Όσοι καιρό τώρα ισχυριζόμαστε ότι το πρόβλημα της χώρας είναι πρωτίστως πολιτικό και μετά οικονομικό – και ακριβώς για αυτό δείχνει άλυτο- δεν έχουμε παρά να παραθέσουμε εικόνες από την « δραστηριότητα» του πολιτικού προσωπικού της χώρας το τελευταίο κρίσιμο για την τύχη της χώρας διήμερο.
Δύο κακομαθημένα και κακιασμένα παιδιά, με κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα φωτογραφίζονται μετά την συνάντηση που είχαν για να παίξουν. Τσακώθηκαν και το ένα που – για ακατανόητους λόγους – θέλει να γίνει βεζίρης στην θέση του βεζίρη για να δείξει πόσο θυμωμένο είναι κοπανάει τα χαρτιά του στο πόδι του. Μετά αυτή την δραματική κίνηση- που συγκλόνισε τα δελτία των 8- δίνει και συνέντευξη για όσους δεν κατάλαβαν: «Δεν θα πήγαινα να παίξω, γιατί με έβρισε. Και όχι μόνο με έβρισε αλλά έβαλε και ένα άλλο παιδί με το οποίο είχε τσακωθεί το 2007 αλλά τώρα έγιναν φίλοι και παίζουν μαζί, να με βρίσει και αυτό. Όμως εγώ πήγα αλλά δεν έπαιξα. Εδώ δεν παίζουν μαζί του οι κολλητοί του, εγώ θα παίξω; Πήγε να με χτυπήσει και με ένα γουδί αλλά του είπα ότι δεν ξέρω από τέτοια παιγνίδια. Ο φίλος μου ο Μιχελάκης που ξέρει θα σας πει περισσότερα αύριο».
Αν δεν επρόκειτο για τον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα μπορούσαμε και να διασκεδάσουμε. Τώρα πρέπει να οργιστούμε. Γιατί συναντήθηκαν για πολλοστή φορά εκφυλίζοντας ένα χρήσιμο θεσμό που όταν ενεργοποιείται με μέτρο, με στόχευση μπορεί να έχει και κάποιο στοιχειώδες αποτέλεσμα; Έπρεπε να συναντηθούν για να διαπιστώσουν ότι διαφωνούν, λες και δεν το ξέραμε; Τι νόημα έχουν αυτά τα ραντεβού στα τυφλά; Σε τι βοηθάνε την διαπραγματευτική δύναμη της χώρας αυτή την κρίσιμη – όπως και οι δυο ισχυρίζονται χωρίς όμως όπως φαίνεται και να το συνειδητοποιούν- στιγμή; Και καλά , διαφώνησαν, έπρεπε και να γελοιοποιηθούν, να αρπαχτούν σαν παιδιά που αισθάνονται ότι δεν υπάρχει κανείς να τους τραβήξει το αυτί και ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν ατιμωρητί ; Δεν καταλαβαίνουν ότι εκθέτουν την χώρα; Αλλά δεν σταμάτησαν εκεί, συνέχισαν να τσακώνονται προσπαθώντας ο ένας να χρεώσει στον άλλον την αποτυχία . Έφτασαν στο σημείο να αλληλοδιαψεύδονται ακόμα και ως προς το τι συζητήθηκε. « Σου είπα να έρθεις μαζί μου την Κυριακή στις Βρυξέλλες» « Όχι, δεν μου το είπες γιατί τσακωθήκαμε και μου είπες για το Γουδί. Οι δικοί σου θα σε πάνε στο Γουδί». « Όχι σου είπα και μου είπες ότι θα το σκεφτείς» « Πώς να έρθω αφού με αποκαλείς συκοφάντη;» Μπορεί να φανταστεί κανείς συνάντηση Κωνσταντίνου Καραμανλή- Ανδρέα Παπανδρέου τα εύφλεκτα από πλευράς πολιτικού πάθους χρόνια της κυριαρχίας τους να έχει παρόμοια κατάληξη;
