Αρχισε την καριέρα του ως τεχνικός ποδοσφαίρου πριν από σχεδόν μισό αιώνα, σε ηλικία μόλις 29 ετών. Το μεγάλο του όνειρο ήταν να γίνει, κάποτε, προπονητής της Λίβερπουλ. Εργάστηκε σε δέκα χώρες (Σουηδία, Πορτογαλία, Ιταλία, Αγγλία, Μεξικό, Ακτή Ελεφαντοστού, Ταϊλάνδη, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Κίνα και Φιλιππίνες), σε 13 συλλόγους και τέσσερις εθνικές ομάδες. Εγινε ο πρώτος ξένος στον οποίο η Αγγλία εμπιστεύτηκε την εθνική της. Κάθισε στον πάγκο δυο αγγλικών club: της Μάντσεστερ Σίτι και της Λέστερ. Αλλά ποτέ σε εκείνον των «Reds».
Το νεανικό όνειρο του Σβεν Γκόραν Ερικσον έμεινε ανεκπλήρωτο. Κι όταν, τον Ιανουάριο, έμαθε ότι δεν του απομένουν περισσότεροι από 12 μήνες ζωής (διαγνώστηκε με καρκίνο τελικού σταδίου στο πάγκρεας), αποφάσισε να μιλήσει (στο Sky News) και για το απωθημένο του: «Ο πατέρας μου, που είναι ακόμη ζωντανός, είναι οπαδός της Λίβερπουλ. Είμαι κι εγώ υποστηρικτής της – πάντα ήμουν. Είχα μια μεγάλη φιλοδοξία, να γίνω προπονητής αυτής της ομάδας, αλλά τώρα ξέρω ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί. Εξακολουθώ, όμως, να την αγαπώ».
Κανένας σύλλογος στον Κόσμο δεν θα έμενε ασυγκίνητος. Πόσο μάλλον, η Λίβερπουλ. Που πριν από μερικά χρόνια έθεσε τους stewards του «Ανφιλντ» (το προσωπικό που εργάζεται στον αγωνιστικό χώρο και τις εξέδρες του γηπέδου της) στη διάθεση των σούπερ-μάρκετ του Μέρσεϊσαϊντ, προκειμένου να βοηθούν τους ηλικιωμένους στα ψώνια τους. Η κοινωνική ευαισθησία, ο αλτρουισμός και η συλλογικότητα είναι τρόπος ζωής για αυτό το «more than just a football club».
Ο Ερικσον προσκλήθηκε χθες από τη διοίκηση του συλλόγου να κοουτσάρει τους Legends της Λίβερπουλ εναντίον των παλαιμάχων του Αγιαξ στο παιχνίδι που θα διεξαχθεί στις 23 Μαρτίου στο «Ανφιλντ» για φιλανθρωπικό σκοπό, δίπλα σε τρεις ιστορικές μορφές των «Κόκκινων»: τον Ιαν Ρας, τον Τζον Μπαρνς και τον Τζον Ολντριτζ. Θα αγωνιστούν, μεταξύ άλλων, οι κατακτητές του Τσάμπιονς Λιγκ του 2005, Γέρζι Ντούντεκ και Τζιμπρίλ Σισέ, ο Μάρτιν Σκρτελ, ο Φάμπιο Αουρέλιο, ο Γκρέγκορι Βινιάλ, ο Ράιαν Μπάμπελ και ο Σάντερ Βέστερφελντ, ο εμβληματικός τερματοφύλακας των τριών Κυπέλλων (UEFA, Κύπελλο Αγγλίας και Λιγκ Καπ) της σεζόν 2000-2001.
Επίσης, ο Γιούργκεν Κλοπ προσκάλεσε τον σουηδό τεχνικό, ο οποίος στις 5 του μήνα έκλεισε τα 76, να κάνει τη δουλειά του -του μάνατζερ της Λίβερπουλ- στις αθλητικές εγκαταστάσεις της ομάδας για μια ολόκληρη μέρα. «Τον γνωρίζω χωρίς να τον γνωρίζω – δεν έτυχε να συναντηθούμε», είπε ο Γερμανός. «Μόλις τώρα έμαθα για την αγάπη που τρέφει στη Λίβερπουλ. Είναι ευπρόσδεκτος, και μπορεί να χρησιμοποιήσει το γραφείο μου αν το επιθυμεί».
Η διοίκηση και ο Κλοπ έκαναν το αυτονόητο. Το πιο εντυπωσιακό σε αυτή τη γλυκόπικρη ιστορία είναι η αντίδραση των οπαδών της όταν μεταδόθηκε η συνέντευξη από το Sky News. Εκείνοι έριξαν πρώτοι την ιδέα, ο Ερικσον να γίνει προπονητής της Λίβερπουλ έστω για μια μέρα. «Μπορούμε να εκπληρώσουμε το όνειρο του Σβεν. Ας του δώσουμε την ευκαιρία να κοουτσάρει τους Legends της ομάδας τον Μάρτιο», έγραψε στο X ο YouTuber Ντάγκλας Χορν, ένας από τους πιο γνωστούς υποστηρικτές των «Reds». Ακολούθησε ομοβροντία αναρτήσεων από οπαδούς που δήλωναν σύμφωνοι με την πρόταση του Χορν. Κάποιοι απευθύνονταν στον ίδιο τον Ερικσον, καλώντας τον να έρθει στο «Ανφιλντ» και να καθίσει δίπλα τους.
Θα είναι η τέταρτη φορά που ο Σουηδός θα βρεθεί στον ναό της αγαπημένης του ομάδας. Την πρώτη πήγε ως προσκεκλημένος του τότε μάνατζερ, Τζο Φάγκαν, ο οποίος τον ξενάγησε στο ιστορικό γήπεδο. Τις άλλες τρεις, ως προπονητής της εθνικής Αγγλίας, σε αγώνες που έδωσε εκεί το 2001, το 2002 και το 2006. Το 2001 είχε φωτογραφηθεί μπροστά από την καγκελόπορτα με την επιγραφή «You’ll Never Walk Alone» και την πινακίδα «This is Anfield» στον διάδρομο που βγάζει στον αγωνιστικό χώρο.
Στο ταξίδι του στο Λίβερπουλ θα τον συντροφεύσουν τα δυο του παιδιά, ίσως και ο πατέρας του -Σβεν και εκείνος-, από τον οποίο κληρονόμησε την αγάπη του για αυτή την ομάδα. Ο Σβεν Ερικσον senior ήταν εισπράκτορας στα λεωφορεία. Το 2010 ο Ερικσον ο νεώτερος είχε πει στην Telegraph πως, όταν η σουηδική τηλεόραση μετέδιδε αγώνα της Λίβερπουλ, φρόντιζαν και οι δυο να βρίσκονται στο σπίτι, για να τον απολαμβάνουν παρέα.
«Θα προσπαθήσω να ζήσω τις τελευταίες μου μέρες όπως και πριν από τη διάγνωση. Δεν θα τις ξοδέψω κλαίγοντας για αυτό που μου συνέβη. Θα ταξιδέψω και θα συνεχίσω να βλέπω πολύ ποδόσφαιρο», τόνισε στη συνέντευξή του στο Sky News. Η 23η Μαρτίου είναι, σίγουρα, μια από αυτές που έχει κυκλώσει στο ημερολόγιο.