Γράφεται και σχεδόν καταγγέλλεται μετ’ επιμονής η διγλωσσία που ο Αλέξης Τσίπρας χρησιμοποιεί ανάλογα με το πού απευθύνεται, σε ακροατήριο εσωτερικού ή εξωτερικού. Δεν απέχει πολύ από την αλήθεια, αλλά αποτελεί μόνο ένα μικρό μέρος της. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς όχι μόνο τα κόμματα αλλά κι οι περισσότερα από μας αλλιώς -στον ένα ή τον άλλο βαθμό- συμπεριφέρονται όταν βρίσκονται μέσα στη χώρα κι αλλιώς όταν ταξιδεύουν μακριά της. Μπορεί να έχει να κάνει με τη νοοτροπία του επαρχιώτη όταν ξέρει πως τον βλέπει ξένος κόσμος ή με τη διαδομένη άποψη περί κουτόφραγκων, που προσφάτως απόκτησε και πολιτική εκπροσώπηση. Ας γυρίσουμε, όμως, στα κόμματα.
Οι φίλοι του protagon ασφαλώς θυμούνται τον Νοέμβριο του 2011 τον Α. Σαμαρά να συνδυάζει –αν όχι να εξαρτά- τη στήριξη της ΝΔ στην κυβέρνηση Παπαδήμου με (από) τη διεξαγωγή εκλογών το Φεβρουάριο και μάλιστα στις 19. Δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν πως πρωτεύοντα ρόλο στη διαμόρφωση της θέσης αυτής είχαν οι τότε δημοσκοπήσεις που έδιναν τη ΝΔ με διαφορά πρώτο κόμμα. Δεν έχανε, δε, ευκαιρία η ΝΔ να ζητεί τη διενέργεια εκλογών, που τελικώς έγιναν στις 6.5 και τα αποτελέσματα είναι γνωστά.
Η δραματική μείωση του ποσοστού της ΝΔ (και του ΠΑΣΟΚ) κι η θεαματική αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ έφεραν στη σκέψη και το στόμα αρκετών φίλων κι εχθρών το ερώτημα, μήπως ήταν λάθος η επιμονή του Σαμαρά να γίνουν το Μάη εκλογές. Ο ίδιος φαντάζομαι ότι έχει διαφορετική άποψη, που στηρίζεται στην ανάγκη που υπήρχε να εκφρασθεί ελεύθερα ο λαός κι ο ίδιος να γίνει πρωθυπουργός. Βέβαια τα πράγματα ως προς το 2ο σκέλος μέχρι στιγμής ήρθαν κάπως ανάποδα.
Λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές στις 17.6 οι Financial Times ρωτούν το Χρύσανθο Λαζαρίδη, γιατί η ΝΔ επέμενε για τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών; Κι ο έμπειρος σύμβουλος του προέδρου, βάζοντας σε λειτουργία την κασέτα εξωτερικού, απαντά: «… Ζητήσαμε εκλογές, γιατί αλλιώς μετά τον Ιούνιο θα είχαμε κυβέρνηση Μπολσεβίκων…». Δεν είναι ξεκάθαρο, τί είχε κατά νού μιλώντας για Μπολσεβίκους. Αν εννοούσε το ΣΥΡΙΖΑ μπορεί και να έκανε διάνα. Θα το ξέρουμε σύντομα.