Στο φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Ρώμης, το οποίο πραγματοποιείται από 18 έως 29 Οκτωβρίου, το βραβείο καριέρας θα απονεμηθεί από κοινού στην ιταλίδα ηθοποιό Ιζαμπέλα Ροσελίνι και τον ιάπωνα Σιγκέρου Ουμεμπαγιάσι, συνθέτη εμβληματικών soundtracks του παγκόσμιου κινηματογράφου, ανακοίνωσε η καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ, Πάολα Μαλάνγκα.
Πρώην στέλεχος της Rai Cinema, η Μαλάνγκα προσελήφθη πέρυσι, σε μια προσπάθεια να αλλάξει εντελώς ένα φεστιβάλ που κατά τη διάρκεια της ιστορίας του είχε τα πάνω και τα κάτω του. Πριν από την έναρξης της 18ης διοργάνωσης η Μαλάνγκα δήλωσε ακόμη ότι, αν και οι γυναίκες είναι ολοένα και πιο παρούσες σε «όλα τα επίπεδα» της βιομηχανίας, οι σεξιστικές συμπεριφορές δεν έχουν εξαφανιστεί· οι προκαταλήψεις για τις γυναίκες στη βιομηχανία του κινηματογράφου παραμένουν κάτω από την επιφάνεια «όπως το μάγμα σε ένα ηφαίστειο» είπε και πρόσθεσε ότι το φετινό φεστιβάλ θα αναδείξει περισσότερα γυναικεία ταλέντα από ποτέ, γράφει στον Guardian η Αντζελα Τζιουφρίντα, ανταποκρίτρια της βρετανικής εφημερίδας στη Ρώμη.
«Η παρουσία των γυναικών σε όλα τα επίπεδα γίνεται κανονικά, αλλά πότε-πότε έχεις σημάδια που δείχνουν ότι υπάρχουν ακόμα προκαταλήψεις. Δεν υπάρχει ανοιχτή αντίθεση, μερικές φορές όμως συμβαίνουν μικρά πράγματα που με εκπλήσσουν. Για παράδειγμα, παίρνω email ή μηνύματα που με κάνουν να αναρωτιέμαι: “Αν ήμουν άνδρας, θα συμπεριφερόσουν έτσι;” Και η απάντηση είναι “όχι”» είπε στον Guardian η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του φεστιβάλ.
Μιλώντας πριν από την έναρξη του φεστιβάλ, την Τετάρτη, η Μαλάνγκα πρόσθεσε: «Αυτά τα σημάδια είναι λιγάκι σαν μάγμα. Αν και έχουμε πολλούς άνδρες συμμάχους δίπλα μας, υπάρχει ακόμα δουλειά να κάνουμε».
Η Πάολα Μαλάνγκα είναι η δεύτερη γυναίκα που αναλαμβάνει την καλλιτεχνική διεύθυνση του φεστιβάλ. Μαζί με τη βρετανίδα βοηθό της, Ρέιτσελ Γκρίνγουντ, έχουν δημιουργήσει ένα πρόγραμμα με περισσότερες από 160 ταινίες που προβάλλουν το γυναικείο ταλέντο.
Οπως μεταδίδει από τη Ρώμη η ανταποκρίτρια του Guardian, το κεντρικό πρόσωπο του προγράμματος είναι η Αννα Μανιάνι, η πρώτη βραβευμένη με Οσκαρ ιταλίδα ηθοποιός, που απαθανατίστηκε σε μια εμβληματική φωτογραφία καθώς γιόρταζε το βραβείο του Α’ γυναικείου ρόλου το 1956 για την ερμηνεία της στο «Τριαντάφυλλο στο Στήθος» («The Rose Tattoo»), ταινία βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο του Τενεσί Γουίλιαμς.
