Protagon A περίοδος

«Συνηχήσεις» στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών

Μία πλειάδα υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση θα συναντηθεί επί σκηνής για να μας οδηγήσει, μέσα από τη δύναμη του ρυθμού και τη γοητεία της όπερας, σε μια μοναδική μουσική περιπλάνηση.

Αίαντας Αρτεμάκης

Μια μουσική γιορτή για την όπερα με τίτλο «Συνηχήσεις» υποδέχεται η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου. Μία πλειάδα υποτρόφων του Ιδρύματος Ωνάση θα συναντηθεί επί σκηνής για να μας οδηγήσει, μέσα από τη δύναμη του ρυθμού και τη γοητεία της όπερας, σε μια μοναδική μουσική περιπλάνηση. Το Φεστιβάλ «Συνηχήσεις» ξεκινά στις 19:30 με το Athens Percussion Group ενώ στη συνέχεια παρουσιάζονται δύο όπερες σε μουσική διεύθυνση της Ζωής Ζενιώδη και σκηνοθεσία των Marco Pelle και Massimiliano Volpini. Δείτε τι μας είπαν.

Ποια ήταν η αφορμή για την δημιουργία του φεστιβάλ «Συνηχήσεις»;

Ζωή Ζενιώδη: Έχω υπάρξει υπότροφος του Ιδρύματος Ωνάση και κράτησα από νωρίς επαφή με το Σύνδεσμο Υποτρόφων. Κάποια στιγμή είχα την ιδέα να κάνω μια παράσταση στην οποία θα μπορούσαν να πάρουν μέρος πολλοί υπότροφοι έτσι ώστε να συναντηθούμε όλοι μουσικά και επί σκηνής. Πρότεινα λοιπόν τις δυο συγκεκριμένες όπερες στον Σύνδεσμο και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας. Το θεωρό πολύ σημαντικό να βρίσκονται άνθρωποι και να δημιουργούν. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να γίνει αυτό και σίγουρα η αφορμή στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν το Ίδρυμα Ωνάση. Και λόγος πάντα η μουσική μου «ανησυχία» και οι ιδέες μου και όλα αυτά που θέλω να δημιουργήσω.

Τι θα ακούσει το κοινό που θα βρεθεί στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στις 10 Δεκεμβρίου;

Ζ.Ζ.: Η πρώτη όπερα που θα παρουσιαστεί είναι «Το Κοράκι» (Raven) του επίσης υπότροφου συνθέτη Κωστή Κριτσωτάκη και είναι παγκόσμια πρεμιέρα. Είναι βασισμένη πάνω στο γνωστό έργο του ποιητή Edgar Allan Poe. Η δεύτερη είναι ένα γνωστό έργο του Astor Piazzolla, η οπερέτα «Maria de Buenos Aires» η οποία είναι μια υπέροχη ιστορία βασισμένη στο τανγκό και φυσικά με τις υπέροχες μελωδίες του Piazzolla. Και τα δυο είναι εξαίσια έργα μικρής διάρκειας με τρομερή ατμόσφαιρα και αισθησιασμό και εξαιρετική σκηνοθεσία. Ειλικρινά, το κοινό δεν πρέπει να χάσει τέτοια παραγωγή.

Πώς ξεκινήσατε την «περιπέτειά» σας στον κόσμο της μουσικής;

Ζ.Ζ.: Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Έχω βρεθεί πολλές φόρες στο σωστό σημείο τη σωστή στιγμή… Γεννήθηκα σε ένα σπίτι με πιάνο γιατί η γιαγιά μου ήταν μπαλαρίνα και της άρεσε πολύ η κλασική μουσική. Εκείνη ήταν που επέμεινε να ξεκινήσω μουσική και μπαλέτο. Ήμουν τυχερή γιατί μέσω του μπαλέτου -το οποίο υπεραγαπώ- γνώρισα την πρώτη μου δασκάλα πιάνου, η οποία με βοήθησε πάρα πολύ. Συνέχισα μαθήματα με τη Μαρίνα Κουτουβάλη και την αείμνηστη Ίντα Λώρη Μαργαρίτη. Ήμουν πολύ τυχερή να βρεθώ δίπλα σε εκπληκτικούς μουσικούς και να μάθω μαζί τους. Μετά ήρθε το Λονδίνο και το Σάλτσμπουργκ και τελικά η Αμερική και η διεύθυνση ορχήστρας.

