Όταν είχα γράψει για τις Βάκχες και τον «υπέρλαμπρο» Σάκη Ρουβά για τους περισσότερους σχολιαστές, και όχι μόνο, αυτό το έκανα γιατί:
- Ζηλεύω την επιτυχία του Σάκη.
- Ζηλεύω το κάλλος του Σάκη.
- Ζηλεύω τα (μεγάλα) γεννητικά όργανα του Σάκη επειδή τα δικά μου είναι μικρότερα σε μέγεθος.
- Ζηλεύω επειδή είμαι καράφλας.
- Ζηλεύω επειδή είμαι κρυφοgay και τον γουστάρω.
- Είμαι κουλτουριάρης
Με αφορμή τη βράβευση του Σάκη Ρουβά, η Χρυσούλα Διαβάτη είπε τα αυτονόητα και έπεσαν να την φάνε σχεδόν όλοι.
Οι περισσότεροι συνάδελφοι της συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να σφυρίζουν αδιάφορα για το θέμα και κάποιοι από αυτούς έσπευσαν να τον υπερασπιστούν λέγοντας πως έχει σπουδάσει υποκριτική στις ΗΠΑ. Έχει και πτυχίο μάλιστα!
Το θέμα δεν είναι το πτυχίο και τα μαθήματα υποκριτικής. Τον είδαμε τον Σάκη και στο Alter ego, όπου αντί για δράμα και συγκίνηση μοίραζε απλόχερα το γέλιο με τις «υποκριτικές» του ικανότητες.
Το θέμα είναι πως στην Ελλάδα όποιοι δεν συμβαδίζουν με την επικρατούσα άποψη, στην περίπτωση μας ο Σάκης το υπέρλαμπρο αστέρι, όπως το έθεσε ο σκηνοθέτης της παράστασης Δημήτρης Λιγνάδης είναι τα παρακάτω:
- Ημιμαθείς
- Κουλτουριάρηδες
- Δήθεν ηθικολόγοι
- Μίζεροι
- Ασχημολάγνοι
- Κατιναριό
Προσωπικά αποδέχομαι όλους τους χαρακτηρισμούς από τον αξιότιμο κ. Λιγνάδη. Καλύτερα όλα τα παραπάνω παρά να με θεωρούν εξ ορισμού ηλίθιο, αφελή και κορόιδο.
Βγάλτε σε αρχαία θέατρα, και όπου αλλού επιθυμείτε, όλα τα λαμπερά εταιρικά προϊόντα που χρειάζεται να ξεπλυθούν για τα επόμενα στάδια της καριέρας τους και την διεύρυνση του πελατολογίου τους. Δεν με ενδιαφέρει, έτσι κι αλλιώς δεν ήμουν και δεν θα γίνω ποτέ πελάτης τους. Αλλά ας αποδεχτούμε όλοι, κι ας μην συμφωνούμε, πως υπάρχει και κόσμος εκεί έξω που δεν τυφλώνεται τόσο εύκολα ούτε από Σάκηδες ούτε από Ζέτες, παρά τον ανελέητο επικοινωνιακό βομβαρδισμό. Κι ας είμαστε ασχημολάγνοι και ό,τι άλλο θέλει να είμαστε ο κ. Λιγνάδης.