Το νέο σκληρό μνημόνιο, δεν θα προκαλέσει μόνο ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις, ιδιαίτερα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και ανακατάταξη γενικότερα του πολιτικού σκηνικού. Θα προκαλέσει και νέες ανακατατάξεις μέσα στην ίδια την κοινωνία και αυτό ίσως είναι πιο σοβαρό αφού η συμπεριφορά της θα επηρεάσει και πολιτικές επιλογές. Σημερινές και μελλοντικές.
Όταν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας συνειδητοποιήσει τα μέτρα που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο, θα δημιουργηθεί και μια νέα γενιά "αγανακτισμένων", αν αυτή δεν έχει ήδη δημιουργηθεί. Είναι το κομμάτι εκείνο που (όχι για λόγους με ιδεολογικές αναφορές), είχε πιστέψει τα αφηγήματα για «μνημόνια που καταργούνται» και "Γερμανοτσολιάδες που συμπεριφέρονται σαν σύγχρονοι εφιάλτες". Είναι ένα σεβαστό αριθμητικά κομμάτι, που ερμήνευε τα γεγονότα με όρους συναισθηματικούς, τη λογική του "άσπρου-μαύρου" και παγιδεύτηκε στα λόγια των πολιτικών που έδιναν εύκολα ανέξοδες υποσχέσεις και μερίδας δημοσιογράφων που έκαναν ως βαποράκια την σχετική αναπαραγωγή.
Το κομμάτι αυτό της κοινωνίας, δεν έμαθε ποτέ τη διαφορά "μνημόνιο ή επιστροφή στην δραχμή". Δεν του εξηγήθηκε ποτέ με όρους ρεαλισμού, δεν κατανόησε τι σημαίνει επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, δεν πληροφορήθηκε πως υπήρχαν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα που είχαν κάθε λόγο να προωθούν αυτή την επιστροφή. Απλά υιοθετούσε άκριτα ό,τι του χάιδευε τα αυτιά και υπάκουε σε συνθήματα. Έχει προφανώς ευθύνη επειδή αποδέχεται χωρίς πολλή σκέψη ό,τι του σερβίρεται, άλλα μεγαλύτερη είναι η ευθύνη πολιτικών και δημοσιογράφων που συνειδητά παραπληροφορούσαν.
Υιοθέτησαν το σύνθημα "Ολαντρέου", λίγα χρόνια πριν και τώρα έπρεπε να εξηγήσουν στον εαυτό τους πως ο Ολάντ στήριξε αυτή την κυβέρνηση στην πιο μεγάλη δοκιμασία της. Υιοθέτησαν τη λογική των "Νενέκων" που τους έβλεπαν στο κάδρο της αντιπολίτευσης, άλλα τώρα βλέπουν πως το κάδρο μεγάλωσε και σε αυτό προστέθηκε και η σημερινή εξουσία. Υιοθέτησαν τη ρητορική του σύγχρονου Ράιχ, αλλά τώρα καταλαβαίνουν πως περιλαμβάνονται όλοι οι Ευρωπαίοι που μας επέβαλαν αυτό το μνημόνιο. Δεκάδες παραδείγματα ακόμα υπάρχουν.
Δεν είμαι σίγουρος πού θα κατευθύνουν τη σκέψη τους όλοι αυτοί. Φοβάμαι σε ό,τι χειρότερο εκφράζει ένα μέρος της κοινωνίας. Αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος, είναι πως πολιτικοί και δημοσιογράφοι, πρέπει να κάνουμε ένα restart. Και στην καινούργια σελίδα, να είμαστε τουλάχιστον πιο έντιμοι…