Η αυτοβιογραφία της Πάντμα Λακσμί, της πανέμορφης τέταρτης συζύγου του Σαλμάν Ρουσντί, κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες. Και τι μαθαίνει κανείς εκεί; Οτι ο συγγραφέας των «Σατανικών Στίχων» είναι «αναίσθητος, κρύος, ζηλιάρης και εθισμένος στο σεξ». Διαβάζει επίσης ότι, όταν κάποια ημέρα εκείνη αρνήθηκε να ικανοποιήσει τον εθισμό του, εκείνος την χαρακτήρισε «κακή επένδυση». Κι ότι όταν το περιοδικό Newsweek της αφιέρωσε το εξώφυλλό του, εκείνος αντέδρασε με ένα δηλητηριώδες σχόλιο: «Η μοναδική φορά που με έβαλε το Newsweek στο εξώφυλλό του ήταν όταν ήθελαν να με σκοτώσουν».
Ο Ρουσντί δεν απάντησε στις αποκαλύψεις της αυτοβιογραφούμενης πρώην συζύγου. Αλλά στο δικό του «Τζόζεφ Αντον» (2012, εκδ. Ψυχογιός) αναφέρεται σε μια βραδιά στο Χόλιγουντ κατά την οποία η Πάντμα ήταν «όλο πόζες και πιρουέτες για τους φωτογράφους». Γράφει χαρακτηριστικά: «Εκανε σεξ με εκατοντάδες άνδρες συγχρόνως χωρίς να την αγγίζει κανείς, θα ήταν αδύνατον για οποιονδήποτε να συναγωνιστεί αυτό το πλήθος».
Η Πάντμα Λακσμί και ο Σαλμάν Ρουσντί δεν είναι οι μόνοι που ταράζουν με τις προστριβές τους τα νερά της λογοτεχνίας. Ή που, σύμφωνα με μια άλλη οπτική, μετατρέπονται από λογοτέχνες σε λογοτεχνικούς ήρωες. Ο Μάριο Βάργκας Λιόσα έχει γράψει τη δική του μυθιστορηματική ιστορία – και κάποιες φορές κυριολεκτικά. Η πρώτη του γυναίκα, Χούλια Ουρκουίντι, ήταν θεία του και δεκατέσσερα χρόνια μεγαλύτερή του. Η νομπελίστας συγγραφέας διηγήθηκε την ιστορία τους στο «Η θεία Χούλια και ο γραφιάς» (εκδ. Καστανιώτη), ενώ η ίδια η Χούλια έδωσε τη δική της εκδοχή στο «Loque Varguitas non dijo» («Αυτά που δεν είπε ο Βαργκίτας»). Εκεί, μεταξύ άλλων, διαβάζει κανείς ότι ο Μάριο Βάργκας «ήταν ένα πηγάδι ψεύδους».
«Με κάποιον τρόπο, σε κάποια γωνιά της καρδιά σου, τρέφεις ακόμη την ψευδαίσθηση ότι ο γάμος είναι μια ιστορία αγάπης;» Φίλιπ Ροθ
Ο Λιόσα θα μείνει παντρεμένος με τη Χούλια επί εννέα ολόκληρα χρόνια – έως το 1955. Ο επόμενος μεγάλος του έρωτας -και σύζυγός του- είναι η Πατρίτσια. Την οποία όμως εγκατέλειψε πρόσφατα για χάρη της Ιζαμπέλ Πρέισλερ, πρώην μοντέλου και -κυρίως- πρώην του Χούλιο Ιγκλέσιας. Οι φωτογραφίες του 80χρονου Λιόσα και της 65χρονης Ιζαμπέλ κατέληξαν στο κουτσομπολίστικο περιοδικό Hola!. Και η Πατρίτσια έβγαλε μια ανακοίνωση στην οποία δηλώνει «σοκαρισμένη» από το γεγονός. Οχι ότι δεν ξέρει από αυτά. Είναι η ίδια η Πατρίτσια την οποία κάποτε φλέρταρε επιμόνως ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες και πλήρωσε την επιμονή του με μια γροθιά στο πρόσωπο από τον ζηλιάρη Λιόσα.
Είναι πράγματα που συμβαίνουν και στη λογοτεχνική Αγγλία. Ο Μάρτιν Εϊμις είχε πάντα τη φήμη του «τρομερού παιδιού» των αγγλικών γραμμάτων. Πόσο τρομερό ήταν μπορεί να το διαβάσει κανείς στο βιβλίο της πρώην συντρόφου του Τζούλια Κάβαναχ, κριτικό χορού, που πάντως περίμενε 32 χρόνια για να μιλήσει – ή μάλλον για να γράψει. Και τι έγραψε; Οτι ο Εϊμις ήταν «κακός και ψεύτης». Και ότι την είχε απατήσει με την κριτικό λογοτεχνίας Λόρνα Σέιτζ, αλλά και την καλύτερή της φίλη.
Το επεισόδιο που σημειώθηκε πριν από δυο χρόνια με πρωταγωνίστρια την Πένι Αλεν, πρώην σύζυγο του Ιαν ΜακΓιούαν ήταν πιο ζωντανό. O «Νόμος περί τέκνων» (εκδ. Πατάκη), βιβλίο που αναφέρεται στα δικαιώματα των ανηλίκων, είχε μόλις κυκλοφορήσει και το θέμα του είχε αναστατώσει την πρώην σύζυγο καθώς ένα δικαστήριο της είχε αφαιρέσει την επιμέλεια των παιδιών τους. Στη διάρκεια μιας παρουσίασης του βιβλίου, η Πένι Αλεν ξιφουλκεί: «Η τακτική του είναι να παριστάνει το αθώο θύμα!».
Ποιο στρατόπεδο να διαλέξει κανείς; Πολλοί δεν συγχώρεσαν την ποιήτρια Μάρι Κάρ για το γεγονός ότι έβγαλε στη φόρα τα άπλυτα του Ντέιβιντ Φόστερ Ουάλας, τον οποίο περιγράφει ως χολερικό, βίαιο και φιλόδοξο. Ούτε και την ηθοποιό Κλερ Μπλουμ που στο αυτοβιογραφικό της «Leaving a Doll’s House» χαρακτηρίζει τον πρώην σύζυγό της Φίλιπ Ροθ έναν «εγωκεντρικό μισογύνη». Ο Ροθ την εκδικήθηκε στο «Παντρεύτηκα έναν κομουνιστή» (εκδ. Πόλις): ο χαρακτήρας της Ιβ Φρέιμ, της γυναίκας του ήρωα και διάσημης ηθοποιού που τον καταγγέλλει ως κατάσκοπο της Σοβιετικής Ενωσης, είναι βασισμένος πάνω της.
O Ροθ, πάντως, έχει καταθέσει την άποψή του για την έγγαμη ζωή και στην «Απάτη» (εκδ. Χατζηνικολή): «Με κάποιον τρόπο, σε κάποια γωνιά της καρδιά σου, τρέφεις ακόμη την ψευδαίσθηση ότι ο γάμος είναι μια ιστορία αγάπης;».