Αγαπητέ κύριε σύμβουλα,
Μην αποδώσετε, σας παρακαλώ, σε επιπολαιότητα το γεγονός ότι αποφάσισα να σας συμβουλέψω εγώ η άσχετη. Ούτε επιπολαιότητα είναι (είδα μια βδομάδα τιβί και ξεσκόνισα τα διαδίκτυα πριν το τολμήσω), ούτε άσχετη είμαι αν το σκεφτείτε καλά. Είμαι μάλιστα η πλέον σχετική, η φυσική αποδέκτης αυτής της συσσωρευμένης συμβουλευτικής σοφίας σας: Η ψηφοφόρος! Σας γράφω, λοιπόν, επειδή σας πληρώνουν για να με ψήσετε κι εγώ παραμένω πιο άψητη και από σούσι.
Αρχικά θέλω να σας υπενθυμίσω δύο αξιώματα, που συνδυαζόμενα αποδεικνύουν αμέσως πόσο στραβός είναι ο γιαλός σας. Δεν χρειάζεται διδακτορικό στην πολιτική επικοινωνία για να καταλάβετε ότι 1) ο άνθρωπος δεν τη γουστάρει τη σκληρή πραγματικότητα, ειδικά όταν ζει μια σκληρή πραγματικότητα και 2) ότι αντιθέτως ο άνθρωπος γουστάρει παραμύθι, όνειρο, το πες το «ναι» κι ας είναι ψέμα. Πως νομίζετε ότι ο πατέρας μου πληρώνει αδιαμαρτύρητα τις Ρωσίδες του; Πιστεύοντας ότι είναι πουτάνες που τον εκμεταλλεύονται; Όχι φίλε μου, αυτός πιστεύει πως είναι τρελό μωρό και τον ζητάνε οι γκόμενες και από άλλες χώρες. Τον μύθο του Άη Βασίλη γιατί τον χάψανε αμάσητο τόσα εκατομμύρια πανέξυπνα παιδιά; Γιατί είναι ωραίο να νιώθεις ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί κάποια στιγμή να σου φέρει τζάμπα ό,τι γουστάρεις. Άμα καταλάβεις ότι αυτός ο κάποιος είναι ο τσιφουτοπατέρας σου και δεν πρόκειται να επεκταθεί ποτέ πέραν των 20 ευρώ, πάει πέταξε το γλυκό πουλί της αυταπάτης. Ήρθε η φριχτή ώρα της ενηλικίωσης.
Παραδόξως, λοιπόν, αγαπητέ, το μάθημα αυτό δεν το έχετε αφομοιώσει, μολονότι δραστηριοποιείστε στη χώρα του ποτέ. Αλλιώς δεν εξηγείται το θρίλερ των προεκλογικών σποτ που ετοιμάσατε, με θέμα τη μαύρη κομμουνιστική ζωή που μας περιμένει αν νικήσει ο Σύριζας. Πάτε καλά; Δεν βλέπετε τη σοφή συνταγή του Συριζοσύμβουλα; Το μελετήσατε αυτό το σποτάκι, όπου η κοπελιά που θα αλλάξει τη χώρα θα φέρει ειρήνη, δημοκρατία, χαμόγελο, σωστούς γκόμενους, ανάπτυξη, τρελά πάρτι, αειφόρο ανάπτυξη του μπάφου; Το προσέξατε ότι εσάς σας αγνόησε τελείως; Ούτε τόνισε πως τα κάνατε σκατά, ούτε μας φοβέριξε ότι αν σας ψηφίσουμε θα μας ρουφήξετε και το υπόλοιπο αίμα με καλαμάκι. Όχι. Έβαλε απλώς μια διακριτική πινελιά μαυρίλας (το παλικάρι που θα φύγει απ' τη χώρα), και μετά αμόλησε τη χρυσή βροχή των υποσχέσεων για όσους δεν μπορούν να την κοπανήσουν από τη χώρα μαζί του. Το ίδιο σωστός υπήρξε και ο Ποταμοσύμβουλας Σταύρου. Έδειξε υπαινικτικά και βουβά κανά δυο ΑΤΜ που δουλεύουν (ακόμα) κανονικά και μετά αμόλησε παιδάκια, ερωτευμένους, τρεντάδες κ.λπ να ψηφίζουν Ποτάμι, εξασφαλίζοντας και την επανάσταση (στη χώρα) και τη σταθερότητα (των ΑΤΜ). Τώρα που το ξαναβλέπω, νομίζω πως έκλεισε και το μάτι σε όσες και όσους έχουν γκόμενους παντρεμένους – δεν νομίζω πως είναι μονοσήμαντη η φράση «τώρα για πρώτη φορά έχει σημασία η ΤΡΙΤΗ δύναμη»…
ECCE HOMO, αγαπητέ σύμβουλα. Δεν θέλει να φοβάται ότι θα πηδηχτεί ο Δίας αν δεν ψηφίσει το πελατάκι σου. Θέλει απλώς να τον διαβεβαιώσεις ότι ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός, ο γιατρός του ΕΣΥ θα τον γιατρεύει χαμογελαστά, ο ήλιος θα τον μαυρίζει αντικαρκινικά, οι ερωτευμένοι θα ανταλλάσουν φιλιά χωρίς να κολλάνε γρίπη, ο εφοριακός θα του χαρίζει το ΦΠΑ, το δημόσιο θα επανιδρύεται και γενικά η χώρα θα αλλάζει μόνη της, ενώ αυτός θα κάνει ανάληψη μετρητών από το αγαπημένο του ΑΤΜ.
Υ.Γ: Αποτυχία και το τάχαμου σέξι σποτάκι που -μεταξύ μας- κυκλοφορήσατε στη ζούλα. Κανείς δεν βλέπει τον Σαμαρά και σκέφτεται ότι θέλει να πηδήξει, σαν παιδί κι αυτός. Το μόνο που σκέφτονται είναι ότι θα ΤΟΥΣ πηδήξει.