Το βιβλίο έχει δώδεκα κεφάλαια που αφορούν στον τρόπο με τον οποίο η συγκεκριμένη κυβέρνηση άσκησε την οικονομική της πολιτική, την εξωτερική πολιτική, πώς αντιμετώπισε το θέμα των επενδύσεων, τα βήματα που έγιναν στον εκσυγχρονισμό του αγροτικού τομέα, την πρόνοια, τον πολιτισμό και την ναυτιλία. Εκτενής αναφορά γίνεται επίσης στο θέμα του ασφαλιστικού που «έδωσε παράταση ζωής 20 ετών στο σύστημα» καθώς και στη δημόσια ασφάλεια και την τρομοκρατία.
Είναι ένα βαρύ πολιτικό βιβλίο, χωρίς ίχνος μικροπολιτικής και προσωπικών αναφορών, το οποίο αποδεικνύει με στοιχεία, αριθμούς και γραφήματα – πράγμα όχι σύνηθες για τέτοιου τύπου βιβλία που βρίθουν εγωκεντρικών αναφορών – το έργο της κυβέρνησης αυτής.
Ένας εναλλακτικός τίτλος θα μπορούσε να είναι «οδηγός για την αντιμετώπιση της κρίσης», αυτής που ζούμε σήμερα. Κι αυτό, διότι στο μυαλό του Μητσοτάκη αποδεικνύεται πασιφανώς ότι η Ελλάδα πριν 20 χρόνια αντιμετώπιζε τα ίδια ακριβώς προβλήματα και ο πρωθυπουργός εκείνης της κυβέρνησης βρήκε τον τρόπο να τα αναχαιτίσει.
Η παρουσίαση του βιβλίου θα γίνει την Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, στις 18:00.
Ομιλητές θα είναι: ο Ιωάννης Παλαιοκρασσάς, πρώην υπουργός και επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο Νίκος Μαραντζίδης, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας, ο Γιώργος Παγουλάτος, καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομικής Ιστορίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Το απόσπασμα που ακολουθεί είναι από την εισαγωγή:
«Στη σημερινή συγκυρία όμως, η μελέτη αυτή δείχνει επίσης το σωστό δρόμο εξόδου από την κρίση. Όπως θα διαπιστώσει ο ανεπηρέαστος αναγνώστης, η τότε κατάσταση παρουσίαζε πολλά κοινά στοιχεία με τη σημερινή. Δημοσιονομικό έλλειμμα – και μάλιστα μεγαλύτερο – διαλυμένη διοίκηση, σπάταλο κράτος, καταβαραθρωμένη αξιοπιστία, διεθνή οικονομική κρίση. Και όμως, σε τριάμισι χρόνια η ομάδα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κατάφερε να αντιστρέψει το έλλειμμα, να κινητοποιήσει την δημόσια διοίκηση, να εξυγιάνει τους αγροτικούς συνεταιρισμούς και τις ΔΕΚΟ, να μειώσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων, να φέρει σε πέρας εντυπωσιακό, σε έκταση και οικονομικό αποτέλεσμα, πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Αυτά τα επιτεύγματα αναγνωρίστηκαν διεθνώς και ανέβασαν σημαντικά το εξωτερικό κύρος της χώρας, η οποία αναφερόταν ως παράδειγμα προς μίμηση στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια, ενώ διαδραμάτιζε ηγετικό ρόλο στην διπλωματική σκηνή της Μεσογείου. Δικαιολογείται λοιπόν και ένας άλλος τίτλος γι’ αυτή τη μελέτη: «Οδηγός για την Έξοδο από την Κρίση». Η Κυβέρνηση έδειξε τότε πώς μια αποφασισμένη πολιτική ομάδα με εμπνευσμένη ηγεσία μπορεί ταχύτατα να αποτρέψει την κλιμάκωση της κρίσης και εν συνεχεία να περάσει στην αντίστροφη πορεία.
Οι προϋποθέσεις της τότε επιτυχίας ήταν η σωστή κλίμακα πολιτικών αξιών που την ενέπνεαν, η ακλόνητη θέληση να λέμε την αλήθεια στον λαό, η προηγούμενη σε βάθος μελέτη και προγραμματισμός της επίλυσης των προβλημάτων, η αποφασιστικότητα για μακρόπνοες, ριζικές μεταρρυθμίσεις και η σταθερή απόρριψη της έννοιας του «πολιτικού κόστους».