Αν η πρώτη ημέρα τού 75oυ Φεστιβάλ της Βενετίας άνοιξε την αυλαία του για να υποκλιθεί σε έναν ταπεινό γόη, η επόμενη ημέρα, η Πέμπτη, ανήκε σε έναν σημαντικό έλληνα.
Με θερμό χειροκρότημα, λοιπόν, υποδέχθηκε το δημοσιογραφικό κοινό την τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου, «The favourite», η οποία έκανε την πρώτη προβολή της στη Σάλα Γκράντε την Πέμπτη το πρωί. Η ταινία -στην οποία πρωταγωνιστεί και πάλι ένα διεθνές καστ, η Εμα Στόουν, η Ρέιτσελ Βάιζ και η Ολίβια Κόλμαν- προβάλλεται εντός συναγωνισμού και, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα λείψει από τα βραβεία. Και το αξίζει, όπως σημείωσε «Το Βήμα».
Ετσι κι αλλιώς, ο Γιώργος Λάνθιμος από ταινία σε ταινία εξελίσσεται, αναπτύσσεται, απογειώνεται. Τόσο σε καλλιτεχνικό (παρόλο που οι ταινίες του έχουν ξεκάθαρη υπογραφή, καμία πια δεν μοιάζει με την άλλη) όσο και σε εμπορικό επίπεδο: όλο και περισσότεροι A listers πρωταγωνιστές θέλουν να συνεργαστούν μαζί του (η Εμα Τόμσον την Τετάρτη δήλωσε ότι τον περίμενε για 3 χρόνια για να κάνει αυτή την ταινία μαζί του), οι παραγωγοί του ανοίγουν πόρτες, τα διεθνή φεστιβάλ ανταγωνίζονται για την πρεμιέρα του.
Αυτό ήταν ευδιάκριτο ακόμα και στη συνέντευξη Τύπου της Πέμπτης και την υποδοχή του από τους δημοσιογράφους, κάθε εθνικότητας, που γέμισαν ασφυκτικά τη σάλα του γραφείου Τύπου του 75ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας.
Διαβάστε αναλυτικά τι δήλωσε στη Μόστρα, σύμφωνα με το Flix.gr για το «The Favourite». Πρόκειται για τη νέα του πανέξυπνη, καυστική γκροτέσκα κωμωδία (;), μία ταινία εποχής με διαχρονικό μήνυμα και τρεις δυνατές, πολύπλοκες, απολαυστικές, εφιαλτικές ηρωίδες στο επίκεντρό της.
Για πρώτη φορά, δεν είχε την αυθεντική σεναριακή ιδέα. Τον δυσκόλεψε;
Γιώργος Λάνθιμος: Από την αρχή με κέρδισε η ιστορία, ένα σενάριο που είχε γραφτεί ήδη, πριν μπω εγώ στο παιχνίδι. Αγάπησα αυτές τις τρεις ηρωίδες, οι οποίες έτυχε να είναι κι αληθινά ιστορικά πρόσωπα. Από την αρχή ένιωσα ότι ήταν ενδιαφέρουσα ιστορία έτσι κι αλλιώς, αλλά το γεγονός ότι θα “πειράζαμε” τρεις αληθινές, πολυσύνθετες γυναίκες με μία άλλη κινηματογραφική ανάγνωση, με ενθουσίασε. Μου άρεσε επίσης το γεγονός ότι ήταν ταινία εποχής – κάτι που δεν έχω ξανακάνει. Η ταινία εποχής δημιουργεί μία απόσταση που σου επιτρέπει να βλέπεις τα πράγματα με μία άλλη ματιά. Το γεγονός ότι δεν ήταν δική μου αυθεντική ιδέα από την αρχή, δεν με πείραξε. Ετσι κι αλλιώς δουλεύαμε το σενάριο για 9 χρόνια και πέρασε από πολλές διαφορετικές αναγνώσεις, πήρε άλλες κατευθύνσεις. Το μόνο που ήταν ξεκάθαρο ήταν ότι θέλαμε να εστιάσουμε σε αυτές τις τρεις γυναίκες και να πούμε την ιστορία μέσα από αυτές.
Πιστεύει ότι είναι μία ταινία για την #metoo εποχή;
Γιώργος Λάνθιμος: Φυσικά σήμερα είναι δόκιμο να συγκρίνει κανείς τι συμβαίνει στην ταινία με το #metoo κίνημα. Δεν μπορούμε όμως να πάρουμε τα εύσημα ότι θέλαμε να συμπλεύσουμε με κάτι τέτοιο, καθώς το σενάριο υπάρχει εδώ και 9 χρόνια. Ομως σίγουρα θέλαμε να κάνουμε κάτι θετικό για τις γυναίκες. Η ταινία εστιάζει σε 3 γυναίκες – κάτι σπάνιο στο σινεμά. Τρεις γυναίκες που είναι ολοκληρωμένοι άνθρωποι, ενώ η αντρική ματιά στο σινεμά βλέπει τις γυναίκας ως συζύγους, γκόμενες, αντικείμενα του πόθου. Εμείς πλάσαμε πολυδιάστατες, υπέροχες, εφιαλτικές γυναίκες. Σύνθετες, όπως κάθε άνθρωπος.