Μια νότα ευθυμίας προσέφερε σε όλους τους πικραμένους ο εκπρόσωπος της ΝΔ κ. Μιχελάκης σε τηλεοπτική του εμφάνιση . Ανέλαβε να διευκρινίσει την παρεξήγηση γύρω από το Γουδί. Με το Γουδί, μετά την Μικρασιατική καταστροφή έχει αρκετά ταλαιπωρηθεί η πολιτική ζωή της χώρας. Δεν είναι τώρα η στιγμή να αποφανθούμε για την «Δίκη των 6» αλλά μια και το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάσισε να ασχοληθεί ας μας κάνει την χάρη να ασχοληθεί και με την δίκη του Μπελογιάννη, τις δίκες των στρατοδικείων στις φυλακές της Κέρκυρας που οδήγησαν στις εκτελέσεις δεκαοκτάχρονων Σλαβομακεδόνων, την δίκη των Αεροπόρων και άλλες πολλές δίκες που σημάδεψαν με τον ένα η τον άλλο τρόπο την Ιστορία του τόπου. Κλείνει η παρένθεση. Το Γουδί πάντως έχει γίνει έκτοτε απειλητικό σύνθημα. Η διαφωνία συνήθως αναγορεύεται σε εθνική προδοσία( τελευταία κόλλησε και ο Τσίπρας) και κατά συνέπεια «οι προδότες στο Γουδί». ( Τελευταία απείλησε με το Γουδί όσους εκποιήσουν δημόσια περιουσία ο κ. Καρατζαφέρης αλλά δεν δημιούργησε αίσθηση γιατί ο Πρόεδρος έχει ένα ανάλαφρο τρόπο να λέει τα πράγματα και όταν καλείται να δώσει εξηγήσεις ανάλαφρα τα μαζεύει).
Αφού λοιπόν ο κ. Μιχελάκης έπεισε τον κ. Σαμαρά ότι έχει βγάλει λαγό και ότι τον Παπανδρέου απειλούν οι δικοί του με Γουδί έφερε ως αποδεικτικό στοιχείο συνέντευξη του Λοβέρδου πριν ένα χρόνο στην Real News με τίτλο « Αν αποτύχουμε μας περιμένει νέο Γουδί». Έδειξε και το φύλλο στον φακό. Οι δημοσιογράφοι όμως ήσαν διαβασμένοι και του διάβασαν εκτός από τον τίτλο και κατά γράμμα την συνέντευξη οπου ο Λοβέρδος «απειλούσε» με το Γουδί του 1909 τότε που ο Στρατιωτικός Σύνδεσμος έφερε τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Τώρα ποιος θα είναι ο Ζορμπάς και ποιος ο Βενιζέλος το 2011 και αν γίνονται τέτοια πράγματα ρωτήστε τον Λοβέρδο. Πάντως τον Παπανδρέου δεν τον απείλησε με το «κακό» Γουδί. « Καλά, δεν έχει σημασία» είπε πρόσχαρα ο κ. Μιχελάκης μετά την αποκάλυψη ότι ήταν άνθρακες ο θησαυρός και συνέχισε απτόητος.
Ο μόνος που διέσωσε την σοβαρότητα του παρά την εξ αντικειμένου δυσχερή θέση του ήταν ο κ. Μόσιαλος. Ως κυβερνητικός εκπρόσωπος έπρεπε να ισχυριστεί ότι ο Παπανδρέου προσκάλεσε τον Σαμαρά να τον συνοδέψει στις Βρυξέλλες κατά την διάρκεια της συνάντησης τους ( τρέχα γύρευε τώρα τι πράγματι έγινε). Περιόρισε όμως την κριτική στην ΝΔ σε αυστηρά πολιτικό επίπεδο έστειλε μια ευπρεπή γραπτή δήλωση και εξαφανίστηκε από την τηλεόραση. Γλύτωσε έτσι την γελοιοποίηση. Αυτό που δεν μας είπε είναι ποιος είχε την φαεινή ιδέα να προσκαλέσει ο Παπανδρέου τον Σαμαρά σε συνάντηση. Τα παιδία ξαναπαίζει.