Πώς η εμπειρία σας ως χορογράφοι σας βοηθά στο να δημιουργήσετε και να σκηνοθετήσετε αυτές τις παραστάσεις;

Marco Pelle: Η έμπνευσή μου προέρχεται από μια σχέση ανάμεσα σε μένα και το κομμάτι που δουλεύω. Τόσο για την «Μαρία» όσο και για «Το Κοράκι» ανέπτυξα γρήγορα αυτή τη στενή σχέση που πάντα ψάχνω. Η Μαρία αντιπροσωπεύει το μονοπάτι ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως που όλοι μας περπατάμε στη ζωή. Το κοράκι εμπνέει μουσικά και είναι πολύ εύκολο να χορογραφηθεί.

Massimiliano Volpini: Μερικές φορές το βίντεο είναι σχεδόν τόσο ισχυρό όσο η χορογραφία, γιατί το μοντάζ έχει την ίδια δύναμη, όπως και το να δημιουργείς μια κίνηση. Θέλω να δώσω στα βίντεό μου την ίδια αντοχή και δυναμική, η οποία προέρχεται μέσα από τον χορό.

Πόσο δύσκολο είναι να δημιουργήσετε μια νέα χορογραφία και ταυτόχρονα να αποδώσετε με σεβασμό το ύφος των ποιημάτων του Edgar Allan Poe;

M.P.: Ο Max (Massimiliano Volpini) και εγώ αποφασίσαμε τα χρώματα και την ατμόσφαιρα για το ανέβασμα του Κορακιού. Από τη στιγμή που είχε τακτοποιηθεί αυτό το κομμάτι, όλα τα υπόλοιπα ακολούθησαν εύκολα. Τα χρώματα είναι το μαύρο και το άσπρο. Το ύφος είναι gothic και σκοτεινό. Το κοράκι αντιπροσωπεύει κάτι που λαχταράμε, αισθανόμαστε, αλλά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως.

M.V.: Για το Κοράκι ο Μάρκο και εγώ αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε μόνο μαύρο και άσπρο ως χρώματα και να παίξουμε μόνο με σκιές. Οι εικόνες ποτέ δεν καθορίζονται και η ατμόσφαιρα είναι νυκτόβια. Το κάναμε αυτό για να διατηρήσουμε τη γοτθική αίσθηση, κλασική για τα ποιήματα του Edgar Allan Poe.

Μετά από τις παραστάσεις στη Στέγη, πού ταξιδεύετε;

M.P.: Χορογραφώ τον «Αίαντα» στο Πεκίνο και μια νέα όπερα για τη Frida Khalo για την Όπερα του Michigan.

M.V.: Θα ξεκινήσω να χορογραφώ μια μεγάλη μουσική παραγωγή για τη «Θεία Κωμωδία» και επίσης θα χορογραφήσω τον «Αίαντα» για τη «Σκάλα του Μιλάνου».

Περισσότερες πληροφορίες εδώ και εδώ.

Η είσοδος είναι δωρεάν.

*Ο Αίαντας Αρτεμάκης γεννήθηκε το 1982 και είναι δημοσιογράφος και «κομπιουτεράς». Πουλάει κομπιουτεράκια στην Ομόνοια, με προτίμηση στα γιαπωνέζικα. Του αρέσει να διαβάζει και να ονειρεύεται μια γερή δημοκρατία. Παντρεύτηκε το 1989 τον καλό του φίλο, Amstramd 1512. Δυστυχώς από τότε, έχει αλλάξει πολλούς αγαπημένους. Τώρα συζεί με έναν Z800 HP. 

Προηγούμενα άρθρα του Αίαντα Αρτεμάκη