Ο Αντόνιο Στραντιβάρι στην Κρεμόνα κατασκεύασε μερικά από τα φημισμένα για τον ήχο τους βιολιά του, αφού σε αυτήν την πόλη της Λομβαρδίας είχε εγκαταστήσει το εργαστήρι του στα τέλη του 17ου αιώνα. Μάλιστα οι ειδικοί εκτιμούν ότι εκεί κατασκεύασε πάνω από χίλια έγχορδα όργανα – βιολιά, τσέλα και βιόλες.
Ο τοπικός δήμος απαγόρευσε την παραγωγή θορύβου πέριξ του Μουσείου Βιολιού (Museo del Violino), το οποίο βρίσκεται σε κεντρικό σημείο της πόλης σημειωτέον, διότι εκεί μέσα συντελείται η καταγραφή σε ψηφιακά μέσα τού ανυπέρβλητου ήχου που παράγουν τα έγχορδα του Στραντιβάρι.
Τις δεκάδες χιλιάδες νότες που θα παράγονται κατά το διάστημα λειτουργίας του όλου πρότζεκτ θα καταγράφουν 32 όλως ευαίσθητα μικρόφωνα. Τελικός στόχος της παραγωγής είναι η διαιώνιση του μοναδικού ήχου, η κληροδότησή του στην πολιτισμένη ανθρωπότητα. (Ενδεικτικώς, σχετικά ρεπορτάζ εδώ και εδώ.)
Ο δήμος έχει απαγορεύσει την κυκλοφορία σε μερικούς δρόμους και σε μία πλατεία και παρακάλεσε τους κατοίκους να κυκλοφορούν χωρίς να δημιουργούν θορύβους, καθώς ακόμη και οι λιγότεροι οχληροί θόρυβοι δημιουργούν πρόβλημα.
Τα περιοριστικά μέτρα θα ισχύσουν έως τις 9 Φεβρουαρίου, δίνοντας στους εμπειρογνώμονες την ευκαιρία να επιτύχουν την πιο τέλεια καταγραφή του ήχου.
Εκτός από τον ήχο του βιολιού στραντιβάριους, θα καταγραφούν και οι ήχοι μιας βιόλας Αρμάτι που δημιουργήθηκε το 1615 και ενός βιολιού Γκουαρνέρι που κατασκευάστηκε το 1734.
Οι ηχογραφήσεις θα «φορτωθούν» τελικά σε μια ηλεκτρονική βάση δεδομένων που θα είναι διαθέσιμη σε συνθέτες, μουσικούς και τεχνικούς ήχου από όλον τον κόσμο.
Ο ενθουσιασμός των συντελεστών του πρότζεκτ είναι αξιοσημείωτος.
«Είναι ένας γάμος μεταξύ του παρελθόντος και του μέλλοντος, για να καταστήσει αθάνατους τους μοναδικούς ήχους αυτών των οργάνων» ή «πρόκειται για τον εκδημοκρατισμό της μουσικής – οι ήχοι αυτών των εγχόρδων έχουν προσφερθεί μέχρι τώρα για ένα ελιτίστικο κοινό, αλλά τώρα θα είναι διαθέσιμοι στο ευρύ κοινό» ή «η ιδέα είναι να ταιριάξουμε αυτά τα αναγνωρισμένα όργανα με την πρωτοποριακή τεχνολογία και το ψηφιακό λογισμικό της εποχής» λένε με πάθος στην ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera οι παράγοντες του έργου.