Η Μανιάνι πέθανε πριν από 50 χρόνια αλλά παραμένει δημοφιλής, ιδιαίτερα στην Ιταλία, και θεωρείται ότι έφερε επανάσταση στον τρόπο που απεικονίζονται οι γυναίκες στο σινεμά.
«Ηταν η πιο διάσημη, δημοφιλής ηθοποιός μας… μια ηθοποιός των δεκαετιών του 1940 και του 1950, σε έναν κόσμο γεμάτο άντρες, η οποία ήταν επίσης εξαιρετικά μοντέρνα» τόνισε η Μαλάνγκα. «Ποτέ δεν ανησυχούσε για τα αισθητικά ζητήματα, αλλά οι χαρακτήρες της… ήταν μια πολύ αληθινή γυναίκα, που συμβόλιζε την αναγέννηση του ιταλικού κινηματογράφου».
Ηταν τόσο μεγάλη η αδιαφορία της Μανιάνι για την ομορφιά, ώστε αναφέρθηκε πρόσφατα σε αυτήν και ο πάπας Φραγκίσκος, ο οποίος σε συνομιλία του με μια ομάδα νέων για το body-shaming θυμήθηκε πως η ηθοποιός δεν ήθελε να ξεφορτωθεί τις ρυτίδες της «επειδή πέρασα τόσα χρόνια για να τις αποκτήσω», όπως είχε πει.
Ενα από τα πρώτα πράγματα που έκαναν η Μαλάνγκα και ο πρόεδρος του φεστιβάλ, Τζανλούκα Φαρινέλι, όταν προσλήφθηκαν πέρυσι, ήταν να επαναφέρουν το διαγωνιστικό στοιχείο της διοργάνωσης, μετά από μια επταετή παύση. Μέχρι τότε βασιζόταν σε μεγάλο βαθμό στην προσέλκυση διάσημων σταρ με στόχο να ανταγωνιστεί το Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, αντί να επικεντρώνεται στην προώθηση ταινιών.
Η Μαλάνγκα δήλωσε: «Κάθε φεστιβάλ έχει μια λειτουργία. Στη Ρώμη, με τα χρόνια, οι σταρ είχαν την τάση να μονοπωλούν την προσοχή του Τύπου και του κοινού. Προτεραιότητά μας τώρα είναι να συνεισφέρουμε στο να γίνουν γνωστές οι ταινίες· χωρίς σταρ δεν έχεις ταινίες, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι χωρίς ταινίες δεν έχεις σταρ» τόνισε.
Επικεφαλής της κριτικής επιτροπής είναι ο έντονα πολιτικοποιημένος μεξικανός ηθοποιός Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ, γνωστός από τη συμμετοχή του στις ταινίες «Χαμένες Αγάπες» (2000) του Αλεχάντρο Ινιαρίτου, «Ημερολόγια Μοτοσικλέτας» (2004) του Βάλτερ Σάλες και «Η Εβίτα δεν κοιμάται πια εδώ» (2015) του Πάμπλο Αγουέρο, ενώ δάνεισε τη φωνή του και στο παιδικό κόμικ-μιούζικαλ «Coco» (2017)· στην επιτροπή συμμετέχουν ακόμα η βρετανίδα σκηνοθέτρια Σάρα Γκαβρόν, η ιταλίδα ηθοποιός Τζάσμιν Τρίνκα, ο φινλανδός σκηνοθέτης Μίκο Μουλουλάτι και ο γάλλος ηθοποιός Μελβίλ Πουπό.
Δεκαοκτώ ταινίες συμμετέχουν στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ, που ανοίγει με το «C’è ancora domani» («Υπάρχει ακόμα αύριο») της Πάολα Κορτελέζε. Συμμετέχει επίσης η αμερικανίδα ηθοποιός και σκηνοθέτρια Πατρίτσια Αρκέτ με το «Posso entrare? An Ode to Naples», ένα ντοκιμαντέρ της Τρούντι Στάιλερ για την μητρόπολη του ιταλικού Νότου, Νάπολη.