Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 85 ετών άφησε την Παρασκευή στο Τζάνειο Νοσοκομείο ο Χρήστος Φωτίου, ύστερα από νοσηλεία του τις τελευταίες ημέρες.
Σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών και άσκησε τη δικηγορία. Κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών (1967-74), εξορίστηκε για ένα χρόνο στη Γυάρο ως μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς και στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη. Μεταπολιτευτικά εκλέχθηκε δήμαρχος Κερατσινίου (1975-78) και βουλευτής Β΄ Πειραιώς του ΠΑΣΟΚ (1981-89). Διετέλεσε υφυπουργός Εμπορίου από τον Απρίλιο του 1986 μέχρι τον Οκτώβριο του ίδιου έτους.
Στη συνέχεια υπήρξε ο πρώτος αιρετός νομάρχης Πειραιά (1994-98), ενώ το 1998 ήταν υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά.
Διετέλεσε πρόεδρος του ΝΑΤ (Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο) από το 2010 ως το 2013.
Υπήρξε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ασφαλιστικής εταιρείας ΕΣΤΙΑ Α.Ε. και της ΠΡΟΤΥΠΟΣ ΚΤΗΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΡΙΣΤΙΚΗ Α.Ε. (πρώην Εταιρεία Λιπασμάτων).
Ηταν νυμφευμένος με την Ελένη Οικονόμου και πατέρας τριών παιδιών.
Η κηδεία του θα γίνει τη Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου στις 11.30 π.μ. από τον Ιερό Ναό του Αγίου Γερασίμου στο Νεκροταφείο του Σχιστού.
«Με βαθύ σεβασμό και οδύνη» αποχαιρέτησε τον Χρήστο Φωτίου, «που τίμησε με τους αγώνες του και την πολιτική του δράση τη Δημοκρατική Παράταξη», το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
«Μέλος της διοικούσας επιτροπής της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς και στέλεχος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, ο Χρήστος Φωτίου πάλεψε για την πτώση της χούντας και εξορίστηκε στη Γυάρο.
Υπηρέτησε με όραμα, εργατικότητα και αφοσίωση τους συμπολίτες του διατελώντας δήμαρχος Κερατσινίου την περίοδο 1975-1978 και πρώτος αιρετός νομάρχης Πειραιά την περίοδο 1994-1998, ενώ το 1986 ανέλαβε υφυπουργός Εμπορίου στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με Πρωθυπουργό τον Ανδρέα Παπανδρέου.
Απευθύνουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του», συνέχισε η ανακοίνωση της Χαρ. Τρικούπη.
Στο δικό του μήνυμα, ο δήμαρχος Πειραιά, Γιάννης Μώραλης, ανέφερε τα εξής:
«Ενας μεγάλος Πειραιώτης δεν είναι πια κοντά μας.
Ο Χρήστος Φωτίου έφυγε για το τελευταίο του ταξίδι.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στα Ταμπούρια του Πειραιά, υπηρέτησε από πολλές και διαφορετικές θέσεις την πόλη που αγάπησε και έζησε. Εντάχθηκε από μαθητής ακόμη στην Αριστερά, ήταν μάλιστα γραμματέας της Νεολαίας Λαμπράκη Πειραιά, προδικτατορικά. Συνελήφθη, βασανίστηκε, φυλακίστηκε και εξορίστηκε από την Χούντα.
Ως πρώτος αιρετός δήμαρχος Κερατσινίου μετά την μεταπολίτευση πρωταγωνίστησε στους θρυλικούς αγώνες όλων των Πειραιωτών ενάντια στην περίφημη “χαβούζα”. Αργότερα εκλέχθηκε βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και διετέλεσε μέλος των κυβερνήσεων του Ανδρέα Παπανδρέου.
Πρώτος αιρετός νομάρχης Πειραιά και στη συνέχεια υποψήφιος δήμαρχος Πειραιά.
Στη συνέχεια πρόεδρος των Λιπασμάτων και αργότερα του ΝΑΤ.
Πάντα όμως ενεργός πολίτης του Πειραιά, πρόθυμος να βοηθήσει με ιδέες όποιον του το ζητούσε, ιδιαίτερα όταν αυτές αφορούσαν την Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Κάπως έτσι είχα την τύχη να αντλήσω από την “σοφία” του πολύτιμες συμβουλές τα χρόνια που είμαι δήμαρχος. Νωρίτερα πάντως είχα προλάβει να πάρω από τον ίδιο τα πρώτα πολύτιμα “μαθήματα Τοπικής Αυτοδιοίκησης”, όταν νέος ακόμη ήμουν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τον συνδυασμό του.
Ο Πειραιάς κι εγώ προσωπικά αποχαιρετούμε με οδύνη τον Χρήστο Φωτίου…».
Ο επικεφαλής της παράταξης «Αττική Ανεξάρτητη Αυτοδιοίκηση» Γιάννης Σγουρός δήλωσε, από την πλευρά του, τα εξής:
«Με θλίψη και οδύνη πληροφορήθηκα το χαμό του Χρήστου Φωτίου, αγαπημένου φίλου, δημοκράτη αγωνιστή και επιφανούς στελέχους της αιρετής αυτοδιοίκησης.
Ο Χρήστος Φωτίου υπήρξε πολιτικός με ήθος, αξίες, αρχές και αγώνες για τη δημοκρατία, την δημοκρατική παράταξη και την τοπική κοινωνία του ευρύτερου Πειραιά, την οποία εκπροσώπησε επάξια ως υπουργός, Βουλευτής και πρώτος αιρετός Νομάρχης.
Αξέχαστος θα μείνει ο πετυχημένος αγώνας του -με την απεργία πείνας- για την προστασία του περιβάλλοντος από την περίφημη “χαβούζα”, αλλά και η μνημειώδης εισήγησή του στη Βουλή για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης.
Υπήρξε ένας άνθρωπος του πνεύματος και της ποίησης που έδωσε πνοή και περιεχόμενο στην πολιτική εκπροσώπηση, πάντα με γνώμονα την υπεράσπιση των πολλών και αδυνάτων.
Η απώλειά του για εμένα που τον γνώρισα καλά μέσα από τους πολιτικούς και αυτοδιοικητικούς αγώνες είναι δυσαναπλήρωτη.
Εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Αγαπημένε Χρήστο, σε ευχαριστώ για αυτά που μου έμαθες, για αυτά που μου έδωσες».