Ποια η μεγαλύτερη πρόκληση για τους ρόλους – το σεξ;
Ολίβια Κόλμαν: Η Βασίλισσα Αννα ήταν τόσο απολαυστικός ρόλος. Η ανασφάλειά της, ότι πίστευε ότι κανείς δεν την αγαπάει. Η εξουσία, η βαρεμάρα, η ασθένειά της, η παιδικότητά της. Αν έπαιζε ρόλο το σεξ στην πολιτική της εποχής; Πολύ! Ξέρετε, δεν επινοήσαμε εμείς το σεξ. Προϋπήρχε. Οι άνθρωποι το κάνουν εδώ και αιώνες. Και ήταν απολαυστικό να κάνεις σεξ με την Εμα Στόουν (γέλια).
Εμα Στόουν: Κι εγώ το απήλαυσα πολύ! Κάναμε 3 εβδομάδες πρόβες πριν τα γυρίσματα. Και δεν μιλάμε για την ήταν παραδοσιακή πρόβα. Κάναμε ένα σωρό τρελά πράγματα. Μάθαμε να ερχόμαστε σε αμηχανία ο ένας μπροστά στον άλλον, κι όλοι μαζί απέναντι στο συνεργείο, οπότε κατακτήσαμε μία άνεση ακόμα και για τις σκηνές του σεξ. Του Γιώργου δεν του άρεσε να συζητά για τους χαρακτήρες. Η μόνη πρόκληση για μένα ήταν ότι ήμουν η μόνη αμερικανίδα στο καστ. Να μπορέσω να πιάσω την προφορά ώστε να μην ακούγομαι ως μόνη αμερικανίδα. Επίσης ο κορσές είναι προβληματικός – πρέπει να τον φοράς όλη μέρα.
Πόσο δυσκόλεψε την Εμα Στόουν ένας χαρακτήρας βασισμένος στις σιωπές;
Εμα Στόουν: Λάτρεψα το ρόλο. Πολλά, δεν τα κατάλαβα στην αρχή. Μόλις ξεκινήσαμε το γύρισμα άρχισα να καταλαβαίνω περισσότερο τι παίζει, από τον τρόπο που μας καθοδηγούσε ο Γιώργος – πολλές σιωπές, πολύ παρατήρηση. Μου άρεσε πολύ αυτό. Αν ήταν στο χέρι μου, θα ήθελα να κάνω μία ολόκληρη ταινία έτσι. Να μην μιλάω πολύ ή και καθόλου. Είμαι σίγουρη ότι θα άρεσε και σε πολλούς ακόμα αυτό. Κάντε την να σταματήσει να μιλάει επιτέλους! (γελάει)
Θα επιστρέψει να κάνει μία ταινία στην Ελλάδα; Και πόσο διαφορετικά αισθάνεται ως σκηνοθέτης στις διεθνείς παραγωγές;
Γιώργος Λάνθιμος: Εχω μιλήσει εκτενώς για αυτό. Μία είναι η απάντηση: αν βρω μια ιστορία που θέλω να πω και είναι στην ελληνική γλώσσα και λαμβάνει χώρο στην Ελλάδα, ευχαρίστως να γυρίσω και να την κάνω. Με κάποιο τρόπο όσο απέχω από την Ελλάδα, τόσο πιο Ελληνας νιώθω. Γυρίζαμε ταινίες στην Ελλάδα βασιζόμενοι αποκλειστικά στους φίλους μας και στην γενναιοδωρία των συνεργατών μας (δούλευαν για ελάχιστα χρήματα ή δωρεάν, μάς δάνειζαν φιλικά τον εξοπλισμό ή το χώρο τους). Οπότε υπάρχει μεγάλη διαφορά, όπως καταλαβαίνετε, στο να βρίσκομαι τώρα στο σετ μίας τέτοιας παραγωγής, μίας ταινίας εποχής, στο Λονδίνο. Αγαπώ τον επαγγελματισμό του εξωτερικού, έχω περισσότερα μέσα να κάνω τις ταινίες μου. Για αυτό είμαι εδώ και θα συνεχίσω να είμαι εδώ. Ομως, καμιά φορά μου λείπει ο αυθορμητισμός, η αμεσότητα και η γενναιοδωρία των ελληνικών παραγωγών.