424
|

Διαβάζοντας το openGAP

Μαρία Χούκλη Μαρία Χούκλη 3 Φεβρουαρίου 2012, 06:39

Διαβάζοντας το openGAP

Μαρία Χούκλη Μαρία Χούκλη 3 Φεβρουαρίου 2012, 06:39

Γνωρίζω τον Ανδρέα Πετρουλάκη πολλά χρόνια.

Πρώτα γνώρισα τα σκίτσα του. Από την εποχή του ΑΝΤΙ και μετά της Αυγής. Τον ίδιο τον γνώρισα σχετικά πρόσφατα, μέσω του protagon. Κατά σύμπτωση την περίοδο που άρχισε τον openGAP και στη χώρα και στο χαρτί του Ανδρέα.

Η αίσθηση που μου άφηναν και μου αφήνουν τα ζωγραφήματά του καθε φορά που έπεφτα και πέφτω πάνω τους είναι ένα εσωτερικό χαμόγελο. Μια λάμψη στο μυαλό και μετά το αίσθημα της ευφορίας που σβήνει αλλά σου αφήνει το ίχνος της, ελαφρύνει την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που με τον καιρό έχει γίνει πυκνή και στυφή.

Ο Ανδρέας Πετρουλάκης, όμως, δεν είναι διασκεδαστής του χαρτιού. Ήταν ανέκαθεν πιο πολιτικός από πολλούς πολιτικούς αρθογράφους. Όχι «στρατευμένος» − παρά μόνο στην αισθητική και τις ιδέες του, όχι διδακτικός και εύκολα καταγγελτικός αλλά λέει τα πράγματα με το όνομά τους και ταυτόχρονα σου μισοκλείνει το μάτι.

Mε τον καιρό το πεννάκι του απογειώθηκε και ο λόγος του οξύνθηκε όχι λαϊκιστικά, όχι μισερά, όχι εξυπνακίστικα αλλά με ευθύβολο χιούμορ, παιγνιδιάρικο, σουρεαλιστικό, που αναδεικνύει τη λεπτομέρεια η οποία όμως χαρακτηρίζει το όλον. Τρυφερά κυνικός, με λοξές ματιές στα συμβαίνοντα, βλέπει διαφορετικά την επικαιρότητα, πατώντας όμως στέρεα στη γη, διασχίζει την κανονική ιστορία αλλά ταυτοχρόνως την ακτινοσκοπεί για να δει τι κρύβει στα μανίκια της. 

Ο Ανδρέας είναι ένας οξυδερκής παρατηρητής. Είναι τόσο καίριος με τις γελοιογραφίες τους γιατί αφουγκράζεται ορθά το δημόσιο παλμό, ζει μέσα στην κοινωνία, είναι άνθρωπος με πάθη, ξέρει να ακούει γύρω του. Ταυτοχρόνως διατηρεί μια εφηβική σπιρτάδα που τη μεταφέρει νομίζω πολλές φορές στη δουλειά του.

Ξέρει ποιό είναι το θέμα αλλά το ταλέντο του είναι ότι μπορεί να το κάνει σκίτσο και να πει με τόσο λίγα λόγια τόσα πολλά.  Στο openGAP, αν το ξεφυλλίσει κανείς θα θυμηθεί τι πάθαμε και τι μάθαμε αυτά τα δυο χρόνια. Το απογύμνωμα των πολιτικών αλλά και ημών των πολιτών. Γιατί ο Ανδρέας δεν χαρίζεται ούτε στις κακομαθημένες κοινωνικές ομάδες, τις συντεχνίες και τους συνδικαλιστές. Καυτηριάζει την εκτροπή τους με εκείνη τη δίκαιη, την έντιμη αυστηρότητα που δεν μπορείς να πείς τίποτα.

Οι εξελίξεις δικαιώνουν το «ημερολόγιο» του Ανδρέα. Ένα δώρο-φάρμακο για την ασυνάρτητη δημόσια ζωή μας.

Αξίζει να επισημάνω την προσεγμένη, καλαίσθητη και ανάλαφρη δουλειά του ΠΟΤΑΜΟΥ και της Αναστασίας Λαμπρία. Τα σκίτσα του Ανδρέα έτυχαν σπουδαίας φιλοξενίας.

Το ταξίδι συνεχίζεται, εύχομαι να ξανασυναντηθούμε στο επόμενο βιβλίο του Ανδρέα.

 

*Η Μαρία Χούκλη παρουσίασε το βιβλίο του Ανδρέα Πετρουλάκη openGAP.gr στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων, την Κυριακή 29.1.2012 μαζί με τον Δημήτρη Καμπουράκη και τον Σταύρο Θεοδωράκη.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News