Τόση πια φιλοσοφία από δολοφόνους και από περιβόητους μεξικανούς drug dealers είχα να ακούσω χρόνια. Στην ταινία φαίνεται σαν οι άνθρωποι αυτοί να έχουν ντοκτορά στη φιλοσοφία του φόνου και της απάνθρωπης βίας. Αυτές οι ατέλειωτες φιλοσοφικές «τιράντες» των δολοφόνων πριν τραβήξουν τη σκανδάλη, μου θύμισαν λίγο την ακατάσχετη πολυλογία των πρωταγωνιστών του Ταραντίνο που μέχρι να πυροβολήσουν αραδιάζουν πέντε επιστολές προς Κορινθίους και δύο βίους αγίων. Σ' αυτή την ταινία δεν υπάρχει περίπτωση να δείτε φόνο χωρίς μια φιλοσοφική παρλάτα πριν. Περί ζωής, περί γυναικών, περί θανάτου, περί σεξ κοκ. Μια τρίχα πριν από το γέλιο. Απ' αυτήν την άποψη το φιλμ του Ρίντλεϋ Σκοτ έχει μια πρωτοτυπία. Επίσης στα συν είναι η νέα κουάφ του Μπαρδέμ που μετά το ίσιο μαλλί στο No Country εδώ έχουμε το εντελώς αντίθετο. Ξασμένη μαύρη και όρθια τζίβα τύπου αλλοπαρμένου χεβιμεταλά πριν σολάρει το διάσημο ριφ του, σε κάποια κατάμεστη αρένα της Αμερικής. Το σενάριο είναι του διάσημου Κόρμαν Μακάρθι που έγραψε το βιβλίο No Country for Old Men. Εδώ οι σκηνές αρκετές φορές μου φάνηκαν σα καρφιτσωμένες στην οθόνη, σαν αποτέλεσμα κάποιας συνδιαλλαγής.
Ως γνωστόν το χρήμα δεν είναι το παν για να φτιάξεις μια καλή ταινία. Όταν σου δώσουν ένα Μπραντ Πιτ, ο οποίος δέχεται να παίξει ένα ρόλο post modern καουμπόη, τον Μπαρδέμ σε ρόλο άστα να πάνε, την Πενέλοπε Κρουζ ως μωρά παρθένο, την Κάμερον Ντιαζ ως μανιακή αβάν γκαρντ σεξοβόμβα, και τον sexy toy Φασμπέντερ, για να στήσεις ένα ελκυστικό πορτρέτο της αμερικανικής ναρκοβιομηχανίας, χρειάζεσαι μαζί με το χρήμα και λίγο τύχη για να μην πάνε όλα στραβά. Το ταλέντο και το όνομα δεν είναι αρκετά για να σε σώσουν.
Η ταινία προσπαθεί να είναι ένα cool και μοντέρνο θρίλερ για τον βίαιο κόσμο των ναρκωτικών. Γεμάτη παράξενες όσο και αποκρουστικές σκηνές ακραίας βίας, με αίμα που πιτσιλάει γύρω τριγύρω. Όταν όμως υπάρχουν (εδώ και χρόνια) δυο τρία παρόμοια αριστουργηματικά φιλμ, φτιαγμένα από νεότερους σκηνοθέτες, η προσπάθειά σου καρφώνεται και γράφει αρνητικά, όσο μεγάλος σκηνοθέτης να είσαι.
Ο Μαϊκλ Φασμπέντερ υποδύεται έναν cool σέξι και στιλάτο επώνυμο δικηγόρο, με μια πανάκριβη γυαλιστερή σοφιστικέ κουζίνα και πεντακάθαρο σπίτι χωρίς σλιπάκια πεταμένα στο πάτωμα και με τη σαμπάνια Veuve Clicquot ως ποτό σε πρώτη ζήτηση. Πρώτον ερωτεύεται και μετά μπλέκεται με τη θέλησή του σε ένα deal εμπορίου ναρκωτικών με έναν νεόπλουτο πελάτη του. Φυσικά κάτι θα πάει στραβά και τότε θα αναλάβουν δράση οι ιδρωμένοι κουτσοδόντηδες και λιγδεροί μεξικάνοι πιστολέρο των ναρκωτικών. Μια ταινία που οι παραγωγοί την έστησαν στα πόδια της με τα μεγάλα ονόματα. Αμερικανιές. Της λείπει αυτή η μαγεία που κάνει μερικές ταινίες μεγάλες. Προϊόν Συμβιβασμών, όμως τη γυαλάδα της την έχει!
Κάθε ταινία του Ρίντλεϋ Σκοτ, για μένα είναι ένα μεγάλο κινηματογραφικό γεγονός, τούτη δω θα την προσπεράσω όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Δείτε το τρέιλερ στην κατηγορία Trailer του VIDEO.
Η ταινία παίζεται τώρα στους κινηματογράφους.