Από τις πρώτες προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου 2015, ο Πρωθυπουργός είχε εξαγγείλει τη συγκέντρωση όλων των αρμοδιοτήτων για το μεταναστευτικό ζήτημα σε ένα χαρτοφυλάκιο. Τότε, ο Αλέξης Τσίπρας είχε αναφέρει χαρακτηριστικά ότι «το Μεταναστευτικό καθίσταται, για πρώτη φορά, αυτό που θα έπρεπε να είναι σε ένα κράτος δικαίου: δηλαδή, ζήτημα συνολικής διαχείρισης με ενιαία στρατηγική από το καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείο που εποπτεύει το σχετικό χαρτοφυλάκιο. […] Πρωταρχικό ρόλο του νέου χαρτοφυλακίου αποτελεί η άμεση ψήφιση νόμου περί ιθαγένειας για τα παιδιά δεύτερης γενιάς».
Παρά την κριτική που έχει ασκηθεί για την αδυναμία συγκρότησης ενός αξιοπρεπούς συστήματος ασύλου και υποδοχής των προσφύγων, η διαφαινόμενη ίδρυση του αυτόνομου υπουργείου Μετανάστευσης -αν και κατά δύο χρόνια καθυστερημένη- άφηνε περιθώρια αισιοδοξίας. Τουλάχιστον, σε ό,τι αφορά στα ζητήματα ένταξης και ιθαγένειας.
Ομως, από την ίδρυση του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΦΕΚ 208Α/2016) λείπει η Διεύθυνση Ιθαγένειας – η οποία παραμένει στο υπουργείο Εσωτερικών. Σε μία κίνηση προς τα πίσω, η κυβέρνηση ταυτίζει το θέμα της κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας με την ύπαρξη ή μη δημοτολογικών ή άλλων εγγραφών σε μητρώα. Ετσι, «εγκατέλειψε» το θέμα της ιθαγένειας σε μία πολλαπλά προβληματική υπηρεσία που έχει -εδώ και χρόνια- επιδείξει αδιαφάνεια, έλλειψη λογοδοσίας και άρνηση να αντιληφθεί την Ελλάδα ως μία ανοιχτή, δυναμική κοινωνία.
Σε πρόσφατη συνέντευξή του ο αρμόδιος υπουργός ανέφερε ότι «υπάρχουν διεθνώς δύο απόψεις. Η μία, ότι η ιθαγένεια είναι ο βαθύς πυρήνας του κράτους και πρέπει να παραμείνει στο υπουργείο Εσωτερικών. Η άλλη, ότι η ιθαγένεια είναι το επιστέγασμα της ένταξης των μεταναστών και πρέπει να πάει στο υπουργείο Μετανάστευσης». Μέχρι τώρα, δυστυχώς, φαίνεται να κερδίζει η πρώτη.
Η SolidarityNow υπενθυμίζει «ότι η κτήση τής ελληνικής ιθαγένειας είναι πρωτίστως θέμα συνείδησης και ένταξης στην κοινωνία, και αφορά στη σημερινή Ελλάδα, πρωτίστως τους μετανάστες δεύτερης και τρίτης γενιάς».
Καλεί, λοιπόν, την κυβέρνηση «να αναθεωρήσει τη συγκεκριμένη απόφαση, ώστε να ευοδωθούν οι προσπάθειες που και η ίδια έκανε προκειμένου τα παιδιά των μεταναστών όχι απλώς να ζουν ως Ελληνες αλλά να γίνονται κιόλας».