Εναν περίπου μήνα μετά το (νέο) «όχι» του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών στο αίτημα του πρώην υπουργού Γιάννου Παπαντωνίου για τον τερματισμό της προφυλάκισης του (εδώ), και την απόφαση παράτασης της προσωρινής κράτησής του για άλλους έξι μήνες, 64 προσωπικότητες ζητούν με κείμενο-παρέμβασή τους την αποφυλάκισή του, χαρακτηρίζοντας «ύβρη» και «σκάνδαλο» για τα δικαιώματα του ανθρώπου την παρατεταμένη προφυλάκισή του.
Aνάμεσα στους υπογράφοντες, οι καθηγητές Θάνος Βερέμης, Παναγιώτης Ιωακειμίδης, Κωνσταντίνος Λάβδας, Πλάτων Τήνιος και Μάνος Ματσαγγάνης, ο πρώην πρύτανης Θεμιστοκλής Λέκκας, ο πρέσβης επί τιμή Δημήτρης Νεζερίτης, ο δικηγόρος Θεόδωρος Σιούφας, ο συγγραφέας Ριχάρδος Σωμερίτης κ.α.
Αν και όπως λένε πρόθεσή τους δεν είναι να παρέμβουν στο δικαστικό μέρος της υπόθεσης του πρώην υπουργού, οι 64 υποστηρίζουν πως η ποινική δίωξη στηρίχτηκε σε εικασίες ενώ η διετής ανάκριση περατώθηκε χωρίς να προκύψει απολύτως κανένα νέο στοιχείο για την τεκμηρίωσή τους.
Οπως υπογραμμίζεται, ο Γιάννος Παπαντωνίου, που έχει ήδη συμπληρώσει προφυλάκιση 12 μηνών, δεν έχει δικαστεί, ενώ δεν του έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες.
Στο πλαίσιο αυτό διερωτώνται «πώς είναι νοητό ένα δημόσιο πρόσωπο με την πολιτική διαδρομή του Γιάννου Παπαντωνίου να διασύρεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με ακραία μέτρα προφυλάκισης – που η πολιτεία επιφυλάσσει για τους χειρότερους εγκληματίες – και μάλιστα σε συνθήκες που ενέχουν στοιχεία αυθαιρεσίας;»
«Η παρατεταμένη προφυλάκιση αποτελεί σκάνδαλο και ύβρη για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Προς το συμφέρον της δικαιοσύνης και συνεπώς όλων των Ελλήνων, ο Γιάννος Παπαντωνίου, πρέπει να ξαναβρεί την ελευθερία του. Και αν χρειαστεί, να δώσει μετά τη μάχη σε κάποιο δικαστήριο με τις ανοικτές, δημόσιες διαδικασίες που εγγυάται το κράτος δικαίου», καταλήγουν στην παρέμβασή τους οι υπογράφοντες το κείμενο για τον προφυλακισμένο πρώην υπουργό.
Αναλυτικά το κείμενο των 64 έχει ως εξής:
«Συντάξαμε και υπογράφουμε αυτό το κείμενο όχι για να παρέμβουμε στο δικαστικό μέρος της υπόθεσης Παπαντωνίου, αλλά γιατί αισθανόμαστε την ανάγκη να αναδείξουμε εκείνη την πτυχή της που αφορά την τήρηση των εγγυήσεων δικαίου στη Δημοκρατία μας.
Ο Γιάννος Παπαντωνίου έχει ήδη συμπληρώσει προφυλάκιση δώδεκα μηνών. Στις 18/10/2019 οι δικαστικές αρχές αποφάσισαν να παρατείνουν την προφυλάκισή του ως το ανώτατο όριο του 18μηνου. Δέχονται, επιτέλους, μετά από δύο προηγούμενες απορρίψεις αιτημάτων αποφυλάκισης, ότι δεν είναι «ύποπτος φυγής». Παραποιώντας, όμως, κατηγορηματική διάψευσή του – καταγεγραμμένη στην απολογία του – ότι δήθεν διαθέτει «άλλους λογαριασμούς», εφευρίσκουν κινδύνους τέλεσης «νέων αδικημάτων» για να παρατείνουν την προφυλάκιση!
Ο Γιάννος Παπαντωνίου δεν έχει δικαστεί. Εναντίον του δεν έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες. Η ποινική δίωξη στηρίχτηκε σε εικασίες ενώ η διετής ανάκριση περατώθηκε χωρίς να προκύψει απολύτως κανένα νέο στοιχείο για την τεκμηρίωσή τους. Πως είναι νοητό ένα δημόσιο πρόσωπο με την πολιτική διαδρομή του Γιάννου Παπαντωνίου να διασύρεται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα με ακραία μέτρα προφυλάκισης – που η πολιτεία επιφυλάσσει για τους χειρότερους εγκληματίες – και μάλιστα σε συνθήκες που ενέχουν στοιχεία αυθαιρεσίας; Αν δεν τεθεί τέρμα με Απαλλακτικό Βούλευμα στην ποινική διαδικασία, γιατί δεν παραπέμπεται στο φυσικό του δικαστή για να κριθεί, κατά το δημοκρατικό του δικαίωμα που εγγυάται το Σύνταγμα; Μήπως γιατί η παρατεταμένη προφυλάκιση στοχεύει ευρύτερα την περίοδο που η χώρα εντάχθηκε στο ευρώ, αναπτύχθηκε με γοργούς ρυθμούς και αναβάθμισε τη θέση της στην Ευρώπη και τον κόσμο;
Η παρατεταμένη προφυλάκιση αποτελεί σκάνδαλο και ύβρη για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Προς το συμφέρον της δικαιοσύνης και συνεπώς όλων των Ελλήνων, ο Γιάννος Παπαντωνίου, ο μόνος πρώην υπουργός από ένα χρόνο τώρα πολιτικός κρατούμενος, πρέπει να ξαναβρεί την ελευθερία του. Και αν χρειαστεί, να δώσει μετά τη μάχη σε κάποιο δικαστήριο με τις ανοικτές, δημόσιες διαδικασίες που εγγυάται το κράτος δικαίου».