«Η πρώτη περίπτωση καταγεγραμμένης δημόσιας δανειακής πράξης που γνωρίζουμε εντοπίζεται στην Ελλάδα», σημειώνει στο βιβλίο του «Παγκόσμια κατάρρευση σε 10 χρόνια;» (εκδόσεις Παπαδόπουλος) ο Γάλλος οικονομολόγος Ζακ Ατταλί.
Ο επί μια δεκαετία (1981 – 1991) σύμβουλος του Φρανσουά Μιτεράν στο κεφάλαιο με τον τίτλο «Η γένεση του δημοσίου χρέους» αναφέρει ότι τον 5ο αιώνα π.Χ. οι κυβερνώντες της Σπάρτης και άλλων συμμαχικών πόλεων – κρατών, ελλείψει χρημάτων ( το 431 π.Χ. ξέσπασε ο Πελοποννησιακός Πόλεμος που τους έφερε αντιμέτωπους με την Αθήνα) δανείστηκαν άτοκα πόρους που δεν μπορούσαν να καταλάβουν, όπως οι αποταμιεύσεις των ιερών, Ολυμπίας και Δελφών, που προορίζονταν για τις τελετές και τη συντήρηση των ναών.
Το ενδιαφέρον είναι πως το βιβλίο αυτό αρχίζει και τελειώνει με την Ελλάδα και τους τρόπους διεξόδου από την υπάρχουσα κρίση. Υπάρχουν – υποστηρίζει ο συγγραφέας – οκτώ πιθανές στρατηγικές: περισσότεροι φόροι, λιγότερες δαπάνες, μεγαλύτερη ανάπτυξη, χαμηλότερα επιτόκια, μεγαλύτερος πληθωρισμός (λύση που χρησιμοποιείται σχεδόν συστηματικά), πόλεμος (διαδεδομένη λύση κατά το παρελθόν σε παρόμοιες περιστάσεις), εξωτερική στήριξη ή αθέτηση εκπλήρωσης των υποχρεώσεων.
Οκτώ επιλογές αλλά μία μόνο σοβαρή και ταυτόχρονα ευκταία: η ανάπτυξη.