Για τους Λατίνους, "τα προσωπικά βρωμάνε". Qua personalia, olent.
Γι' αυτό, στη δημόσια ζωή το σωστό είναι κανείς να βλέπει (και να αναλύει και να σχολιάζει και να βγάζει τα σχετικά συμπεράσματα) μόνον θέσεις και συμπεριφορές ουσίας. Τα προσωπικά στοιχεία, που έχει επικρατήσει να συγκεντρώνουν τόση προσοχή, ανήκουν αλλού: το πώς ντύνεται και πώς ακκίζεται και πώς παίζει με τον φακό ή και πώς ανορθογραφεί το όνομά του ο Βαρουφάκης. Το πώς μας προέκυψε από έναν σημαντικό πολιτικό πατέρα και μια καλή δημοσιογράφο μάνα η εκτοξευμένη Κωνσταντοπούλου, πώς αποθαρρύνει την είσοδο στο ασανσέρ μαζί της (όπως ο αλήστου μνήμης Σαρτζετάκης απαγόρευε τη χρήση του προεδρικού τασακιού…), πώς φλερτάρει αυταρχικά με τον τηλεοπτικό φακό. Το πώς χρειάζεται Hummer, τέτοιες μέρες που ζούμε, για να πάει στο Μαξίμου ο Καμμένος και πώς διαχειρίζεται τη σχέση του με τα Μέσα Ενημέρωσης με την υπερπρόθυμη προσφυγή στην Δικαιοσύνη – όλα αυτά, καλόν είναι να αφήνονται στο κελάρι. Να καταχώνονται. Να προσπερνιούνται.
Όμως η βαθιά πολιτική περιφρονητικότητα Βαρουφάκη, να διαδηλώνει την απουσία του από τις περιορισμένου ενδιαφέροντος (συγκριτικά με το weekend του την Αίγινα με την κόρη του: ιερές οι οικογενειακές στιγμές, όταν μάλιστα κανείς τις υπερασπίζεται προπηλακίζοντας -μέσω ασφαλιτών που μισθοδοτούνται απο τον φορολογούμενο- δημοσιογράφους που δυσαρεστούν) εξελίξεις στη Βουλή, στη διαπραγμάτευση με τους "εταίρους" κ.λπ., δείχνει κάτι που θάπρεπε να έχει προβληματίσει λίγο νωρίτερα. Και τον Τσίπρα, και τους Συριζαίους, και τους πολιτικούς θαυμαστές του υπουργού-παγώνι, ο οποίος ήδη επιχειρεί να εξελιχθεί σε κινούμενο απασφαλισμένο βλήμα.
Αντίστοιχα, η απόλυτη απογείωση του εγωκεντρισμού της Ζωής (που κρατούσε όμηρο την πιο κρίσιμη συζήτηση των τελευταίων ετών στη Βουλή των Ελλήνων, αλλά και την άτυχη Κυβέρνηση Τσίπρα και τον διάδοχο του Βαρουφάκη, Ευκλείδη Τσακαλώτο, που είχε να κάνει μια διαπραγμάτευση στις Βρυξέλλες με βάση τα χαλάσματα που είχε αφήσει το πέρασμα Βαρουφάκη: θαύμα!), με μοναδικό στόχο να δώσει την ευκαιρία στον λαό Της να Την δει να συνομιλεί με την Ιστορία, λειτουργεί αποτελεσματικότατα υπονομευτικά και προς το κόμμα της/ τον πολιτικό της χώρο και προς το ευρύτερο πολιτικό σύστημα, που όμως… την κρατά στην τόσο βολική Προεδρία της Βουλής.
Οπότε, συγκριτικά, πταίσμα το ότι αφού αποφάσισε να ιππεύσει Hummer ο Καμμένος, διάλεξε ένα βελτιωμένο midsize H3 και όχι κάτι σαν το θηριώδες Η2, αν μη Η1 (τον γνήσιο διάδοχο του Humvee….). Προανάκρουσμα του ότι θα διεκδικούσε να πουλήσει προστασία -εντός Βουλής- στους στραταίους, υποχρεώνοντας τον Τσίπρα να κόψει τα 100 + 200 εκατομμύρια σε εξοικονομήσεις απο εξοπλισμούς και προμήθειες, αφήνοντας ανέγγιχτες τις δαπάνες προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων (ρίξτε μια ματιά στην πυραμίδα, και θα αντιληφθείτε τι σημαίνει αυτό στην πράξη).
Προσγείωση, τώρα, στον Πλανήτη Γη! Όλα αυτά -μαζί και η σεμνότερη πολιτική διαχείριση του "παρών" των Λαφαζάνη/Στρατούλη- διεξάγονται με φόντο τα βαριά ερωτηματικά για το τι θα απαιτήσουν/ οι "εταίροι" σε επαύξηση των μέτρων του (υφεσιακότατου…) πακέτου που ψήφισε η Βουλή ως βάση διαπραγμάτευσης. Και πώς θα λειτουργήσει, πολιτικά, αυτό σε αυριανές – μεθαυριανές ψηφοφορίες.
Όσο για την εφαρμογή όλων αυτών στην πράξη… φαντασθείτε πώς θα τοποθετούνται ο Γιάνης, η Ζωή και ο αναβάτης του Hummer.