Σε πολλούς θύμισε τις παλιές καλές εποχές που ο Γιώργος Παπανδρέου φύτευε ελιές με τον Ισμαήλ Τζεμ. Τουλάχιστον εκείνες οι ελληνοτουρκικές συναντήσεις είχαν ένα στυλ . Δεν ήταν αυτό το μείγμα κιτσαριού, τρολιάς και υπερβολικών χαμόγελων που ξεπέρασαν τα όρια του γραφικού στην ελληνοτουρκική συνάντηση Κορυφής που έγινε στη Σμύρνη.
Ποιος ήταν, άραγε, ο λόγος που ο έλληνας πρωθυπουργός γελούσε μοιράζοντας μαζί με τον τούρκο πρωθυπουργό τριαντάφυλλα στις γυναίκες δημοσιογράφους, λίγα 24ωρα μετά την καθεστωτική έφοδο του Ερντογάν σε εφημερίδες και μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία;
Και τι εννοούσε λέγοντας ότι η πρόταση που έκανε ο Αχμέτ στους Ευρωπαίους είναι πολύ «γενναιόδωρη»; Ή η κυβέρνηση δεν έχει καταλάβει τι την περιμένει, ή απλώς ο Τσίπρας παρασύρθηκε σε ένα ακόμα σόου δημοσίων σχέσεων και ελληνοτουρκικών φιλοφρονήσεων. Εφόσον στις 17 Μαρτίου ευοδωθεί η συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας, η μπάλα πλέον περνά καθαρά στο ελληνοτουρκικό γήπεδο. Αν η συμφωνία δεν λειτουργήσει, οι Ευρωπαίοι θα ρίξουν το μπαλάκι στην Ελλάδα και στην Τουρκία. Και μέχρι τότε η Αθήνα θα πρέπει να πάρει ξεκάθαρη θέση για το τι προτίθεται να κάνει με την τουρκική απαίτηση να ανοίξουν τα πέντε ενταξιακά κεφάλαια που έχει παγώσει η Λευκωσία, καθώς οι πιέσεις που ήδη ασκούνται στον Νίκο Αναστασιάδη είναι ασφυκτικές.
Η συμφωνία έμεινε στο συρτάρι, καθώς η κυβέρνηση Παπανδρέου παρέπαιε μεταξύ πλατείας αγανακτισμένων και δύσκολων ψηφοφοριών και η Τουρκία βρισκόταν ενόψει ακόμη μιας εκλογικής αναμέτρησης
Το Μέγαρο Μαξίμου με non paper που έστειλε την Τετάρτη ισχυρίζεται μάλιστα ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο πρώτος έλληνας πρωθυπουργός που αναφέρθηκε ανοικτά στο casus belli και που μίλησε ανοικτά γι’ αυτά τα θέματα μέσα στην Τουρκία.
Λεπτομέρειες για την κυβέρνηση, αλλά ο πρώτος έλληνας πρωθυπουργούς που μίλησε ανοικτά γι’ αυτά τα θέματα ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου τον Ιανουάριο του 2011. Ο τότε πρωθυπουργός είχε αποδεχθεί την πρόσκληση υψηλού πολιτικού ρίσκου του Ταγίπ Ερντογάν και μετέβη στο Ερζερούμ για να μιλήσει στην ελίτ των τούρκων διπλωματών. Οχι σε μια ομάδα δημοσιοσχεσιτών, αλλά στους κρατικούς αξιωματούχους που θεωρούν εαυτούς θεματοφύλακες του Κεμαλισμού. Ο κ. Παπανδρέου τους μίλησε ανοικτά για το θέμα των παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και των πτήσεων οπλισμένων τουρκικών μαχητικών πάνω από τα ελληνικά νησιά. Μίλησε ακόμη για το Κυπριακό ως ζήτημα εισβολής και κατοχής προσθέτοντας ότι Ελλάδα και Κύπρος θέλουν πολιτική λύση του προβλήματος.
Το ακροατήριο του Ερζερούμ στεκόταν αμήχανο και σιωπηρό. Ο κ. Ερντογάν κατηγορήθηκε την επόμενη μέρα από τον Τύπο και την αντιπολίτευση ότι δεν απάντησε στον κ.Παπανδρέου.
Τον Ιούνιο του 2011 Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν μια ανάσα από τη συμφωνία ενός πλαισίου αρχών που θα έβαζε τις διαφορές στο Αιγαίο σε τροχιά πολιτικής επίλυσης. Η συμφωνία έμεινε στο συρτάρι, καθώς η κυβέρνηση Παπανδρέου παρέπαιε μεταξύ πλατείας αγανακτισμένων και δύσκολων ψηφοφοριών και η Τουρκία βρισκόταν ενόψει ακόμη μιας εκλογικής αναμέτρησης.
Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται σήμερα. Καλές οι δημόσιες σχέσεις, αλλά χρειάζεται επειγόντως και ουσία.