Είδα το πολυσυζητημένο Interstellar προχθές και δεν το μετάνιωσα, μιας και ήταν μια χαρά ταινία για να περάσεις την ώρα (τις τρεις ώρες σου, μάλλον)… μουσικές, οπτικά εφέ, ωραίοι ρόλοι κτλ. Όμως, αν με ρωτήσεις πώς βρήκα επιστημονικά το σενάριο θα σου πω ότι είχε αρκετά παράδοξα και αυθαιρεσίες. Είχε και μερικές στιγμές που επικοινωνούσε καλά λίγη επιστήμη, αλλά συνολικά δεν με ικανοποίησε. Θα μου πεις, είναι ταινία φαντασίας, οπότε τι τις θες τις αναλύσεις. Μα όταν κάνεις ταινία επιστημονικής φαντασίας με αξιώσεις επιστημονικής ακρίβειας και με επιστήμονες ως συμβούλους τότε πρέπει και εμείς να κρίνουμε. Για το Interstellar μάλιστα διαφήμιζαν, δημιουργώντας προσδοκίες, ότι η μαύρη τρύπα που παίζει σημαντικό ρόλο στην ιστορία δημιουργήθηκε με την υψηλότερη μαθηματική ακρίβεια και αυτό οδήγησε μέχρι και σε επιστημονική δημοσίευση σε ακαδημαϊκό περιοδικό. Όταν μια ταινία άπτεται του επιστημονικού χώρου και έχει να κάνει με διαστημικές αποστολές και αστροφυσική, αν δεν πούμε εμείς που ασχολούμαστε με την επιστήμη μια κουβέντα εκεί, πού θα την πούμε, στο Περηφάνια και Προκατάληψη; Εκτός από τη μαύρη τρύπα λοιπόν η συγκεκριμένη ταινία είχε κατά τη γνώμη μου και άλλες τρύπες… σεναριακές και επιστημονικές. Αλλά ας μην πω περισσότερα.
Γνωρίζω πως μια ταινία πας να τη δεις για να περάσεις καλά (και πέρασα) και είναι αναμενόμενο πως στη δραματουργία πολλές φορές για να δημιουργήσει ο σεναριογράφος ή ο σκηνοθέτης τις εντυπώσεις που θέλουν θα κάνουν διάφορα περίεργα ή αυθαίρετα… αν η ιστορία κολλάει θα την ξεκολλήσουν ίσως και με κάτι απίθανο. Αν όμως δεις ανακρίβειες δεν είναι κακό να τις επισημαίνεις και μάλιστα αν τα λάθη είναι πάνω στο κύριο θέμα τότε αυτό μπορεί να επηρεάσει τη συνολική σου εικόνα για το έργο και αναπόφευκτα να κάνεις συγκρίσεις με άλλες ταινίες. Αν μια ταινία έχει υποτίθεται ιστορικά στοιχεία και είσαι ιστορικός είναι εύλογο να σχολιάσεις τις ιστορικές ανακρίβειες και τα ανύπαρκτα ή αλλοιωμένα γεγονότα. Αν έχει γαστρονομικό περιεχόμενο και είσαι μάγειρας θα σχολιάσεις τα ακατανόητα που είδες στην κουζίνα. Αν έχει επιστημονικό περιεχόμενο και είσαι επιστήμονας θα σχολιάσεις το επιστημονικό λάθος και τη λογική. Έτσι είναι… μια ταινία μπορείς να την κρίνεις για όλες τις πτυχές της, από τα κοστούμια μέχρι την τεχνολογία και αν όντως όλα αυτά ταιριάζουν στην εποχή που υποτίθεται αναφέρεται και ο καθένας έχει το δικαίωμα να ρίξει βάρος εκεί που θέλει. Ξέρουμε πάντα ότι είναι ταινία και όχι ντοκιμαντέρ όπως επίσης ξέρουμε πως παρόλα τα λάθη πάλι περάσαμε καλά όμως είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Άσε που και στο ντοκιμαντέρ δεν μένουμε στις πληροφορίες αλλά κοιτάζουμε όλες τις πτυχές της δημιουργίας από τη φωτογραφία και τη μουσική μέχρι το μοντάζ και τα εφέ. Γι’ αυτό αν κάποιος βλέπει μια ταινία και θέλει να προσπεράσει το οτιδήποτε με γεια του με χαρά του… αν άλλοι όμως θέλουν να γράψουν ένα άρθρο ή ένα σχόλιο για την επιστήμη του Gattaca και του Απόλλων 13 ή για τη μαγειρική της Julia & Julie και της Πολίτικης Κουζίνας, τότε καλά θα κάνουν. Αν και έχω παρατηρήσει ότι με λάθος και ανακριβή κοστούμια όλοι γκρινιάζουν αλλά με λάθος επιστήμη και νόμους της φύσης, οι πιο πολλοί λένε "έλα, μωρέ, και τι έγινε".
Πάντως για μένα εξακολουθεί να είναι κορυφαία ταινία παρόμοιας θεματολογίας η Επαφή (πάλι ο McConaughey έπαιζε), ένιωσα το Διάστημα στο Gravity και προσωπικά θεωρώ ότι το μέλλον της ανθρωπότητας όπως το βλέπω εγώ το έπιασε η επίσης πρόσφατη ταινία Transcendence (σχετικό άρθρο μου εδώ Αθανασία ή Τέλος;).
Τέλος, να θυμηθούμε μιας και μιλάμε για Interstellar ότι στον διαστρικό χώρο έχει περάσει μόνο ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα… το Voyager 1 που ξεκίνησε από τη Γη το 1977 και πέρασε τα όρια του ηλιακού μας συστήματος τον Αύγουστο του 2012.