ευρωπαίων, αυτό είναι το βασικό επιχείρημα της γειτονικής χώρας. Και η «πρώτη φορά Αριστερά» τής πρόσφερε πολλά επιχειρήματα ώστε να ετοιμάζεται για σφράγισμα των συνόρων ήδη από το καλοκαίρι, όταν χιλιάδες μετανάστες έφθαναν καθημερινά στα σύνορα με πλαστά έγγραφα, ή με… καθόλου έγγραφα.
Και βέβαια η ΠΓΔΜ δεν αφήνει την ευκαιρία τής αναβάθμισής της στα μάτια των Ευρωπαίων (και με το βλέμμα να περιμένει πράσινο φως από την Κομισιόν για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ) να πάει χαμένη. Την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν την ΠΓΔΜ για να επιβάλουν τη δική τους λύση στο Προσφυγικό -κλειστά σύνορα στην καλύτερη, πνιγμένοι πρόσφυγες στο Αιγαίο στη χειρότερη- δεν χάνουν ούτε οι χώρες Βίσεγκραντ (Ουγγαρία, Τσεχία, Πολωνία, Σλοβακία).
Αυτός είναι ο λόγος που σπεύδουν να βοηθήσουν διμερώς την ΠΓΔΜ με συνοριοφύλακες, μηχανήματα καταγραφής και αστυνομικούς, ώστε να μην περνάει τίποτα από τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας. Σημειώνεται, εξάλλου, ότι οι Σκοπιανοί επιτρέπουν πλέον το πέρασμα μόνο στους αιτούντες άσυλο που έχουν ως τελικό προορισμό την Γερμανία και την Αυστρία.
Με αυτή την έννοια, οι δηλώσεις του αυστριακού υπουργού Εξωτερικών Σεμπάστιαν Κουρτς στα «ΝΕΑ», περί κλεισίματος των συνόρων είναι απλώς η κυνική παραδοχή των όσων απεργάζονται οι τέσσερις της Βίσεγκραντ και άλλες χώρες (Σερβία και Βουλγαρία προσφάτως) το τελευταίο διάστημα. Το αποκορύφωμα των διεργασιών ήταν η συνάντηση που είχαν οι υπουργοί Εξωτερικών τους πριν από δέκα περίπου ημέρες. Χωρίς καν η Ελλάδα να κληθεί να συμμετάσχει, ούτε καν να ενημερωθεί.
Ερώτημα παραμένει σε κοινοτικούς κύκλους γιατί η Μέρκελ δεν μπορεί να «συμμαζέψει» τους Ανατολικοευρωπαίους. Ισως το πιο απογοητευτικό στην όλη ιστορία να είναι η συμπεριφορά της Αυστρίας που συντάσσεται με τους ακραίους του αντιδημοκρατικού ευρωπαϊκού τόξου
Η εν λόγω Σύνοδος πίσω από την πλάτη της Ελλάδας λέγεται ότι προκάλεσε την έκρηξη του Νίκου Κοτζιά ενώπιον του αυστριακού ομολόγου του την περασμένη εβδομάδα στο Άμστερνταμ, όπου έλαβε χώρα ή άτυπη Σύνοδος των ΥΠΕΞ της ΕΕ.
Ο Κουρτς δεν άλλαξε ρότα. Πριν από λίγες μέρες επισκέφθηκε τα Σκόπια, ενώ τη Δευτέρα οι τέσσερις της Βίσεγκραντ με τη συμμετοχή της ΠΓΔΜ και της Βουλγαρίας (την οποία η Ουγγαρία προσπαθεί να εντάξει στη Σένγκεν) συναντιούνται στην Πράγα σε επίπεδο κορυφής για να αποφασίσουν τα επόμενα βήματά τους για το κλείσιμο των συνόρων.
Την ίδια ώρα, στα σκοπιανά μέσα οργιάζουν οι πληροφορίες ότι η ΠΓΔΜ ετοιμάζεται για κλείσιμο των συνόρων στο διάστημα μεταξύ της 23ης Φεβρουαρίου και της 10ης Μαρτίου.
Και η Γερμανία; Υποτίθεται ότι βρίσκεται σε άλλο μήκος κύματος και ότι προσπαθεί να βοηθήσει την Ελλάδα, όπως φάνηκε και από την πρόσφατη παρέμβαση των Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ ότι η έξοδος μιας χώρας από τη Σένγκεν είναι «ψευδολύση».
Στην πραγματικότητα και το Βερολίνο να ανακόψει ή να αναχαιτίσει τις ροές επιθυμεί, καθώς η Ανγκελα Μέρκελ κινδυνεύει υπό το βάρος της πολιτικής «ανοικτών θυρών» που εφάρμοσε. Ομως, επιδιώκει να το κάνει πιο.. εύσχημα. Φέρνοντας το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο και στην πόρτα της Ευρώπης, προκειμένου να απαντήσει την κριτική περί φύλαξης των εσωτερικών συνόρων της ΕΕ και να διασώσει ό,τι απέμεινε από τη Σένγκεν.
Πάντως, ερώτημα παραμένει σε κοινοτικούς κύκλους γιατί η Μέρκελ δεν μπορεί να «συμμαζέψει» τους Ανατολικοευρωπαίους. Ισως το πιο απογοητευτικό στην όλη ιστορία να είναι η συμπεριφορά της Αυστρίας που συντάσσεται με τους ακραίους του αντιδημοκρατικού ευρωπαϊκού τόξου. Και, βέβαια, οι επίσημες διακηρύξεις για ευρωπαϊκή λύση στο Προσφυγικό που πρέπει να είναι αυτές τις μέρες το πιο σύντομο ανέκδοτο.