Protagon A περίοδος

Τα καλοκαιρινά μου διαβάσματα

Συνήθως διαβάζω μαζί δύο βιβλία: το βασικό, και πιο ενδιαφέρον, που το διαβάζω τη μέρα ή το μεσημέρι, και το βραδινό μου...

Αγλαΐα Κρεμέζη

Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι αυτό που χαρακτηρίζεται «βιβλίο για την παραλία». Εγώ παίρνω μαζί μου στη σκιά –μια και δεν κάθομαι ποτέ στον ήλιο— το πιο συναρπαστικό από τα βιβλία που διαβάζω. Συνήθως διαβάζω μαζί δύο βιβλία: το βασικό και πιο ενδιαφέρον που το διαβάζω τη μέρα ή το μεσημέρι και το βραδινό μου, το οποίο φροντίζω να είναι βιογραφία ή κάτι όχι ιδιαίτερα αγωνιώδες και συναρπαστικό, ώστε μετά από 5-10 σελίδες να μπορέσω να κοιμηθώ…

Διαβάζω πάντα τα βιβλία που με ενδιαφέρουν στην πρωτότυπη γλώσσα τους, κυρίως στα αγγλικά -κάποτε και στα γαλλικά-, αν σε αυτή τη γλώσσα είναι γραμμένα. Το κάνω όχι από σνομπισμό, αλλά υστερόβουλα, συνδυάζοντας το τερπνό με το ωφέλιμο: απολαμβάνω τα βιβλία που μου αρέσουν, και μαζί πλουτίζω τη γνώση της γλώσσας, την οποία είμαι υποχρεωμένη να χρησιμοποιώ, παράλληλα με τα ελληνικά, στα βιβλία και τα κομμάτια μου.

Λυπάμαι που παραμέλησα τελείως τα γερμανικά των εφηβικών μου χρόνων κι έτσι δεν μπόρεσα να διαβάσω στο πρωτότυπο και αναγκάστηκα να πάρω την αγγλική μετάφραση, του υπέροχου μυθιστορήματος της Julia Franck The Blind Side of the Heart που μέσα από τη ζωή μιας απόλυτα δυσλειτουργικής οικογένειας, ανατρέχει στην ιστορία της Γερμανίας από το τέλος του πρώτου πολέμου, μέχρι σχεδόν τις μέρες μας. Δεν είναι διασκεδαστικό, μάλλον τελείως καταθλιπτικό θα το χαρακτήριζα, αλλά είναι από τα πιο συγκλονιστικά βιβλία που διάβασα τα τελευταία χρόνια.

Το πιο ενδιαφέρον από τα βιβλία που διάβασα αυτό το καλοκαίρι είναι The Thousand Autumns of Jacob de Zoet το τελευταίο βιβλίο του David Mitchell. Είναι κάτι που δύσκολα περιγράφεται, και δεν διαβάζεται ιδιαίτερα εύκολα, αλλά είναι απίθανα συναρπαστικό! Καταπιάνεται με τις περιπέτειες του Ολλανδού Τζάκομπ ντε Ζόετ που υπηρετεί το 1799 σε ένα απομονωμένο φυλάκιο-νησί της Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών, έξω από το Ναγκασάκι. Βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, που ο συγγραφέας αναζήτησε σε ολλανδικά αρχεία και είναι γραμμένο σαν ημερολόγιο. Διηγείται με απίθανο τρόπο τις ζωές των κάθε λογής ναυτικών, απατεώνων και εμπόρων από την Ευρώπη και την Αμερική, οι οποίοι βρίσκονται τελείως απομονωμένοι από τον κορμό της Ιαπωνίας, με την οποία συναλλάσσονται μέσω ειδικών μεταφραστών. Οι περισσότεροι ποτέ δεν πατούν το πόδι τους, ούτε έχουν καμιά επαφή με την κλειστή και αυστηρή Ιαπωνική κοινωνία, που όμως γοητεύει τον ήρωα ο οποίος προσπαθεί να την πλησιάσει. Στα ελληνικά έχει κυκλοφορήσει ο Μαύρος Κύκνος ένα πολύ διαφορέτικό παλιότερο μυθιστόρημα του Ντέιβιντ Μίτσελ, από ότι φαίνεται.

Με συγκινούν ιδιαίτερα τα διηγήματα, και φέτος ενθουσιάστηκα με το In Other Rooms, Other Wonders,του Πακιστανο-Αμερικανού Daniyal Mueenuddin, ο οποίος αφού σπούδασε νομικά στο YALE, και δούλεψε σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία της Νέας Υόρκης, τα παράτησε και γύρισε να ζήσει στο Πακιστάν και να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Οι ιστορίες του περιγράφουν με καταπληκτική μαστοριά τη ζωή και τα παθήματα πάμφτωχων μεροκαματιάρηδων και πλούσιων τσιφλικάδων στο Πουντζάμπ.

Πέρσι τέτοιον καιρό με είχε γοητέψει το Unaccustomed Earth της Ινδό-Αμερικανίδας Jhumpa Lahiri. Η συγγραφέας περιγράφει με ζωντάνια τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι συμπατριώτες της να συμβιβάσουν την τόσο διαφορετική κουλτούρα της Δύσης με ‘κείνη της πατρίδας τους, ακόμα και μετά από δυo γενιές μακρυά από τις Ινδίες. Στα ελληνικά κυκλοφορεί η προηγούμενη συλλογή διηγημάτων της Lahiri Διερμηνέας Ασθενειών. Ινδοί συγγραφείς που ζουν στην Αγγλία, τον Καναδά ή την Αμερική έχουν έναν ιδιαίτερα συναρπαστικό τρόπο, να γράφουν διηγήματα και μυθιστορήματα. Προτείνω τις Οικογενειακές Υποθέσεις, του Ινδο-Καναδού Ρόιντον Μίστριαν θέλετε να διαβάσετε ένα πράγματι εξαιρετικό παλιότερο μυθιστόρημα (ελπίζω να είναι καλή η μετάφραση).

Και καθώς με αγωνία περιμένω να φτάσει το πακέτο με το τελευταίο μυθιστόρημα του Jonathan Franzen Freedom που πήρε διθυραμβικές κριτικές, διαβάζω The Young Romantics: The Shelleys, Byron and Other Tangled Lives της Daisy Hay. Είναι μια εξαιρετική ομαδική βιογραφία των ποιητών και συγγραφέων που με τα κείμενα αλλά και με τη χωρίς συμβιβασμούς ζωή τους, άλλαξαν τελείως την αγγλική λογοτεχνία στις αρχές του 19ου αιώνα. Η Hay καταφέρνει να περιγράψει νηφάλια το ανακατεμένο κουβάρι που είναι οι ζωές φίλων, συνεργατών, και σεξουαλικών συντρόφων, με ρόλους που συχνά εναλλάσσονται. Οι δημιουργοί που μας έδωσαν εξαιρετικά και επαναστατικά ποιήματα, αλλά και κλασικά μυθιστορήματα, όπως ο Φράνκεστάιν, μοιάζει να ήταν τελείως ανεύθυνοι γονείς. Τα δύστυχα πλάσματα που έφεραν στον κόσμο οι περισσότεροι από αυτούς -με διάφορους συντρόφους- είχαν ολέθριο τέλος…