Να επιμείνουμε σε ένα μοτίβο πρόσφατου σημειώματός μας. Όλες αυτές τις ημέρες, ζούμε ενα αλλόκοτο φαινόμενο: την ανάσταση -ή κάτι τέτοιο- και τη δεύτερη παρουσία στην ελληνική πολιτική ζωή ενός παράξενου, παλιού ιδεότυπου: του Δημήτρη Μαρούδα.

Για δύο πράγματα έμεινε στην ιστορία -καλά, υπερβάλλουμε, σχεδόν έμεινε στην ιστορία- ο γραφικός, συμπαθητικός Μαρούδας. Πρώτον, για την ατάκα του (σε ξέχειλο Press Room) όταν είχε ερωτηθεί «τι θα κάνει η κυβέρνηση» αν επιχειρείτο, εποχές «ελεύθερης ραδιοφωνίας και τηλεόρασης», αναμετάδοση δορυφορικού σήματος παρά το κρατικό τηλεοπτικό μονοπώλιο. «Θα καταρρίψουμε τον δορυφόρο», είπε -και δεν ήταν βέβαιο ότι αστεϊζόταν… Δεύτερον, φρόντιζε πάντα ο Μαρούδας όταν με μύριους κόπους στηνόταν κάτι επί Ανδρέα Παπανδρέου -από Πρωτοβουλία των Έξι μέχρι αποφάσεις οικονομικής πολιτικής ιδιαίτερης ευαισθησίας και εμπιστευτικότητας- να κάνει τη σωστή διαρροή. Οπότε, η μεν οποιαδήποτε διαπραγμάτευση πήγαινε στράφι, όμως «το χαιρόταν ο Πρόεδρος» να διαβάζει τα της διαρροής -κατά προτίμηση στον Μικροπολιτικό των ΝΕΩΝ ή/και στην ΑΥΡΙΑΝΗ. (Εδώ, μας διόρθωσαν το προηγούμενο σχόλιό μας).

Ε, λοιπόν, έτσι και τώρα! Εκείνο που ζήσαμε τις τελευταίες εβδομάδες, βαθύτατα αυτοτραυματιστικό, ήταν μια συνεχής ροή πληροφοριών, εκτιμήσεων, προσδοκιών, τι για την αποπομπή (περίπου) τρόικας ή/και ΔΝΤ, τι για clean exit στις αγορές, τι για μοιρασιά των 11,4 δις του ΤΧΣ. Όλα, διαδοχικά, κάηκαν! Όπως κάηκε και η συνάντηση της Ουάσιγκτον για το χρέος, επειδή είχε διαρρεύσει η προηγηθείσα συνάντηση των Παρισίων με την τρόικα. Όμως… να, έμεινε η απόλαυση των παραπολιτικών (ή: των περισπούδαστων αναλύσεων!) του διαβουκολημένου μας Τύπου.

Και, στο άλλο μέτωπο, ζήσαμε και ζούμε μιαν «ανάγνωση» του υπόλοιπου κόσμου κατά τη δική μας επιθυμία (όπως με τον δορυφόρο που θα καταρρίπταμε). Πώς λειτουργεί ο ESM; Όπως φαντασιωνόμαστε! Πώς θα λειτουργήσει η ECCL /ενισχυμένη γραμμή στήριξης, αν δοθεί στην Ελλάδα. Οπως το πούμε εμείς! «Αφού εμείς το θέλουμε, έτσι θα λειτουργήσει το σύμπαν».

(Επειδή όμως ο Δημήτρης Μαρούδας ήταν μοναδικός, τώρα δεν αρκεί ένας Μουρούτης ή μια Σοφία Βούλτεψη ή ένας Χρύσανθος για να πληρώσει το κενό. Χρειάζονται όλοι τους).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News