Ποια προεκλογική αντιπαράθεση; Πού είναι η ατζέντα και το περιεχόμενο; Ποιες είναι οι προτάσεις για να βγει η χώρα από τα τρομακτικά της αδιέξοδα; Ποιος είναι αριστερός, δεξιός ή κεντρώος;
Και μη μου πείτε, ότι έτσι γίνονται παντού οι εκλογές. Εδώ δεν υπάρχει «παντού». Εδώ είναι το μοναδικό σημείο, όπου συμφωνούν άπαντες: αυτές είναι οι κρισιμότερες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών, στην Ελλάδα και -κατά ορισμένους- στην Ευρώπη.
Όχι για το ευρώ και τη δραχμή. Ούτε για τον ΕΝΦΙΑ και τον κατώτατο μισθό, ή για το «δώρο».
Αυτά είναι τα ελάσσονα. Σημαντικές μεν, αλλά είναι μόνο ορισμένες παράμετροι του προβλήματος. Το συνολικό ζήτημα είναι πολύ ευρύτερο. Το αύριο των παιδιών μας. Η ταυτότητα της κοινωνίας μας και η πιθανότητα να γυρίσουμε δεκαετίες πίσω.
Και εδώ μας σερβίρουν την πιο παρωχημένη και ρηχή δήθεν «προεκλογική μάχη», προσβάλλοντας ευθέως τη νοημοσύνη μας. Δείτε μόνο, γύρω από πού περιστρέφεται η δημόσια συζήτηση μεταξύ των κομμάτων τα τελευταία 24ωρα. Δείτε, τι συζητούν στα σοβαρά, υποψήφιοι βουλευτές και αυριανά κυβερνητικά στελέχη (όποιος και αν σχηματίσει κυβέρνηση προσεχώς):
- τον «Ιερό Πόλεμο» Σαμαρά-Τσίπρα, με τα εικονίσματα και τα περιστέρια
- την απίθανη έμπνευση της Ραχήλ Μακρή, να τυπώσουμε 100 δισ. ευρώ
- την ηρωική πρόταση του Μάκη Βορίδη, να υπερασπιστούμε με την ψήφο μας όσα υπερασπίστηκαν οι παππούδες μας με τα όπλα
- το μαλλιοτράβηγμα για το… «κουλό» που πέταξε η Λεπέν, ότι θα χαρεί μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί έτσι θα ενισχυθούν οι ευρωσκεπτικιστές
- το «μανιφέστο» για εγκατάλειψη του ευρώ και επιστροφή στη δραχμή, από τον νέο «αστέρα» του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργο Χιωτίδη. Ακόμη και αν δεχθούμε ότι αυτός δεν κατάλαβε σωστά τις θέσεις του κόμματος, που τον όρισε ως υποψήφιο βουλευτή στην Κοζάνη, τίθεται ένα ζήτημα για το πώς επιλέγουν τους υποψηφίους.
Λυπάμαι, αλλά το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται πανηγυρικά, πολύ κατώτερο των περιστάσεων.
Έχω ξαναγράψει, εδώ και πολύ καιρό, ότι από την κρίση περιμένω να βγει και κάτι καλό: η ριζική ανανέωση του πολιτικού συστήματος, σε πρόσωπα και σχήματα. Ας ελπίσουμε ότι οι πολίτες, θα αποδειχθούν σοφότεροι και ωριμότεροι. Δεν το θεωρώ σίγουρο – αλλά είναι πιθανό.