Μεγαλύτερο -πολύ μεγαλύτερο!- κακό έκανε στον (Έλληνα υπουργό Οικονομικών, στη δυσκολότερη μέχρι τώρα στροφή των πραγμάτων: μην τα ξεχνάμε αυτά) Γιάνη Βαρουφάκη ο τρόπος με τον οποίο διέψευσε το αδιάψευστο, δηλαδή τη χοντρή χειρονομία του, σε συνέδριο στην Κροατία, απέναντι στους Γερμανούς/στη Γερμανία. Αντιγράφοντας δουλοπρεπώς τη χοντράδα του λαϊκότροπου FOCUS, το οποίο είχε διακωμωδήσει την Αφροδίτη της Μήλου με την ίδια χειρονομία, ο Βαρουφάκης είχε εκφωνήσει με τη συναρπαστική χαρακτηριστική φωνή του το: "I give the finger to Germany", συνοδεύοντας με την ανάλογη χειρονομία.
Όταν ρωτήθηκε -σε συνέντευξη στο γερμανικό κανάλι ARD- έσπευσε να διαψεύσει, παραπέμποντας σε… φωτομοντάζ. Σαν χαζό σχολιαρόπαιδο, δεν συνειδητοποιούσε ότι ακουγόταν, in context, η φωνή του. Οπότε θάπρεπε να έχει καταγγείλει και φωνομοντάζ, αν ήταν να είναι τουλάχιστον συνεπής με τον εαυτό του. (Λίγες μέρες νωρίτερα, είχαμε τον άλλο αστέρα -γερμανομαθή, δε, έστω κι ανατολικογερμανικά- Νίκο Κοτζιά, υπουργό Εξωτερικών εκείνον, να κάνει διπλωματικό διάβημα «εναντίον» του Σόιμπλε, επειδή δήθεν απεκάλεσε τον Βαρουφάκη ανόητα αφελή, ενώ είχε πει ο οχληρότατος Σόιμπλε ότι ο Βαρουφάκης ήταν ploetzlich naiv, είχε δηλονότι εμφανισθεί αιφνιδίως αφελής).
Όμως, άμα πάει κανείς στα γερμανικά media -τα ελληνικά δυστυχώς γράφουμε και εκφωνούμε «το σωστό»- θα δει ότι ο Βαρουφάκης δεν εγκαλείται τόσο για χυδαιότητα, για χοντράδα, για αντιδιπλωματικότητα. Εγκαλείται (και ΑΥΤΟ «ξεβάφει» στην ελληνική υπόθεση) επειδή ανερυθρίαστα διόρθωσε ή πήγε να διορθώσει με ψέμα την χοντράδα. Προδήλως θεωρών ότι «Η αλήθεια είμαι εγώ!».
Σ' εμάς, δυστυχώς, αυτό περνάει. Αλλού, φαίνεται πως όχι.