Ο Πάμπλο Πικάσο δεν σπούδασε Γλυπτική και δεν πούλησε ποτέ ούτε ένα από τα γλυπτά του. Τα έργα του παρέμειναν αποκλειστικά δικά του, πολλά από αυτά, μάλιστα, τα αγαπούσε σχεδόν σαν μέλη της οικογένειας.
Για δεκαετίες, ο μεγάλος ισπανός καλλιτέχνης διατηρούσε την πικρή ανάμνηση της απόρριψης, που είχε δεχτεί το 1928 η πρότασή του για ένα γλυπτό αφιερωμένο στον ποιητή και φίλο του Γκιγιόμ Απολινέρ. Και μπορεί να ‘φτιαχνε γλυπτά σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, δεν τα εξέθεσε όμως, ούτε καν στη μεγάλη αναδρομική έκθεση με την οποία το Παρίσι γιόρτασε τα 85χρονα του, το 1966.
Φέτος, ωστόσο, τιμώντας την 50ή επέτειο από τον θάνατό του (8 Απριλίου 1973), το Μουσείο Πικάσο στη Μάλαγα, όπου γεννήθηκε ο Πικάσο (25 Οκτωβρίου 1881), διοργάνωσε μια έκθεση με σκοπό να ανυψώσει τα γλυπτά του στο ίδιο επίπεδο με τα άλλα έργα του, γράφει στους βρετανικούς The Times από τη Μαδρίτη ο Ιζαμπαρντ Γουίλκινσον.
Σαράντα εκθέσεις διοργανώθηκαν σε όλο τον κόσμο φέτος για να γιορτάσουν τη ζωή του καλλιτέχνη, με πιο σημαντική την έκθεση της Μάλαγα που εγκαινιάστηκε στις 9 Μαΐου και θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου· είναι μια από τις μεγαλύτερες εκθέσεις με γλυπτά του Πικάσο που έγιναν ποτέ και η πρώτη του είδους της στην Ισπανία.
«Αυτή είναι η πρώτη στην Ισπανία και επίσης μοναδική ιστορικά, καθώς είναι η πρώτη φορά που μια έκθεση επικεντρώνεται αποκλειστικά σε έργα του τα οποία αντιπροσωπεύουν το ανθρώπινο σώμα», δήλωσε στους Times η Κάρμεν Χιμένεθ, επιμελήτρια της έκθεσης και πρόσθεσε: «Δεν ξέρω γιατί δεν έχει ξαναγίνει, καθώς το ανθρώπινο σώμα ήταν πάντα πολύ σημαντικό για αυτόν, το πρωταρχικό του ενδιαφέρον».
«Ο Πικάσο δεν έλαβε ποτέ επίσημη εκπαίδευση, αλλά δεν νομίζω ότι την χρειαζόταν. Ηταν ένα ελεύθερο πνεύμα», είπε η Χιμένεθ, μια από τους σημαντικότερους ειδικούς στο έργο του καλλιτέχνη. Ηταν επίσης η πρώτη διευθύντρια του μουσείου της Μάλαγα, ένα project που πρότεινε ο Πικάσο για πρώτη φορά το 1953 και φέτος το μουσείο γιορτάζει τα 20 χρόνια του.
«Η απόρριψη του γλυπτού για τον Απολινέρ τον πλήγωσε πάρα πολύ καθώς το προσέγγισε με πολλή αγάπη και κατανόηση, μέσα από την καρδιά του», είπε η Χιμένεθ. «Και σίγουρα τον επηρέασε. Κράτησε τα γλυπτά του για τον εαυτό του. Δεν προσπάθησε ποτέ να τα πουλήσει. Οταν πέθανε όλα τα γλυπτά ήταν στην οικογένεια».
Στην έκθεση «Picasso Sculptor. Matter and Body», η οποία θα διαρκέσει μέχρι τις 10 Σεπτεμβρίου, έχουν συγκεντρωθεί 61 γλυπτά που έγιναν μεταξύ 1909 και 1964. Περιλαμβάνεται η «Γυναίκα με Βάζο», που απεικονίζει μια θεά της γονιμότητας, η οποία δημιουργήθηκε το 1933 και εκτέθηκε το 1937 στην Διεθνή Εκθεση του Παρισιού μπροστά από το Ισπανικό Περίπτερο. Παρουσιάστηκε τότε μαζί με την «Γκερνίκα», έναν από τους διασημότερους πίνακες του Πικάσο, με αντιπολεμικό μήνυμα, που περιγράφει την απανθρωπιά, τη βιαιότητα και την απόγνωση του πολέμου. Ηταν παραγγελία της δημοκρατικής κυβέρνησης της Ισπανίας για τη Διεθνή Εκθεση του Παρισιού και ο Πικάσο την εμπνεύστηκε μετά τον γερμανικό αεροπορικό βομβαρδισμό της ομώνυμης βασκικής πόλης.
Η Χιμένεθ είπε ακόμη στους Times ότι ήταν χαρούμενη γιατί η έκθεση θα ταξιδέψει αργότερα στο μουσείο Γκούγκενχαϊμ του Μπιλμπάο (διάρκεια έκθεσης: 09.29.2023 – 01.14.2024), εξηγώντας: «Ο Πικάσο δεν είχε δει ποτέ τη χώρα των Βάσκων, όπου υπέφεραν στην Γκερνίκα, και η οποία είναι πατρίδα σπουδαίων γλυπτών όπως ο [Εδουάρδο] Τσιγίδα και ο [Χόρχε ] Οτέιζα που επηρεάστηκαν από εκείνον».